Σαν σήμερα (24/06) κυκλοφόρησαν και αυτά....

Σαν σήμερα,στις 24 Ιουνίου κυκλοφόρησαν τα εξής καλούδια στα διάφορα είδη metal που αγαπάμε.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Οι Amon Amarth, με το τελευταίο τους πόνημα ’’Deceiver Of The Gods’’ (2013), χωρίς να απογοητεύσουν τους οπαδούς τους αλλά ούτε και να τους προσφέρουν κάτι καινούριο από το μελωδικότερο Unleashed-oriented death metal τους {75}

\r\n\r\n

Οι Ηγέτες Autopsy, με το ’’The Headless Ritual’’ (2013).Η ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ συχνή πλέον κυκλοφορία δίσκων τους έχει αρνητικές επιπτώσεις με το τελικό αποτέλεσμα να έχει αρκετό χώρο για βελτιώσεις χωρίς όμως να δυσαρεστεί {70}

\r\n\r\n

Οι Orphaned Land, με την πάντοτε επιτυχημένη συνταγή Ανατολίτικη folk&doom, το ’’All Is One’’ (2013). Ακόμα καλύτεροι, ακόμα πιο εμπνευσμένοι και με τον δικό τους ξεχωριστό ηχο {90}

\r\n\r\n

Οι Shaman του Matos, με το ’’Origins’’ (2010).Μια από τις καλύτερες φωνές των 90ς (Viper,Angra) συνεχίζει την καριέρα του με τους Shaman και είναι αντάξιο του ’’Ritual’’, για να μην πω ακόμα καλύτερο. Στην Ελλάδα..χαμπαρι. {85}

\r\n\r\n

Οι Weapon απο Καναδα, με το ’’Drakonian Paradigm’’ (2009).΄Νταξει,άνετα στις καλύτερες κυκλοφορίες του 2009. Και που να ΄ξερα τι θα ακολουθούσε.Οι τύποι πάιζουν death/black απολαυστικά, δεν αναλώνονται σε κοινοτυπίες και επιδείξεις.Αψογο {90}

\r\n\r\n

Οι Daylight Dies, με το ’’Lost To The Living’’ (2008).Μελωδικό doom/death, πιασάρικο, τόσο ωστέ αντί να σου ρίχνει την διάθεση, στην ανεβάζει.Δεν με χαλάει καθόλου {70}

\r\n\r\n

Οι πολυδιαφημιζόμενοι Motley Crue, με το ’’Saints Of Los Angeles’’ (2008). Και όμως,είχα να ευχαριστηθώ τόσο πολύ δημιουργία τους από το 1989 (Dr.Feelgood). Κρατάνε την γκλαμουριά του παρελθόντος παίζοντας συνάμα heavy που δεν ’’σπρώχνεται’’. Μια χαρούλα. {70}

\r\n\r\n

Οι deathsters Thanatos, με το ’’Undead.Unholy.Divine’’ (2004) απο την Ελληνικη Black Lotus.Απο τις καλύτερες επιλογές της εταιρίας (μαζί με τους powemetalheads Manticora) μιας και το death metal τους ακούγεται ζωντανό, βαρύ και σκοτεινό,με μεσαίες ταχύτητες, δίνοντας βάση στα ριφς. {75}

\r\n\r\n

Οι Deeds Of Flesh, με το ’’Reduced To Ashes’’ (2003), τα σπάνε όλα και ακούγονται σε κάθε ηχοσύστημα deathμεταλλά σε όλη την υφήλιο που του αρέσουν τα blastbeats και η τεχνικούρα μαζί.{80}

\r\n\r\n

Οι Χριστιανοί goth/doomsters Virgin Black, με το ’’ Elegant...and Dying’’ (2003) μας στέλνουν τους θλιμμένους χαιρετισμούς από την μακρινή Αυστραλία.Κορυφαίος ο δίσκος,δεν μου άρεσε η μελλοντική τροπή που πήρε ο ήχος τους στα ’’Requiems’’ {80}

\r\n\r\n

Οι Doomsword, με το ’’Resound The Horn’’ (2002).Αν θέλεις να ακούσεις επικό metal στα 00ς, να η μπάντα σου.Και το Resound The Horn είναι πολύ, μα πολύ καλύτερο καλύτερο από το ομώνυμο Doomsword. Γνωμη μου βέβαια. {90}

\r\n\r\n

Οι δικοί μας Firewind, με την πρώτη τους προσπάθεια ’’Between Heaven And Hell’’ (2002). Πρώτη προσπάθεια για την παρέα του Gus, και δυστυχώς η πιο μέτρια και άγουρη. Και ένας μέτριος τραγουδιστής που δεν προσθέτει πόντους στα τραγούδια {60}

\r\n\r\n

Οι Holy Moses,με το ’’Disorder Of The Order’’ (2002). Μακριά από τα διαμάντια του παρθόντος ,καταφέρνουν να διατηρήσουν ένα επίπεδο ώστε να τους επιτρέψει να μην πέσουν απο την Β’ κατηγορία που είναι εδώ και πολλά χρόνια.Πάντως η γρέζα φωνή της Sabina καλά κρατεί {70}

\r\n\r\n

Οι Nightwish, με το ’’Century Child’’ (2002).Μπάντα που λατρεύεις ή μισείς,άρα άχρηστη και οι εκάστοτε βαθμολογίες.Οπερατικά φωνητικά και συνθέσεις δημιουργημένες από πλήκτρα για πλήκρα(!!). Το επίπεδο παραμένει ψηλά {75}

\r\n\r\n

Οι Τσεχοι Root, με το ιδιαίτερο ’’ The Book’’ (1999), συγχωνεύουν τα ακραία είδη του μέταλ με πιο heavy και πιο συμφωνικά, επικά και ότι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε δημιοργώντας ένα επικίνδυνο αμάλγαμα αλλά άκρως ενδιαφέρον σε όποιους του δώσουν μια ευκαιρία {85}

\r\n\r\n

Οι Ιταλοί Labyrinth, το ’’Return To Heaven Denied’’ (1998).Σε μια εποχή που το Ευρωπαικό Power χαρίζει διαμάντια, το ένα ήταν αυτό. {85}

\r\n\r\n

Οι Divine Regale, το ’’Ocean Mind’’ (1997).’Ενας και μοναδικός δίσκος και για αυτούς που παίζανε επικίνδυνα σαν τους Dream Theater τον καιρό που βγάζαν τα απίστευτα τους. ΄Αρα καμμιά ελπίδα γι αυτούς.Κρίμα {75}

\r\n\r\n

Οι Malevolent Creation, με το ’’In Cold Blood’’ (1997) δηλώνουν και πάλι το παρόν με ένα καταπλήκτικο death metal δίσκο που χαρίζει απλόχερα ρυθμικές συνταγές προς μια επιτυχημένη σύνθεση.Δεύτερος και τελευταίος δίσκος του Jason στην φωνή.Καλύτερα,το μπάσο του αρκεί {75}

\r\n\r\n

Οι Πολωνοί Darzamat, με τον ατμοσφαιρικότατο black metal δισκο ’’In The Flames Of Black Art’’ (1996).Μεγάλη κατάντια μεταγενέστερα, ούτε λεπτό χαμένο για την πάρτυ τους {75}

\r\n\r\n

Οι Opeth, με το ’’Morningrise’’ (1996) σε μια εποχή που ακόμα επιδίδονταν σε death metal φόρμες, τίγκα μελωδικές εννοείται και με δείγματα προγκ, εννοώντας ακουστικές κιθάρες, καθαρά φωνητικ κτλ.Τα καλύτερα ήταν να έρθουνε αρκετά σύντομα {75}

\r\n\r\n

Οι Darkthrone, με το ’’Under The Funeral Moon’’ (1993).Καλοί και άγιοι (;;;;) οι Mayhem αλλά αν δεν βγάζανε την τριαδικότητα τους οι Darkthrone, ένα θεικό (;;;) δίσκο για κάθε έτος από το 1992-1994 ,το σημερινό black θα είχε διαφορετικό προσωπο {90}

\r\n\r\n

Οι Diamond Head,με το ’’Death And Progress’’(1993), μακριά από το επιτυχημένο N.W.O.B.H.M του Lightning To The Nations ή έστω το hard rock/heavy Borrowed Time, κυκλοφορούν την Γιαπωνεζοφιλική τους προσπάθεια και αποτυγχάνουν στα άλλα μέρη του πλανήτη {50}

\r\n\r\n

Οι Crimson Glory, με το ’’Strange And Beatiful’’ (1991), εγκαταλείπουν το ΛΥΡΙΚΟΤΑΤΟ U.S. Power/Prog και ακολουθούν πιο ραδιοφιλικά και εμπορικά μονοπάτια.Διόλου άσχημο, μακριά απο τους θυσαυρούς που προηγήθηκαν {70}

\r\n\r\n

Οι Deicide, με το ομώνυμο ’’Deicide’’ (1990). Δυόμιση δεκαετίες μετά,όποιον και να ρωτήσεις για τους καλύτερους death metal δίσκους της ιστορίας, αυτός θα είναι μέσα {100}

\r\n\r\n

Οι Saxon με το Innocence Is No Excuse’’ (1985). Μετά το πρώτο στραβοπάτημα επειδή λοξοκοίταζαν προς την εμπορική πλευρά, ανασκουμπώνονται και χωρίς να κοιτάνε εντελώς ευθεία οπώς ξεκινήσανε, τα καταφερνουν σαφώς καλύτερα (θέμα συνθέσεων καθαρά) {80}

\r\n\r\n

\r\n