Type O Negative - The Origin of the Feces (Not Live at Brighton Beach)

Type O Negative - The Origin of the Feces (full album, CD art)

ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ… ΑΥΤΟΣΑΡΚΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ…ΕΝΟΧΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ

Οι Type O Negative μετά το δυναμικό ντεμπούτο Slow, Deep & Hard, το κείμενο εδώ με την ίδια πετυχημένη ομάδα: Peter Steele , φωνή – μπάσο, Sal Ambruscato, ντραμς, Josh Silver, πλήκτρα και Kevin Hickey, κιθάρα, στις 17 του Μάη του 1992, εξαπέλυσαν τον δεύτερο κεραυνό αρνητικότητας και άλλων περιττών συναισθημάτων με τίτλο  The Origin of the Feces (Not Live At The Brighton Beach). Μέσω της Roadracer Records και αυτό όπως και το ντεμπούτο.

Το The Origin Of Feces είναι ένα ντεμέκ ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ. Βαλτές ιαχές και κραυγές ενός άγριου κοινού, από ανύπαρκτο κόσμο, σε στιγμές κραυγές αποδοκιμασίας για το πόσο η μπάντα τα ‘’σκάτωσε’’, και σε άλλες στιγμές ιαχές αποθέωσης. Και όμως οι Type O Negative πετυχαίνουν την αίσθηση του ζωντανού με ένα περίεργο τρόπο. Την αίσθηση ότι υπάρχει κάτι σαν αντιπαράθεση μεταξύ τους και του κόσμου, μεταξύ των μελωδιών και των κραυγών του Steele, με τις ‘’ιαχές’’ του κόσμου, μεταξύ της έντασης που βγάζει η μουσική των Type O Negative και της ενέργειας που χτυπά αμφίδρομα κοινό και μπάντα σε μια κανονική ζωντανή εμφάνιση, κάνοντας τα πάντα κάθε φορά μοναδικά και ανεπανάληπτα. Έτσι ακούγεται το The Origin of the Feces (Not Live At The Brighton Beach), και αυτό από μόνο του είναι κορυφαία επιτυχία του Steele και της παρέας του. Το gothic/doom των Type O Negative εδώ έχει μια διαφορετική χροιά, που δεν θυμίζει τις τυπικές μπάντες του ήχου, και φυσικά αποτελεί και μια από τις επτά ξεχωριστές, την δεύτερη στην σειρά δημιουργία τους, καθώς πάντα είχαν να παρουσιάσουν καινοτόμες ιδέες και κάτι το διαφορετικό, που παραδόξως έφερε αυτούσια την ταυτότητα τους. Σε σχέση με το πιο γρήγορο ντεμπούτο τους ακούγεται πιο βαρύ και με μια πιο ‘’βρώμικη’’ παραγωγή.

Άλλο ένα περίεργο του δίσκου είναι ότι δεν υπάρχουν καινούρια, εκτός ένα, αλλά  παλαιότερα κομμάτια από το Slow, Deep And Hard,  πειραγμένα σε ήχο και λόγια: I Know You’re Fucking Someone Else. , αυτό είναι το "Unsuccessfully Coping With the Natural Beauty of Infidelity". Πολυποίκιλοι ήχοι σε δεκαπέντε λεπτά παράνοιας, μελωδικής ευαισθησίας, και στιχουργικής βαρβαρότητας. Gravity, το "Gravitational Constant: G = 6.67 x 10-8 cm-3 gm-1 sec-2" δηλαδή. Το Pain, πρωτότυπος τίτλος  "Prelude to Agony". Εδώ με οδηγό τα ντραμς  και το μπάσο οι ρυθμοί ανεβαίνουν,  και έχουμε σε σχέση με το πρωτότυπο πρόσθετους ήχους που το κάνουν ακόμα πιο περίεργο. Το Kill You Tonigth, το "Xero Tolerance" δηλαδή είναι αρκετά δυνατό και φασαριόζικο με τζάμια να σπάνε, το κοινό να κραυγάζει. Εμφανίζεται εδώ και σαν Kill You Tonight (Reprive), σε ένα δεύτερο μέρος αυτής της καλλιτεχνικής παράνοιας του "Xero Tolerance".

Το Are You Afraid, ένα το πρώτο από τα καινούρια, κομμάτια, και μέσα στα δυο και κάτι λεπτά του, προλαβαίνει ξεκινώντας σε αργό τέμπο να φτάσει σε καταιγιστικό ρυθμό. Το Hey Pete είναι μια πρωτότυπη παρουσία αλλά όχι πρωτότυπη δημιουργία, αλλά μια πιο ακραία και βίαιη βερσιόν του Hey Joe από το The Jimi Hendrix Experience. Από τις κορυφαίες και πιο αγαπημένες στιγμές του The Origin of the Feces. Όπως και αυτή η αργή βερσιόν του Paranoid, των Black Sabbath που βρίσκεται σε κάποιες εκδόσεις του δίσκου.

Δεν έχει πρωτοτυπία ιδιαίτερη, το The Origin of the Feces, όσο αναφορά την δημιουργία, καθώς εδώ οι Type O Negative ανακυκλώνουν το ντεμπούτο άλμπουμ τους Slow, Deep And Hard. Εδώ όμως μας βάζουν να ακούμε αυτό το ντεμέκ ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ,και να διασκεδάζουμε με τους ψεύτικους ήχους συναυλίας, που μας φαίνεται και πολύ καλή. Και με την τόλμη, ίσως και άγνοια κινδύνου, μάλλον και τα δυο για αυτό το αυτοσαρκαστικό ή και αναιδές τόλμημα, να ξαναδούν τις δημιουργίες τους με άλλο αυτί. Σίγουρα πάντως ακούγεται, και το αισθάνεσαι διασκεδαστικό.

Copyright 2024. All Right Reserved.