Artch - Another Return

~~                        Η Νορβηγία έχει προσφέρει πολλά στον χώρο του ακραίου ήχου. Τι γίνεται όμως με τον ήχο του Heavy/Power Metal, ειδικά την δεκαετία του 80; Ακόμα και ακρωτηριασμένος να είσαι, ακόμα και χελωνονιντζάκι, θα  καταφέρεις να απαριθμήσεις συγκροτήματα που έβγαλαν κάτι αξιόλογο. Υπήρχαν οι TNT σε πιο hard ‘n’ Heavy ήχο, άντε, ας προσθέσουμε και τους Seventh Seal, τους Neon Night και τους Hardline. Καμμιά όμως δεν ήταν τόσο σκληρή μπάντα όσο οι Artch. Ιδρύθηκαν το 1983 και κυκλοφόρησαν  μέσα σε μια δεκαετία δυο δίσκους πριν το διαλύσουν και αυτοί.  Υποτίθεται επανασυνδεμένοι εδώ και 15 χρόνια αλλά νέο υλικό δεν ακούσαμε ακόμα.  Η τωρινή ομάδα πάντως παραμένει(σχεδόν) η ίδια με εκείνη του ντεμπούτου, ‘’Another Return’’ , άρα ευχόμαστε να το ΄΄έχουνε΄΄ ακόμα.
\r\n                      To ‘’Another Return (To Church Hill όπως κυκλοφόρησε στην Αμερική) είναι  ένα μίγμα Αμερικάνικου (70%) και Ευρωπαικού (30%) Power Metal. Τα φωνητικά  ακούγονται μια μίξη και αυτά, από  Bruce Dickinson (70%) και Dio (30%). Ευθυτενές power metal όπως το μάθαμε στα 80ς. Τα πάντα κυμαίνονται γύρω από τα ριφς που ξεγεννά ο νους των Andrew/Niel  με σημαντικότατο δορυφόρο την φωνή του Hawk και την πολύτιμη βοήθεια των Jansen/Jamissen στο ρυθμικό κομμάτι που επιβάλλει ανακάτεμα μυαλών. Το ατσάλι τους βερνικώνεται με της καλύτερης ποιότητας παικτικές ικανότητες χρώμα. Οι κιθάρες συχνά γκαζώνουν και το ντράμμιγκ έχει δικιά του άποψη χωρίς να ακολουθεί μηχανικά. Στιχουργικά ασχολούνται με πολλά θέμα όπως την μεταθανάτιο ζωή (reincarnation’’, την καταπιεστική ‘’ισότητα’’ των γυναικών (The Power Of Man) , την μεταλ μουσική (Metal Life) κ.α.
\r\n                   Θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποιες συνθέσεις. Το ‘’Loaded’’ για παράδειγμα θυσιάζει κάποια ταχύτητα αλλά το κέρδος είναι μεγαλύτερο μιας και τα ριφς μοιράζουν όλεθρο κάθε φορά που η πένα εφιδρώνει τις χορδές. Η μπαλάντα ‘’Where I Go’’  εμφανίζεται άκρως  συναισθηματική και αποδεσμεύει τους ηλεκτρικούς της  παλμούς  μέσα από φορτισμένες φωνητικές μελωδίες, διαστελλόμενες βαρύτονες χορδές και συντεταγμένα κρουστά. Το ‘’Metal Life’’  με το κάθε του βήμα να είναι παρακαταθήκη  για την Μουσική μας και καταδίκη για πολλές  χαζοχαρούμενες μπάντες του σήμερα. Τα αγαθά της μελωδίας μοιράζονται από όλους τους οργανοπαίχτες απλόχερα  μη κρατώντας τίποτε σε εφεδρεία. Το ‘’Open Fire’’ με την  ευφάνταστη τυμπανοφλεξία του δίνει το εύνασμα και η εκτελεστική εφόρμηση  των εγχόρδων γίνεται χωρίς αιχμαλώτους. Και σε μεσαίες ταχύτητες παρακαλώ. Διότι όσοι επιθυμούν τα παραπάνω στο γρήγορο ,υπάρχει το ‘’Reincarnation’’ γι αυτούς.  Επιθετικό ,άμεσο, εντατικό, με εναλλασσόμενες  ταχύτητες για τις απαραίτητες ανάσες και πάλι ΕΦΟΔΟΣ. Η Νορβηγία εκπολιτίστηκε και επιμεταλλώθηκε με τέτοιους δίσκους και συχνή επανένωση με τους ήχους του ‘’Another Return’’ είναι πλέον ανάγκη.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n