Autopsy - Severed Survival

~~                  Ακούγοντας ξανά το ‘’Scream Bloody Gore’’ των Μέγιστων Death, κατέληξα να ασπαστώ την συνθετική μεγαλοφυία του Chuck, έστω και στα πρώιμα στάδια της. Μεγάλο όμως μέρος της Νεαντερταλικής αγριότητας του, οφείλεται και στον έτερο παίχτη αυτού του death metal κοσμήματος, του Chris Reifert που βασάνιζε τα δέρματα. Και επειδή δυο αρχηγοί στην ίδια μπάντα είναι δύσκολα να γίνει συμβατό, ο Reifert παίρνει τα μπογιαλάκια του και δημιουργεί την δική του μπάντα το 1987. Το όνομα αυτής, Autopsy. Και φυσικά συνέχισε να παίζει σάπιο death metal. Πλέον εκτός από τα drums, αναλαμβάνει και τα φωνητικά. Συμπληρώνει μια ανίερη τριάδα με συνοδοιπόρους κιθαρίστες τους Eric Cutler αρχικά και σύντομα και τον Danny Coralles ενώ το μπάσο περνά από διάφορα χέρια. Κυκλοφορούν δυο demos και η ώρα του ντεμπούτου φτάνει το  1989 με το ‘’Severed Survival’’ έχοντας μαζί και τον Steve Di Giorgio στο μπάσο. Το ταξίδι των Autopsy άντεξε μέχρι το 1995 δίνοντας τέσσερις τρομερούς Death Metal δίσκους. Η μπάντα επανασυνδέθηκε το 2009 με την αυθεντική τριάδα (+νέο μπασίστα) και εξακολουθούν να κυκλοφορούν αξιοπρεπέστατους δίσκους και να σαρώνουν τα σανίδια της υφήλιου.
\r\n                         Death Metal all the way. Από στιχουργικής άποψης, από εξώφυλλο, από μουσική. Τα riffs ζέχνουν θάνατο και δυσωδία. Το μπάσο του Di Giorgio από τους Sadus ακούγεται χαοτικό και έντονο. Οι ρυθμοί ανακαλούν ακόμα και νεκρούς. Απειλητικοί ήχοι τρώνε λαίμαργα τον χρόνο, ευλογημένοι με το στοιχείο του φόβου. Ένα λαρύγγι που αιμορραγεί λέξεις, που αποπλανά τις αισθήσεις σου και στις κατατρώει με τις ιστορίες από τους Τάφους και τον Χάρο. Τα riffs λειτουργούν σαν κυνηγοί που καταναλώνουν οτιδήποτε αδύναμο βρεθεί στο διάβα τους. Μεσαίες ταχύτητες δεσμεύουν το απόλυτο κεφαλοκοπάνημα μέχρι να μουδιάσει ο εγκέφαλος. Κάθε τραγούδι ξυραφιάζει μέχρι το κόκαλο με το ογκώδες, αποπνικτικό, σηπτικό του καρπό. Θυμίζουν αρκετά το Scream Bloody Gore’’ σε ήχο, με τον καθένα βέβαια να έχει πάρει πλέον τον δικό του, παράλληλο δρόμο. Απλά τραγούδια σαν το ‘’Ridden With Disease’’ πάντα θα θυμίζουν την παλιότερη μπάντα του Chris.
\r\n                     Kάτι παραπάνω από σαράντα λεπτά διαρκεί η ηχητική εχθροπραξία του Severed Survival. Όποιος το άκουσε στην εποχή του και άντεξε, σίγουρα δεν ήταν πια ο ίδιος. Σίγουρα θα πέρασε μια έντονη δοκιμασία. Δοκιμασία που η δριμύτητα της άντεξε στον χρόνο και λειτουργεί ακόμα και εν έτη 2016, ακόμα και αν είναι σε πλέον μικρότερη κλίμακα μιας και από παντού δεχόμαστε θανατηφόρα χτυπήματα και όχι μόνο μουσικά. Ακόμα και σήμερα καταπλήσσει αυτό το γλυκό πάθος στην βιαιότητα του ήχου τους, στους καταδικαστικούς του ρυθμούς, στα αβυσσαλέα του φωνητικά.  Το σπέρμα της πανούκλας έχει ζωοδοτήσει τέτοιες συνθέσεις. Μια τοξική ανάσα πάνω στον ήχο που ακούγοντας τον καίει την σάρκα σου. Βάλτε το ‘’Severed Survival ‘’ να παίζει και κοιτάξτε το πρόσωπο του Θανάτου.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n