Monuments
Και οι …Άσημοι έχουν ψυχή. Και δικαίωμα να περηφανεύονται για το όποιο υλικό έχουν κυκλοφορήσει αν είναι καλό και ας μην τους έχουν ακούσει ούτε οι μανάδες τους. Πεταγόμαστε Γερμανία στα τέλη των 80ς όπου μια παρέα πιτσιρικάδων αποφασίζουν να παίξουν την αγαπημένη τους μουσική, metal. Οι εποχές για τη συγκεκριμένη εποχή έχει αγριέψει και τα παιδαρέλια μεγαλώνουν με σκληρό, τευτονικό Power Metal και Thrash μιας και η χώρα τους έβγαλε δεκάδες τεράστιες μπάντες σε αυτό τον ήχο.
Μπορεί η Γαλλία να μην πρωτοστάτησε στα τεκταινόμενα του heavy metal των 80ς αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν βγήκε εξαιρετικό υλικό από την μήτρα της. Το αντίθετο. Νομίζω ότι σημαντικότατος λόγος στη μη διάδοση των εκπροσώπων της ήταν ότι προτίμησαν (ή δεν γνώριζαν αγγλικά όπως και οι περισσότεροι μεταλλάδες των 80ς) την δική τους γλώσσα.
Οι Katatonia είναι ένα σχήμα doom/death, παλαιότερα, depressive rock/metal, τα τελευταία χρόνια, από την Σουηδία που θα μπορούσε κανείς να δεχθεί άνετα την πληροφορία ότι είναι Βρετανοί, και κατάγονται από το Yorksire. Κάτι το στυλ της μουσικής, ο ήχος, και η πένθιμη ατμόσφαιρα, που θυμίζουν την Αγία Τριάδα της Peaceville, (My Dying Bride, Paradise Lost, Anathema), κάτι ότι και οι Katatonia ανήκαν για καιρό σε αυτήν την εταιρία, κάτι που και αυτοί έβαλαν προοδευτικές και κυρίως πινελιές εναλλακτικού rock με το πέρασμα των χρόνων, και την αύξηση της δημοτικότητας?
Υπάρχουν πολλές μπάντες που θυμίζουν , αντιγράφουν ή έχουν εμφανέστατες επιρροές από τους Μέγιστους Celtic Frost. Μιλάμε για μπάντες, που δημιουργήθηκαν μια-δυο δεκαετίες αργότερα. Υπάρχουν και μπάντες που θυμίζουν Celtic Frost αλλά ήταν στην ίδια (σχεδόν) περίοδο παραγωγικοί. Ο λόγος για τους Dream Death, μια Αμερικάνικη μπάντα που ξεκίνησε το 1985 σαν τρίο, με τους Brian Lawrence στην κιθάρα και φωνή, Mike Smail στα ντραμς και Ted Williams. Μετά το πρώτο τους demo το 1986 , προσθέτουνε στη σύνθεση της μπάντας ένα δεύτερο κιθαρίστα, τον Terry Weston και σύντομα βγάζουν και ένα δεύτερο.
Την Shrapnel Records την ξέρουμε. Η εταιρία του Mike Varney την οποία ίδρυσε το 1980 και επειδή ο ίδιος ήταν κιθαρίστας και λάτρης της εξάχορδης θεάς, το ίδιο ήθελε και για την εταιρία του. ‘Εγραφε στο Guitar Player magazine και είχε μια στήλη που φιλοξενούσε επίδοξους κιθαρίστες και αφού άκουσε εκατοντάδες demos, κάποιους τους υπέγραφε και στην εταιρία του.
Τα σπλάχνα της Νορβηγίας κόχλαζαν αβυσσαλέες black metal μπάντες πριν σχεδόν 25 χρόνια. Κάθε πόλη, κάθε γειτονιά, είχε την δική της μπάντας. Τα ακραία φαινόμενα εκτός μουσικής έδωσαν περισσότερη φήμη και δύναμη στα περί μουσικής. Το Black Metal ήταν σκοτεινή υπόθεση, πλέον και με χειροπιαστά παραδείγματα. To 1993 γεννιούνται οι Tulus. Το τρίο των Blodstrup, Gottskalk και Sarke έχει ανυπότακτες ψυχές και παίζουν ειλικρινές black metal χωρίς hypes.
Στην Φιλανδία το 1995, ο Kimi Karki, κιθαρίστας, doom δημιουργός, μεταγενέστερα πια Peter Vicar, μαζί με τον ντράμερ Juippi, που έφυγε σε δυο χρόνια και αντικαταστάθηκε από τον Jari Pohjonen (Erl Of Void,), και τον μπασίστα – τραγουδιστή Sami Albert Hynninen (Albert Witchfinder), δημιούργησαν τους Reverend Bizarre. Σκοπός τους να παίξουν doom metal που αγαπούσαν σαν αυτό των Saint Vitus και των Cathedral, σαν των Count Raven, άρα και όπως παεί η κάθε ανάλογη ιστορία, να φτιάξουν βαρύ και ασήκωτο HEAVY METAL όπως το έφτιαξαν και μας το δίδαξαν οι Black Sabbath.
Ο δεύτερος δίσκος των Judas Priest, ‘’Sad Wings Of Destiny’’ αναγνωρίζεται από χιλιάδες οπαδούς ανά τον κόσμο ως ένας από του επιδραστικότερους δίσκους στην σκληρή μουσική γενικότερα. Κραυγές και riffs εν έτη 1976 δεν ήταν και καθημερινότητα. Σχεδόν κάθε τίτλος τραγουδιού τους βάπτισε αργότερα και μια μπάντα. Κάποιοι έφηβοι Αμερικάνοι απέκτησαν ψυχικές ουλές από αυτή τη μπάντα και αργότερα το 1982 δημιούργησαν τους Deceiver, μια tribute μπάντα στους Judas Priest.
Ηνωμένο Βασίλειο. Εκεί γεννήθηκε το heavy metal για τους περισσότερους. Black Sabbath, Judas Priest, Budgie, Deep Purple, Rainbow, Motorhead. Ε ναι, ισχύει. Και αρχές των 80ς το κίνημα του N.W.O.B.H.M. Σωστά; Σωστά. Και λίγο πιο πριν κάποιες άλλες μπαντάρες, όπως οι Quartz και οι Marseille που έδωσαν το έναυσμα για να τον χαμό που ακολούθησε. Και αν όλες οι προαναφερθέντες μπάντες αγαπήθηκαν και αναγνωρίστηκαν από όλο τον σκληρό ροκ πλανήτη, οι Quartz και οι Marseille έμειναν στους λίγους. Κακώς; Ναι, υπέρμετρα κακώς.
Στην ηλιόλουστη Φλόριντα, το αίμα κάποιων εφήβων κόχλαζε. Μεγαλώνουν ακούγοντας N.W.O.B.H.M. διαμάντια καθώς και τις μεγάλες μπάντες της ηπείρου τους. Το 1983, οι Nightmare μετονομάζονται σε Nasty Savage και παίζουν οι ίδιοι metal μουσική, ακόμα πιο σκληρή από τους δασκάλους τους. Proto-thrash, άγουρο και πρωτόλειο metal στο ντέμο τους ‘’Wage Of Mayhem του 1984 αλλά τα καλά στοιχεία τους είχαν ήδη εμφανιστεί. Πράγματι, τα λαγωνικά της Metal Blade του μύρισαν-τσίμπησαν και ένα χρόνο κυκλοφόρησε το ομώνυμο ντεμπούτο και να μετατρέπονται σε μια τρομερή power/thrash οντότητα.