Grave Digger - The Grave Digger

Ένεκα των ζωντανών εμφανίσεων, που θα λάβουν χώρα σε λίγες μέρες με το αγαπητό συγκρότημα των Grave Digger έχω γράψει αρκετά λόγια για τους Γερμανούς heavy metallers. Οπότε αποτελεί μια πρόκληση να βρω τα κατάλληλα λόγια για τον δίσκο ο οποίος κυκλοφόρησε 22 του Οκτώβρη του 2001 και φέρει το όνομα ‘’The Grave Digger’’. Η κλασική φιγούρα o "Reaper", ή σε μαύρο φόντο, στην digi edition, ή μέσα σε ένα αρχαίο συννεφιασμένο νεκροταφείο στην απλή έκδοση και σε αυτήν του 12’ βυνυλίου, σε βάζει σε μια φευγάτη όσο και αποπνικτική ατμόσφαιρα δείχνοντας ότι εδώ οι Grave Digger το σοβαρεύουν και το εννοούν.

Το ‘’The Grave Digger’’ είναι ο δίσκος των Grave Digger βαλμένος στο πιο σκοτεινό φόντο από αυτά που έχουν κάνει. Που έχει ίσως τον πιο τραχύ heavy ήχο, από το ‘’The Reaper’’ και δώθε. Ξεκινά με τα στοιχειωμένα πλήκτρα του H.P. Katzenburg στο ‘’Son Of Evil’’ που τα ακολουθεί σκοτεινή μελωδία και μια κιθαριστική ομοβροντία του Manni Schmidt. Σε ολόκληρο το The ‘’Grave Digger’’ ακολουθείτε αυτό το μοτίβο της σκοτεινής μελωδίας και της κιθαριστικής δυναμικής ευστροφίας κάτι που γίνεται φυσικά και στο φερώνυμο κομμάτι που ακολουθεί, το οποίο έχει και το πιο γηπεδικό επικό ρεφρέν. Αλλά και σε κομμάτια όπως το ‘’Raven’’ με την τρομακτική ατμόσφαιρα στην αρχή. ‘Όπως το ‘’The House’’, που βγάζει τρόμο με την μελωδία που υποβόσκει, και το ανάλογης θεματολογίας και αισθητικής ‘’Haunted Palace’’.  Το ‘’Spirits of the Dead’’, το ‘’King Pest’’, το ‘’Funeral Procession’’. Όλα τους με riffάρες και δυναμικό ρυθμό.  Όλα με βάζουν σε μια δίνη απόλαυσης της σκοτεινής μουσικής αλλά και ταυτόχρονα του ακατάπαυστου headbanging. Ο Jens Becker μπασίστας από την εποχή του ‘’Knights Of The Cross’’ μέχρι και στις μέρες μας, παίζει τον άχαρο ρόλο μεν, αλλά σημαντικό δεν στον όγκο και την στιβαρότητα του ήχου, συνεπικουρούμενος από τον ντράμερ Stefan Arnold, λίγο πιο πάλιουρας αυτός, που προσθέτει και την απαραίτητη ταχύτητα με τα τύμπανα του. Σε ολόκληρο το ‘’The Grave Digger’’ αλλά κυρίως σε κομμάτια όπως τα ‘’Scythe of Time’’ ή το  ’Sacred Fire’’ δείχνει την αξία του και ο μοναδικός στο είδος του Chris Boltendahl, που πάντα στα γνωστά του στάνταρ, με την ξεχωριστό τρόπο ερμηνείας, που συνδυάζει άγρια και ευαίσθητα φωνητικά, εδώ σαν να το προσαρμόζει στις ανάγκες των κομματιών και να την διαφοροποιεί έστω και ελάχιστα, δίνοντας μοναδικές ερμηνείες. Ακόμα περισσότερο για αυτό ακούστε την μπαλάντα ‘’Silence’’. Κλείνει, υπέροχα,  με αυτήν την όμορφη σύνθεση - έκπληξη το ‘’The Grave Digger’’. Ευχάριστη και τρομακτική επίσης  έκπληξη είναι και το bonus track δυναμίτης ‘’Black Cat’’.

 Είναι το ‘’The Grave Digger’’ ο καλύτερος δίσκος των Grave Digger? Μπορεί. Μαζί  με το ‘’Heart Of Darkness’’ το ‘’Excalibur’’, το ‘’Reaper’’ ή και το πιο πρόσφατο ‘’Return Of The Reaper’’ είναι και το ‘’The Grave Digger’’ μέσα στα καλύτερα τους. Είναι πάντως ένας διαφορετικός, πιο σκοτεινός και συνάμα τραχύς δίσκος τους με αίσθηση, αλλά πάνω από όλα συνθέσεις – κομμάτια που αρέσουν ακόμα και μετά από πολλά χρόνια.

Η κλασική φιγούρα Grave Digger, o "Reaper",  είναι σε αυτό το αρχαίο συννεφιασμένο νεκροταφείο με το φτυάρι παρά πόδας. Μας περιμένει. Να τον απογοητεύσουμε και να τον αφήσουμε να περιμένει? ‘’Και δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθαύτη’?’ Κλεμμένο, αλλά από τον φίλο τους το Βασίλη είναι.