Monuments
Μπαίνουμε στην χρονομηχανή και πηγαίνουμε στις χρυσές εποχές του Thrash, το δεύτερο μισό των 80ς. Πολλές από αυτές τις μπάντες έγιναν πασίγνωστες και συνεχίζουν μέχρι τώρα, εμπορικά επιτυχημένες. Άλλες πάλι, πιθανότατα κατώτερες μουσικά, χάθηκαν στη λήθη. Οι Blood Feast ξεκίνησαν σαν Blood Lust για την περίοδο του1985-86, με ίδιο λογότυπο και ένα ντέμο τεσσάρων τραγουδιών).
Αν και οι Kampfar ήταν, είναι και θα είναι η μπάντα του Dolk, στα πρώτα τους χρόνια ήταν υπόθεση δυο ατόμων, του ίδιου και του Thomas. Από το 1994 που δημιουργήθηκε η μπάντα, τα ετερόκλητα γούστα αυτών των δυο, έδωσαν αυτόν τον χαρακτηριστικό ήχο και προσωπικότητα στην μπάντα. Ο Dolk ήταν ο blackster της υπόθεσης, ο Thomas ο πιο κλασσικομέταλλος όπως και αγαπούσε την παραδοσιακή μουσική.
Αρκετές metal μπάντες βαπτίστηκαν Aftermath. Καμία δεν έχει κάνει κάποιο όνομα ή εμπορική επιτυχία. Οι παλιότερες έχουν ήδη διαλυθεί. Άξιες συζήτησης, είναι δυο Αμερικάνικες. Η μια από την Αριζόνα και η άλλη από το Σικάγο, και οι δυο ένα και μοναδικό ολοκληρωμένο δίσκο. Η μπάντα από το Σικάγο, από το 1985 εν ζωή, παίζοντας τεχνικό, προοδευτικό thrash metal δεν κατάφερε να βρει πολλά ζευγάρια αυτιά να απολαύσουν το ντεμπούτο τους ‘’ Eyes of Tomorrow’’ του 1994 (το επανακυκλοφόρησε η δική μας Black Lotus το 1998 και στην Ελλάδα τουλάχιστον τους ξέρουμε αρκετοί).
Ελάχιστες μπάντες ακούμπησαν το μεγαλείο των Psychotic Waltz και αυτές πλέον ήδη έχουν χαθεί στη λήθη εκτός ελαχίστων που ψάχνονται και ακούν αντίστοιχες ηχητικές περιπτώσεις. Οι Νορβηγοί Spiral Architect, οι Βρετανοί Seer’s Tear, οι Αμερικανοί The Last Things. Οι Seer’s Tear δημιούργησαν ένα μικρό διαμαντάκι από το πουθενά, στην Ισπανική εταιρία Goldtrack Records που απέφευγα κάθε κυκλοφορία της μιας και δεν ξεπερνούσαν την μετριότητα.
Για άλλους το Black Metal είναι βάψιμο, πόζες και φανφάρες ενώ για άλλους ουσία. Κάποιοι, σε συνεντεύξεις προ 20ετίας, δήλωναν το πόσο γρήγοροι και κακοί ήταν ενώ κάποιοι άλλοι όπως οι In The Woods ή οι Arckanum δεν έδιναν καν ή δεν έδειχναν τα πρόσωπα τους μιας και δεν τους ενδιέφερε να προωθηθούν με αυτό τον τρόπο. Οι Σουηδοί Arckanum δεν ήταν παρά η μπάντα ενός, του Shamaatae (ή κατά κόσμο πλέον Johan Lahger). Το όραμα του ήταν στοχευμένο και απλά έπρεπε να το μετατρέψει σε ήχους.
Κάποιοι βγάζουν φλύκταινες και μόνο που ακούν το όνομα Prodigy. Άλλοι πάλι τους λατρεύουν. Εδώ όμως δεν θα ασχοληθούμε με τους rechno/ravers αλλά με μια άσημη Αμερικάνικη Power/Progressive Metal μπάντα από την Φλόριντα. Ευδοκίμησαν από το 1988 εώς το 1993 με μοναδική κυκλοφορία μια κασέτα-ντέμο , το ‘’ As Darkness Reigns ‘’ του 1992 που περιείχε εννιά θεικά τραγούδια. Το 1993 αλλάζουν το όνομα τους σε Oracle και κυκλοφορούν το ίδιο υλικό (με διαφορετική σειρά τραγουδιών) και σε cd μέσω της Massacre Records.
Μπορεί η Νορβηγία να είναι γνωστή στη (μεταλλική) μουσική σκηνή για το Black Metal αλλά από hard rock/heavy metal έχει δώσει πολύ λίγα. Θεωρώ τους TNT την μεγαλύτερη και σημαντικότερη μπάντα από τις εξαιρέσεις. Η μπάντα δημιουργήθηκε το 1982 και κυκλοφόρησε το ομώνυμο τους ντεμπούτο που τα σπάει από όλες τις απόψεις. Η μπάντα αποτελούνταν από διαφορετική σύνθεση από αυτή που μεγαλούργησε στην συνέχεια μιας και από τους σταθερούς Ronni Le Tekrø στην κιθάρα και Morten "Diesel" Dahl ήρθαν να προστεθούν οι Morty "Black" Skaget στο μπάσο και η φωνάρα του Tony Hansen.
Θα μπορούσες να πεις άνετα ότι οι Savage Grace είναι φαλλοκράτες αν βασιστείς στα εξώφυλλα τους. Δυο eps και δυο ολοκληρωμένοι δίσκοι, όλοι με εξώφυλλο γυναίκες που υποτάσσονται. Αν συμβολίσεις την γυναίκα με την Metal μουσική, τότε τα πήγαν περίφημα μιας και σε όλες τους τις κυκλοφορίες εξουσιάζουν με άνεση τον ήχο. Από το 1981 που άλλαξαν το όνομα τους από Marquis De Sade σε Savage Grace, μέχρι το 1992 που το διέλυσαν, έστειλαν πολλούς σβέρκους για φυσιοθεραπεία. Πολλές αλλαγές όμως στην συνθετική τους δυναμική, επέφεραν το μοιραίο. Ηγέτης τους εξ αρχής, ο κιθαρίστας Christian Logue .
Βασιλιάδες του θρόνου του Doom/Death ήταν, είναι και θα είναι οι My Dying Bride. Αδιαμφισβήτητα. Αλλά υπήρξαν και υπάρχουν και άλλοι που αξίζουν τα εύσημα. Την ίδια εποχή που δημιουργούνταν οι M.D.B., στην μακρινή Μελβούρνη ξεκινούσαν το δικό τους δρόμο οι Paramaecium. 1990 λοιπόν, και μια τριάδα Αυστραλών παίζει Death/Doom Metal στο πρώτο τους demo που βγήκε σε κασέτα λίγο αργότερα. Αρχηγός της μπάντας ο ευφυέστατος Andrew Tompkins, αναλαμβάνει τα φωνητικά και το μπάσο. Χριστιανός σε ήθος, το περνάει στην μουσική του παρόλο που έπαιζε death metal.
Μπάντες με μεταμφιεσμένα τα μέλη και με ψευδώνυμα, δεν είναι κάτι καινούριο στο χώρο της heavy metal μουσικής. Αυτή η γενιά γνωρίζει τους Ghost , παλιότερες γενιές είχαμε άλλους σαν τους Death SS. Μια ανάλογη αμφίεση έχουν και οι Αμερικανοί Exorcist, αν και μουσικά θυμίζουν έντονα Venom. Ποιοι ήταν λοιπόν αυτοί οι Exorcist; Βρισκόμαστε στο 1985 και οι Virgin Steel έχουν κυκλοφορήσει έναν από τους καλύτερους δίσκους της καριέρας τους, το Noble Savage. Ο επόμενος τους δίσκος θα βγει μετά από τρία χρόνια (Age Of Consent). Αυτό το χρονικό διάστημα δεν πάει χαμένο.