ELUVEITIE (Switzerland) @ Fuzz Club

Κρύο βράδυ Παρασκευή και 13 και στο Fuzz θα γινόταν ένα live που δεν είχε πολυδιαφημιστεί, αλλά για αρκετό κόσμο, και για μένα ήταν από τα live που περιμέναμε.  Οι Eluveitie θα έπαιζαν σε λίγη ώρα, οι οποίοι έχουν περάσει στην χώρα μας σαν σαπόρτ στους Kreator πριν έξι χρόνια, και πριν κανά χρόνο σαπόρτ στους Sabbaton. Eνώ πριν από αυτούς θα εμφανιζόντουσαν οι  Ιταλοί power progressive metalers Wind Rose και οι Ισλανδοί Viking/Folk metal Skalmod.
\r\nΠρώτη εντύπωση αρνητικότατη, με το merchandising να είναι πανάκριβο, εμποδίζοντας όσους ήθελαν να πάρουν κάτι και να στηρίξουν τις μπάντες, αλλά να έχουν κάτι να θυμούνται από την βραδιά. 

\r\n\r\n

 
\r\nWind Rose

\r\n\r\n

 

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\nΚατά τις οκτώ, σύμφωνα με το πρόγραμμα, γέμισαν την σκηνή του Fuzz οι Wind Rose. Με μπόλικη διάθεση τίμησαν και τους δυο δίσκους τους, κυρίως τον δεύτερο,  με το αρκετά μελωδικό metal τους που και στην live εκδοχή είχε πολλά στοιχεία από τους συμπατριώτες τους Rhapsody Of Fire, αλλά και Blind Guardian στοιχεία. Τα φωνητικά του Francesco Cavalieri μου φάνηκαν κάπως διαφορετικά από όπως τα ακούω στον δίσκο τους Wardens of the West Wind, αλλά και πάλι ήταν σε υψηλά στάνταρ. Τα πλήκτρα πρωταγωνίστησαν και έδωσαν αυτή την σινεματική χροιά που έχει η μουσική των Wind Rose. Ο ήχος καλός, και το λιγοστό εκείνη την ώρα κοινό διασκέδαζε και συμετείχε στις προσκλήσεις του φρόντμαν, δημιουργόντας την κατάλληλη metal ατμόσφαιρα. Η μπάντα γούσταρε και έδωσε τον καλύτερο εαυτό της, και έτσι το σαραντάλεπτο πέρασε ευχάριστα σε μια βραδιά που οι Wind Rose κέρδισαν οπαδούς από το κοινό που γινόταν όλο και περρισότερο.
\r\n 
\r\nSkalmold
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n


\r\n 
\r\nΣτην ώρα τους και οι Ισλανδοί Skalmold με το Viking/Folk Metal τους, με ένα επικό  intro και μετά ένα τρομερό μείγμα διαφορετικών ήχων, από τις τρεις κιθάρες τους, δισολίες και πάλι δισολίες, τα πλήκτρα , άπαικτος ο πληκτράς, τον μπομπάτο ήχο του μπάσου, αλλά και τα ντραμς.
\r\nΑκόμα πιο τρομερό μείγμα διαφορετικών φωνητικών, από όλους, που εναλλάσονταν σε τέτοιο βαθμό που σου έδινε την εντύπωση πως όποιος βρισκόταν μπροστά στο μικρόφωνο, τραγουδούσε.
\r\nΗ μουσική τους δεν με ξετρέλανε, αν και είχαν απίστευτη ενέργεια, που το κοινό τους την ανταπέδωσε, κάνοντας τα πρώτα mosh pit αλλά και wall of death. Στο τελευταίο δε τραγούδι, που τα πενιχρά Ισλανδικά μου δεν με βοήθησαν να πιάσω ποιο είναι, μας φύλαγαν το καλύτερο.  Το συγκρότημα ξετρελάθηκε από τις αντιδράσεις του κοινού, και είναι χαραχτηριστικό το πόσες φωτογραφίες έβγαλαν με φόντο το κοινό ακόμα και την ώρα που μάζευαν τα πραμματά τους. Μετά από ένα ξεχωριστό εξηντάλεπτο, που στους περρισότερους άρεσε,  αποχώρησανχαρούμενοι από την σκηνή,στην πρώτη τους παρουσία εδώ,  αν και κάτι μου λέει ότι σύντομα θά ξαναβρεθούν κοντά μας.

\r\n\r\n

\r\n Eluveitie
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\nΛίγο πριν τις Δέκα και μισή η Eluveitie μπροστά σε 600 με 650 φίλους τους, και από τα πρώτα δευτερόλεπτα κατάλαβα ότι έχω να κάνω με μια μπάντα δεμένη, άριστα προβαρισμένη, αλλά και με πάρα πολλή καλή διάθεση, ώστε να περάσουμε και εμείς και αυτοί όσο καλύτερα γίνεται. Με βράχους τον απίστευτο ντράμερ Merlin Sutter και τον μπασίστα Kay Brem αλλά και δυναμικούς συμπαραστάτες τους δύο κιθαρίστες Ivo Henzi και Rafael Salzmann έβγαλαν έναν επαγγελματικό και δυνατό ήχο.
\r\nΤα άλλα τέσσερα μέλη όμως είναι αυτοί που έδωσαν χρώμα και την απαραίτητη folk χροιά στον ήχο, αλλά και γενικότερα έδωσαν ένα ξεχωριστό, ο καθένας δικό του σόου, κάτι που περίμεναμε όλοι.
\r\n‘Ετσι ο τραγουδιστής και οργανοπαίκτης Chrigel Glanzmann, τραγούδησε με τα χαραχτηριστικά φωνητικά του, έπαιξε μαντολίνο, φλαούτο, μέχρι και λύρα. Ήταν αρκετά πιο επικοινωνιακός από την άλλη φορά που τους είχα δει (σαπόρτ στους Kreator) και έδειξε ότι είναι χαρισματικός φρόντμαν.
\r\nΟ φλαουτίστας Päde Kistler, έπαιξε και άλλα περίεργα όργανα, έδωσε χαραχτηριστικές folk πινελιές, αλλά και οι δυο κοπελιές, Nicole Ansperger στο βιολί και στο τσέλο, και Anna Murphy στο εξωτικό στα μάτια μου Hurdy gurdy, μοίρασαν αλπόχερα τις μουσικές τους, αλλά και ζεστά χαμόγελα στο κοινό που τις αποθέωνε. Η Anna Murphy δε, όταν έπιανε το μικρόφωνο γινόταν χαμός. Είπε και την κομματάρα The Call Of The Mountains στα Ελβετικά, αφού μας έδωσε την επιλογή της γλώσσας μεταξύ των Αγγλικών και των Ελβετικών. Η επιλογή του κοινού, φανερώνει ότι του αρέσουν τα περίεργα εξωτικά κάπως στοιχεία στο metal, και αυτό φαίνεται από την απήχηση που έχουν στηνχώρα μας μπάντες σαν τους  Eluveitie.
\r\n 
\r\nΤο σετ – λιστ ήταν βασισμένο στον τελευταίο δίσκο τους Origins, αλλά είχε και ύμνους όπως Nil, Kingdom Come Undone, Quoth the Raven, χαμός, A Rose for Epona και άλλα. Κάπως αδικήμένα τα πρώτα δυο τους άλμπουμς, με το Tegernako να αποτελεί την ευχάριστη έκπληξη. Ανκόρ με το  Helvetios, και το Iris Mona που έγινεο κακός χαμός.
\r\nΚαλή και επαγγελματική εμφάνιση από τους Eluveitie, που έχουν πια πιστούς οπαδους στην Ελλάδα, που λογικά θα μας επισκέπτονται συχνά.
\r\nΗ βραδιά κύλησε όμορφα, η οργάνωση του live ήταν πολύ καλοί, και όλοι λίγο μετά τις δώδεκα πήραν τον δρόμο της επιστροφής, έχοντας περάσει μια υπέροχη βραδιά.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\nEluveitie σετ – λιστ:
\r\n 
\r\n 
\r\nKing
\r\nNil
\r\nFrom Darkness
\r\nThousandfold
\r\nAnDro
\r\nSucellos
\r\nOmnos
\r\nDe Ruef vo de Bärge
\r\n(Chosen over The Call Of The Mountains)
\r\nThe Nameless
\r\nInception
\r\nHope
\r\nKingdom Come Undone
\r\nAlesia
\r\nThe Silver Sister
\r\nCarry the Torch
\r\nA Rose for Epona
\r\nQuoth the Raven
\r\nTegernakô
\r\nEncore:
\r\nHelvetios
\r\nInis Mona

\r\n\r\n

 

\r\n\r\n

\r\nReport: Στέφανος Στεφανίδης
\r\nPhotos: Δημήτρης Χατζημωυσής / Jim Hatzimoisis, Photography

\r\n\r\n

 

\r\n

Copyright 2024. All Right Reserved.