BIGUS DICKUS - BRITISH TRIBUTE @ Rock House

Στις 28 Απριλίου 2014 στο studio του Επικοινωνία 94fm στην ραδιοφωνική εκπομπή του Metalzone.gr που επιμελείται και παρουσιάζει ο Κώστας Κυριακάκης φιλοξενήθηκαν οι Bigus Dickus Hard As A Rock Covering Machine. Ανάμεσα στις ακουστικές διασκευές και μέσα στην κουβέντα κι ενώ παίζει το And The Bands Played On – Saxon λέει ο Κοσκινάς «…πρέπει να κάνουμε ένα αφιέρωμα στο νησί».   Και το έκαναν… το βράδυ του Σαββάτου 17 Μαΐου στο Rock House και όποιος έλειψε απλά περαστικά του.
\r\n
\r\n

\r\n\r\n

Ξεκίνησαν γύρω στις 23.00 και αφού τσακώθηκαν με τη μπότα του Μοίρα και λίγο με τον ενισχυτή του Πλατανιά στο τέλος υποτάχθηκαν. Ο Καριόλης έχω βάσιμες υποψίες ότι μας δουλεύει ψιλό γαζί αφού ύστερα από ένα, δύο τραγούδια μας είπε ότι αναρρώνει από μια λαρυγγίτιδα και ο γιατρός του συνέστησε αφωνία. Ναι έτσι ακριβώς την κάνεις την αφωνία, τραγουδώντας Priest, Maiden,Sabbath & Saxon, χωρίς να χάνεις νότα και ξεσηκώνοντας τους πρόποδες του Υμηττού. Δηλαδή όταν δεν είσαι άρρωστος Χάρη μου τι κάνεις;
\r\n
\r\n

\r\n\r\n

Επέλεξαν να διαδέχεται ο ένας ύμνος τον άλλο πηδώντας από το ένα συγκρότημα στο άλλο με τέτοιο τρόπο που θα μπορούσες μόνο να το ονειρευτείς σαν σετ λιστ με αποτέλεσμα να σε πορώνουν με κάθε αλλαγή ακόμη περισσότερο. Κι ενώ στην αρχή ομολογώ ότι αμφέβαλα ότι θα μπορούσαν να ξεπεράσουν την τελειότητα του Tribute Judas Priest Iron Maiden του Φεβρουαρίου καθώς προχωρούσαν στα τραγούδια που ερμήνευαν το Rock House είχε αρχίσει να πάλλεται συθέμελα στο ρυθμό που υπαγόρευε το κάθε τραγούδι. Εντωμεταξύ, ειλικρινά με εντυπωσιάζει πως παίρνεις ένα χώρο σαν το Rock House και το κάνεις συναυλιακή αρένα! Μόνο οι BIGUS τα κάνουν αυτά. Μπορεί να φταίει το όνομα, μπορεί να φταίει που οι ίδιοι έχουν μια εκρηκτική χημεία μεταξύ τους, μπορεί να φταίει που γουστάρουν γνήσια αυτό που κάνουν και διασκεδάζουν πρώτα οι ίδιοι, μπορεί να φταίει που είναι ότι δεν κάνουν πλάκα απλά για να την κάνουν αλλά γιατί όντως τους βγαίνει, μπορεί να φταίει που είναι άρρωστοι, μπορεί να φταίει που είναι ανώμαλοι, μπορεί να φταίει που το κοινό συμμετέχει στην συναυλία με πάθος σαν να είναι το έκτο μέλος της μπάντας, μπορεί να φταίει που είναι πρόστυχα αγόρια και δεν φοβούνται να αυτοσαρκαστούν…. Μάλλον όμως είναι όλα αυτά μαζί πολλαπλασιασμένο από το γεγονός ότι είναι δεινοί μουσικοί, με εμπειρία, δεξιοτεχνία, ταλέντο και κ….. εχμ, να μην γίνω πρόστυχη στο γραπτό λόγο του Metalzone.gr, αλλά όλοι καταλαβαίνετε ποια λέξη συμπληρώνεται μετά το «κ».  
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n

\r\n\r\n

Ειδικά στο αφιέρωμα του νησιού νομίζω ότι δεν τους έχω ξαναδεί πιο εκστασιασμένους.  Ο Κώστας Πλατανιάς είναι πραγματικά το άλλο εγώ του Δημήτρη Κοσκινά. Οι κιθάρες ειλικρινά δεν υπήρχαν και το διασκέδαζαν τόσο υπερβατικά πολύ που δεν μπορούσαν να μην σε παρασύρουν μαζί τους σε ένα παράλληλο σύμπαν που δεν υπάρχει τίποτα άλλο εκτός από τη μουσική και το heavy metal ακριβώς όπως δημιουργήθηκε να παίζεται. Οι φίλοι στην παρέα που ήρθαν για πρώτη φορά να παρακολουθήσουν μου έλεγαν ότι με ευγνωμονούν που επέμενα να έρθουν να τους ακούσουν και οι Bigus είχαν αφήσει χιλιόμετρα πίσω την όποια προσδοκία τους είχα δημιουργήσει με τις περιγραφές μου για τα live των αγοριών που ισοπεδώνουν όλες τις αναστολές του ακροατή. Πιο ακουστικός οργασμός πεθαίνεις λέμε!
\r\n
\r\n

\r\n\r\n

Κοιτάω το κείμενο… είναι 523 λέξεις… πως έφτασα εδώ κάτω και ακόμα δεν έχω γράψει κουβέντα για τον μικρό θεό Κοσκινά και τον χαρισματικό Καριόλη; Ο Δημήτρης Κοσκινάς είναι πραγματικά αποκάλυψη στην εξάχορδη και τα σόλο του δεν παίζονται. Μου χάρισε την πένα του. Μόλις την κράτησα στην παλάμη μου ψιθύρισε «Νόμιζα ότι δεν θα επιβιώσω στα δάχτυλά του, έχω αρχίσει να βγάζω καπνούς». Ολοκληρώνοντας δεν μπορώ να γράψω για τους Bigus χωρίς να αναφερθώ στο Χάρη.  Οτιδήποτε άλλο και αν κάνει είναι απλά χάσιμο χρόνου. Ο Χρηστός-Χάρης είναι φτιαγμένος για να τραγουδάει με πολύ έμπνευση και μια διάθεση να εκνευρίζει όλους τους υπόλοιπους που πασχίζουν να τον φτάσουν. Με το έξτρα αξιομνημόνευτο χαρακτηριστικό το ότι παίρνει το ταλέντο του τόσο αψήφιστα λες και είναι το συνηθέστερο πράγμα στον κόσμο να τραγουδάει κάποιος όπως αυτός.  Είμαστε τυχεροί που φωνές σαν του Χρήστου ανήκουν σε Έλληνες και μπορούμε να τους ακούμε τόσο συχνά ζωντανά.
\r\n 

\r\n\r\n

Electric Eye
\r\nWrathchild
\r\nSymptom of the universe
\r\nDenim and Leather
\r\nRipper
\r\nN.I.B.
\r\nRide like the wind
\r\nRemember Tomorrow
\r\nNightcrawler
\r\nSabbath Bloody Sabbath
\r\nThe bands played on
\r\nVictim Of Changes
\r\nWar Pigs
\r\nThe evil that men do
\r\n747 strangers in the night
\r\nDiamonds And Rust
\r\nSnowblind
\r\nThe Trooper
\r\nSentinel
\r\nFairies wear boots
\r\nWasted years
\r\nThe eagle has landed
\r\nTurbo lover
\r\nHeaven and hell
\r\nPowerslave
\r\nChildren of the grave
\r\nFear of the dark
\r\nPrincess Of The Night
\r\nTouch Of Evil
\r\nIron Man
\r\nCrusader
\r\nHallowed be thy name
\r\nBreakin the Law

\r\n\r\n

Και εκτός προγράμματος!

\r\n\r\n

- Rory Gallagher – Do You Read Me

\r\n\r\n

- Hell’s Bells - ACDC

\r\n\r\n

- Angel of Death -SLAYER

\r\n\r\n

- Ace of spades – MOTORHEAD

\r\n\r\n

Ναι καλά διαβάζετε 4 ώρες … 4 ώρες όρθιοι, αψεγάδιαστοι, κεφάτοι και με όλο το μαγαζί στο πόδι!!!! Και παρεμπίπτοντος πόσο γαμάτο να σβήνει το ένα τραγούδι μέσα στο άλλο και να μπλέκονται τα riff; Ειδικά όταν έμπλεξαν τις νότες του Remember Tommorow με το Nightcrawler ανατρίχιασα!

\r\n\r\n

Photos Spyros Tsachas
\r\nReport Hellena Mihailidou
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n