Abstrakt Algebra - Abstrakt Algebra

Abstrakt Algebra - Nameless

Abstrakt Algebra - Abstrakt Algebra

                            Οι  Abstrakt Algebra δεν είναι παρά η συνέχεια των Candlemass μετά την πρώτη διάλυση τους το 1994. Ότι κυκλοφόρησαν στα 90ς οι Candlemass θα μπορούσε να είχε το λογότυπο των Abstract Algebra  ή και το αντίθετο, το ’’ομώνυμο’΄τους να ήταν απλά ο δίσκος μεταξύ των ’’Chapter VI’’ και ’’Dactylis Glomerata’’. Η μουσική διαφορά των δυο συνθετικών οχημάτων του Μέγιστου Leif Edling είναι ότι οι δεύτεροι έχουν πολλά Power metal στοιχεία στον ήχο τους αλλά και ότι είναι σαφές πιο τεχνικοί. Στην νέα του ομάδα, ο Leif εκτός του Perkovic, συμπαίκτη του στους Candlemass, έχει κάνει τρελές μεταγραφές. Ανακαλύπτει τον Mats Leven στη θέση πίσω από το μικρόφωνο και του προσφέρει μια μακρόχρονη μεταλλική πορεία και εμπειρία (θα συνεργαστεί αργότερα ξανά μαζί του δίνοντας την θέση του τραγουδιστή στους Krux). Εκτός όμως από τον τραγουδιστή, την μεγάλη κίνηση την κάνει με τους δυο κιθαρίστες που προσαρτεί. Simon Johansson, κιθαρίστας των Prog metallers Fifth Reason (μετά τους Α.Α. θα φτιάξει μια power/doom metal μπάντα, τους τρομερούς Memory Garden) και Mike Wead, κιθαρίστας των Memento Mori και Hehenhaus. Τι να σχολιάσω δηλαδή, ο Leif σφράγισε την ποιότητα του δίσκου 5 φορές.

\r\n\r\n

                                  Ο μοναδικός δίσκος των Abstrakt Algebra κυκλοφόρησε το 1995 από την μικρή Σουηδική εταιρία, Megarock Records. Δυστυχώς η μη επανακυκλοφορία του μέχρι σήμερα του έχει στοιχίσει μιας και δεν έχει φτάσει σε όσα αυτιά θα έπρεπε. Περίεργο όνομα, περίεργο εξώφυλλο, περίεργος ήχος (και δύσκολος) και είναι αρκετά να μείνει στο περιθώριο αλλά και να διαλυθεί άμεσα σαν μπάντα και να κυκλοφορήσει ο Leif τις επόμενες του μουσικές ανησυχίες ως Candlemass ή κάποιο άλλο project. Κρίμα.

\r\n\r\n

                        Με θυμάμαι να μένω άναυδος όταν είχα πρωτακούσει τις πρώτες νότες του Stigmata. Αρνητικά. Πολύ περίεργος και δύσκολος ήχο για τα εφηβικά μου αυτιά το 1995. Και αυτά τα φωνητικά, αρκετά βιομηχανοποιημένα, μακριά από τον Candlemass  ήχο που περίμενα. Και όμως, από τότε την ψιλιάστηκα για το πόσο τρομερά ήταν τα ρίφς που άκουγα.  Με είχαν κυριεύσει, ο ρυθμικός τόνος που συνόδευε το ρεφραίν, μου είχε καρφωθεί στο μυαλό. Τα ατμοσφαιρικά πλήκτρα του Carl Westholm  μαρτυρούσαν την συνθετική σοφία που θα ακολουθούσε. Και ναι, οι συνθέσεις (όλες του Leif,όπως και οι στίχοι) παίρνουν φωτιά από το ’’Shadowplay’’ και μετά. Το Doom συναντά το Power και μαζί συνοψίζουν το πως δυο ασύμβατοι κόσμοι (τουλάχιστον τότε αυτό νομίζαμε) μπορούν να ευοδώσουν.

\r\n\r\n

                        Άλλοτε πιο Power, άλλοτε πιο Doom, μα πάντοτε ποιοτικοί. Ο Mats ψέλνει ιστορίες και η μουσική τις περιγράφει. Ρυθμοί που δεν μένουν απαρατήρητοι και προ(σ)καλούν στο άδυτο της πόρωσης. Ασαφής ο προορισμός κάθε σύνθεσης, πάντοτε με ποικιλία και αλλαγές και τεχνικός όσο αντέχεις. Το ομώνυμο, το ’’Who What Where When ’’, το ’’Nameless’’  είναι κάποια από τα τραγούδια που ο Leif σου υπόσχεται ότι δεν βάζει περιορισμούς και Δημιουργεί μόνο βάσει εσωτερικής ανάγκης. Αν υπήρχε κλάδος των μαθηματικών που χρησιμοποιεί νότες για την παράσταση μεγεθών, θα λεγόταν Abstrakt Algebra.

\r\n\r\n

\r\n

Copyright 2024. All Right Reserved.