monument

Το φαινόμενο των side projects είναι πολύ εντονότερο στις μέρες μας από ότι τις πρώτες δεκαετίες που ευδοκίμησε το heavy metal. Ειδικά στο χώρο του πιο ακραίου metal (death/black) είναι άπειρες οι περιπτώσεις. Λογικά το πιο σημαντικό σε αυτή την αλλαγή είναι η τεχνολογική πρόοδος. Πολλά projects αποτελούνται ακόμα και από ένα άτομο που ασχολείται σπίτι του με το προσωπικό του home studio. Επίσης οι αποστάσεις έχουν μικρύνει. Τα συγκροτήματα έχουν μεγαλώσει ηλικιακά και μέλη αυτών θέλουν να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό.

Μπορεί η Βόρεια Αμερική να γέννησε τόνους heavy metal συγκροτημάτων στα 80-90ς αλλά αυτό δεν ισχύει για όλες τις πολιτείες της. Για παράδειγμα η μεταλλική σκηνή του San Diego ήταν πολύ πιο φτωχή από πολλές άλλες και μάλιστα επιβίωσαν ή έκαναν όνομα πολύ λιγότερες. Με λίγο ψάξιμο και παρατηρητικότητα συνειδητοποιούμε ότι από εκεί ξεπήδησαν αρκετές (αλλά άγνωστες) prog metal (Psychotic Waltz,Zaxas,Talisman,Catharsis) μπάντες στα 90ς ενώ στα 80ς οι μπάντες από εκεί υπήρξαν ακόμα πιο άσημες και άγνωστες.Φτάνουμε προς τα τέλη των 90ς για να δούμε λίγο περισσότερη κινητικότητα.

Η παρελθοντολαγνία είναι φετίχ πολλών,ανάμεσα τους και και εγώ. Και αν τη συγκεκριμενοποιήσουμε στο μουσικό κομμάτι, ισχύει και πάλι. Πάντως δεν πιστεύω ότι σταμάστησε να βγαίνει καλή metal μουσική το 1989, το 1999 ή δεν ξέρω και γω τι. Παρακολουθώντας όσο μπορώ τη σύγχρονη σκηνή σε όλα τα υποείδη της βρίσκω πάντοτε εξαιρετικές κυκλοφορίες που είμαι σίγουρος ότι θα αντέξουν στο χρόνο.

Αν διαλέγαμε τη πιο ζωντανή, ενεργή,παθιασμένη, καινοτόμα περίοδο του death metal μάλλον θα μιλούσαμε για το 1987-1991. Δημιουργήθηκαν χιλιάδες demos, κυκλοφόρησαν εκατοντάδες άλμπουμς και πολλές δεκάδες από αυτά γνώρισαν την επιτυχία (στα όρια του death metal). Είναι κάποιοι death metal δίσκοι που τους γνωρίζει πολύ κόσμος που δεν ακούει death metal αλλά τους ξέρει λόγω μπάντας (Αμερικάνικες στο μεγαλύτερο ποσοστό). Είναι και κάποιες άλλες κυκλοφορίες που χαίρουν μεγάλης εκτίμησης αλλά μόνο στο στενό κύκλο των death metal οπαδών (Ευρωπαικές).

Το Heavy Metal γεννήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ακόμα και αν περιορίστηκε αριθμητικά όσο αφορά τις κυκλοφορίες και τις νέες μπάντες, ακόμα και στα 90ς δημιουργήθηκαν μπαντάρες. Ας αναφέρουμε ΜΟΝΟ δυο, τους Cradle Of Filth και τους Anathema. Βρισκόμαστε στο 1995, οι Cradle Of Filth έχουν κυκλοφορήσει το ντεμπούτο τους και οι Anathema το ep ''Pentecost III '', αμφότεροι χτίζοντας το όνομα τους. Αποχώρηση τριών μελών από τους blacksters (κιθαρίστες και πλήκτράς) και του τραγουδιστή των Doom/Deathsters.

Έχω την εντύπωση ότι το μουσικό κίνημα που ονομάστηκε N.W.O.S.D.M. στις αρχές των 90ς δεν γέρασε καλά. Λίγοι επιστρέφουν στα ακούσματα εκείνων των καιρών και αυτοί είναι οι τότε νεαροί που τα πρωτάκουσαν στην εποχή τους και όχι νεαρός κόσμος του σήμερα. Δηλαδή δύσκολα παίρνω γραμμή νεαρότερο κόσμο να ακούει τα πρώτα των Dark Tranquillity, In Flames, πόσο μάλλον Soilwork, Gardenian,Ebony Tears, Eternal Autumn,The Everdawn και αμέτρητες ακόμα μπάντες όπως φυσικά και τους Ablaze My Sorrow.

To hard rock/metal με Χριστιανικό στίχο (white metal αν προτιμάτε) έγινε αρκετά διάσημο στην Αμερικάνικη ήπειρο, ειδικά προς το δεύτερο μισό των 80ς. Εννοείται ότι μέχρι και σήμερα υπάρχουν ή και δημιουργούνται εκ του νέου καινούριες μπάντες αλλά τότε ήταν το αποκορύφωμα. Ακόμα και στα cds έβρισκες τηλέφωνα από πάστορες και εκκλησίες για βοήθεια και συμβουλές. Η Ευρώπη ήταν πιο διακριτική και προσεκτική με τέτοια θέματα και οι αντίστοιχες μπάντες πολύ λιγότερες (ελάχιστες για την ακρίβεια). Μια από αυτές υπήρξαν οι Σουηδοί Leviticus που είναι μάλιστα και από τις αρχαιότερες.

Δεν είναι λίγες οι φορές που μέλη από διάσημα συγκροτήματα διατηρούν άλλα projects σε εντελώς διαφορετική μουσική φόρμα. Βρισκόμαστε στο 1977 και οι Danzig (φωνή)/Jerry Only (μπάσο) δημιουργούν τους Misfits, πιονέρους στο horror punk. Κάπου το 1980 προστίθεται και ο αδερφός του Jerry Only, Doyle και κάπως έτσι ξεκινά η κανονική δισκογραφία των Misfits. Προς τι όλα αυτά, μιας και ειλικρινά δεν μου αρέσουν οι Misfits; Μα οι Kryst The Conqueror. Ποιοι είναι αυτοί; Το λοιπόν, το 1983 ο Glen Danzig αποχωρεί και οι Misfits μπαίνουν στο πάγο.

Η Αυστραλία ανέκαθεν παρήγαγε ''ιδιαίτερες'' μπάντες. Διαφορετικός πολιτισμός, χιλιομετρική απόσταση, ακραίο δίπολο ζέστης/κρύου, η άγρια ζωή και οι ιθαγενείς της, κάτι το έχει προκαλέσει. Ούτε το Technical Heavy/Power/Thrash Metal θα μπορούσε να ήταν κοινότυπο, πόσο μάλλον τέλη 80ς-αρχές 90ς που βγήκαν τα καλύτερα δείγματα του είδους. Οι Taramis μπορούν επάξια να περηφανευτούν ότι αν και βραχύβιοι, κυκλοφόρησαν δυο διαμαντάκια τα οποία ίσως αφορούν λίγους αλλά πάντοτε το όνομα τους θα πέφτει σε ανάλογες συζητήσεις και προτάσεις.

Μια από τις μακροβιότερες, ενεργές black metal μπάντες εκεί έξω παραμένουν οι Νορβηγοί Immortal. Πάνω από 30 χρόνια στη σκηνή, μάλιστα από τις πρώτες που παρέδωσαν ολοκληρωμένους black metal δίσκους και ευτυχούμε ακόμα να ακούμε νέο υλικό τους. Μάλιστα οι συγκεκριμένοι (πλέον μόνο ο Demonaz αποτελεί το συγκρότημα) κυκλοφόρησαν μέσα στο έτος ένα καταπληκτικό δίσκο, το ''War Against All''.  Επιστρέφοντας στο παρελθόν, πάμε πίσω στο 1991 και στη δημιουργία των Immortal.