Monuments
Οι Primordial πλέον είναι 25 χρονών. Θα τρελαθώ, έχω μεγαλώσει πολύ. Σαν χτες θυμάμαι να παραλαμβάνουμε το ντέμο με ένα ξάδερφο μου και να τρελαινόμαστε με το τραγούδι ‘’Enter Pagan’’. Ντάξει, μπορεί να μην είναι πλέον και το καλύτερο ή πιο αντιπροσωπευτικό τραγούδι των Primordial αλλά για μας που ήμασταν 14-15 χρονών, ήταν καταλυτικό. Λίγο καιρό αργότερα βρίσκουμε και μια φωτογραφία του Alan (βαμμένος με μακριά μαλλιά) και το κάνουμε στάμπα σε μπλουζάκια.
1985 και κάθε πολιτισμένη χώρα στον πλανήτη βρίθει heavy metal συγκροτημάτων που μέρα με τη μέρα γίνονται ακραιότερα. Η Βραζιλία δεν έχει κάτι σημαντικό να επιδείξει. Οι Sepultura μόλις έχουν βγάλει το πρώτο τους υλικό μαζί με τους Overdose. Γεννιούνται όμως και οι Sarcofago που θα είναι πολλά δράμια αγριότεροι σε όλες τις διαστάσεις. Ο Wagner Antichrist (γνωστός στον κόσμο σαν Wagner Moura Lamounier) ο οποίος και πέρασε από τη θέση του τραγουδιστή στους Sepultura, δημιουργεί τη δική του μπάντα. Μαζί του τα αδέρφια Butcher και D.D.
Το πόσες μπάντες εμφανίστηκαν στο δεύτερο μισό των 80ς ( άντε και αρχές 90ς) στην Αμερική και έπαιζαν από hard rock μέχρι thrash metal, πάντοτε με κοινό γνώμονα τον Χριστιανικό στίχο, είναι θέμα συζήτησης αλλά και ακροάσεων μιας και βγήκαν και πολύ ωραία πράγματα. Μια τέτοια μπάντα είναι και οι Rage Of Angels. Πιθανότατα να το ψυλλιαζόσουν από το όνομα της μπάντας ή από το εξώφυλλο που υποδηλώνει τη μάχη του Καλού με του Κακού πάνω στη Γη.
Concept δίσκοι και metal. Μια ευχάριστη αλλά και περίεργη συνύπαρξη. Έχουν βγει τόσα πολλά. Κάποια είναι θρυλικά. Dream Theater και το ‘’Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory’’.W.A.S.P. και το Crimson Idol. Pain Of Salvation και το ‘’Be’’. Από τα πιο αγαπημένα, το ‘’Operation Mindcrime’’ των Queensryche. Και πάμε σε ένα ακόμα πολύ αγαπημένο, το ‘’A Pleasant Shade Of Gray’’ των progressive metal γιγάντων Fates Warning.
Μετά το υπέροχο ‘’Wolfheart’’, η παρέα των Fernando Ribeiro, Miguel Gaspar, Pedro Paixao, τον Ares, αλλά και τον ουσιαστικά πιο νέο Ricardo Amorim, που εδώ είναι πια βασικό μέλος, μπήκε στο στούντιο και έτσι οι Πορτογάλοι Moonspell, στις 29 του Ιούλη του 1996 κυκλοφόρησαν τον δεύτερο ολοκληρωμένο τους δίσκο, μέσω της Century Media Records, με τίτλο ‘’Irreligious’’. Είχε προηγηθεί μια ζωντανή κινηματογράφηση σε βιντεοκασέτα με τους My Dying Bride, με τίτλο Live in Kracow '96.
Οι Moonspell εκεί στην Λισαβώνα, στην Πορτογαλία άπλωσαν το black metal πέπλο τους στις αρχές της δεκαετία του 90, πρώτα στα τέλη των 80s ως Morbid God, και από το 1990 με το γνωστό τους όνομα. Μετά από θρυλικά demos ‘’Anno Satanae’’ και ep ‘’Under The Moonspell’’ έβαλαν τα γκρίζα πέπλα του gothic μέσα στην μουσική τους και μας έδωσαν το ντεμπούτο δίσκο τους με τίτλο ‘’WolfHeart’’. Το ‘’Wolfheart’’ κυκλοφόρησε από την Century Media Records την 1η του Απρίλη του 1995.
Αν κάνω ποτέ παιδί και με ρωτήσει κάποτε "Μπαμπά τι μουσική έπαιζαν στα 90's" τότε ένα από τα πρώτα άλμπουμ που θα του δείξω θα είναι το "Soul Searching Sun" των Life of Agony. Όσο λαμπερή και χρωματιστή ήταν η δεκαετία του '80 μουσικά, άλλο τόσο σκυθρωπή και γκρίζα ήταν η δεκαετία που τη διαδέχθηκε. Σαν τον κλασσικό χειμώνα στη Λάρισα πίσω στα 90's, ένα πράμα.
Χειμώνας και Νορβηγία. Νορβηγία και Χειμώνας. Πραγματικά δεν ξέρω τι μας βρήκε πρώτο και τι μετά. Και να δεις τι σού’χω για μετά. Τους Immortal. Αποτέλεσμα ερωτικής συνεύρεσης του Χειμώνα με την αγαπημένη του Νορβηγία, ακόμα ένα νόθο παιδί του Νορβηγικού black metal με τόσα πολλά αδέλφια, διαφορετικά αλλά και ίδια μεταξύ τους. Το 1991 οι Demonaz, Abbath φόρμαραν αυτήν την μαυρόψυχη με άσπρες χιονοστιβάδες μπάντα.
Όλοι οι δρόμοι σήμερα οδηγούν σε Γαλλικό Heavy Metal των 80ς. Δεν ξέρω το λόγο, απλά συνέβη. Ξέθαμα μιας μπάντας με περίεργο όνομα, τους Satan Jokers. Γενικότερα πολλές μπάντες της Γαλλίας τα πήγαν πολύ καλά στη χώρα τους μιας και χρησιμοποιούσαν τη μητρική τους γλώσσα αλλά δεν κατάφεραν να κάνουν διεθνή καριέρα. Και όταν λέμε καμία, ΚΑΜΙΑ. Κάποιες ακούστηκαν εξωτερικό, κάποιες λατρεύονται ακόμα και σήμερα από λιγοστό κόσμο, αλλά καμιά δεν έκανε κάποια τρελή εμπορική επιτυχία, παγκόσμιες περιοδείες και ανάλογα ευτυχήματα. Πάντως οι περισσότερες ήταν μπαντάρες.
Οι Lost Horizon, από την Σουηδία, είναι μια παλιά ιστορία, με λίγα αλλά σημαντικά κεφάλαια ενός ακόμα δοκιμαζόμενου έπους. Έπους που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, αλλά πάντα υπάρχει ελπίδα να συνεχιστεί μέχρι του επικού τέλους.
1990 με 1995 αλλά και το 1998 ως Highlander. Και από το 2000 ως Lost Horizon που μέχρι το 2003 είχε δυο έπη. Δυο κεφάλαια επικής λυρικής μαγκιάς με το ‘’Awaking The World’’ να βγαίνει το 2001. Και το ‘’A Flame To The Ground Beneath’’ το 2003.