Black Sabbath - Dehumanizer

Ξαφνικά, και χωρίς προειδοποίηση, ο Tony Martin αντικαταστάθηκε από τον Ronnie James Dio, λίγο αργότερα ήρθε κι ο Vinnie Appice και ο Geezer Butler, και είχαμε τη σύνθεση του "Mob rules" να ηχογραφεί ξανά ύστερα από μία δεκαετία! Για την ιστορία, το σχέδιο αρχικά περιλάμβανε τον Cozy Powell στα τύμπανα, τελικά όμως επικράτησε ο Appice. Το αποτέλεσμα των νέων ηχογραφήσεων ήταν το "Dehumanizer" που εμπορικά πήγε πολύ καλύτερα από οτιδήποτε είχε κάνει η μπάντα από... το "Mob rules"!

\r\n\r\n

Όποιος ευελπιστεί να ακούσει ένα δεύτερο "Heaven and hell", θα πρέπει να λάβει από νωρίς την ειδοποίηση: Το "Dehumanizer" δεν θυμίζει σε τίποτα απολύτως τους δύο δίσκους των αρχών της δεκαετίας του ’80 με τον Dio πίσω από το μικρόφωνο. Ό,τι ακούμε εδώ είναι modern-doom metal και θα τολμούσα να πω ότι θα ένιωθα πιο άνετα αν στα φωνητικά ήταν ο Ozzy, αφού πολλές συνθέσεις μοιάζουν με outtakes του "Master of reality", που είχαν ξεχαστεί στο ράφι κάποιου studio για είκοσι χρόνια. Βέβαια, η έκπληξη για το μουσικό ύφος του δίσκου μετριάζεται κάπως, όταν σκεφτούμε ότι ο Dio υιοθέτησε τον ίδιο ακριβώς ήχο στις επόμενες δύο solo δουλειές του ("Strange highways" και "Angry machines"), με πολύ λιγότερο επιτυχημένα αποτελέσματα - ε, δεν είναι και Iommi ο Tracy G! Πιστεύω, λοιπόν, ότι η ταυτότητα του "Dehumanizer" αντανακλά, λίγο πολύ, τις μουσικές αναζητήσεις του Dio εκείνης της περιόδου. Όπως και να έχει το πράγμα πάντως, το συγκεκριμένο LP είναι ό,τι πιο heavy είχαν βγάλει οι Black Sabbath από τις αρχές της δεκαετίας του ’70.

\r\n\r\n

Στο συνθετικό κομμάτι, θα έλεγα ότι το "Dehumanizer" με ικανοποιεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Filler δεν υπάρχει, ούτε όμως και το κομμάτι που κάνει τη διαφορά. Αυτό που έχουμε εδώ είναι, με απλά λόγια, δέκα ισάξιες και αρκετά καλές συνθέσεις. Ίσως να ξεχώριζα λίγο παραπάνω το "Time machine", αλλά και πάλι δεν θα άλλαζε κάτι η εντύπωση που έχω για τον δίσκο τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, από τότε δηλαδή που τον πρωτοάκουσα. Οφείλω επίσης να ξεκαθαρίσω ότι τον θεωρώ σαφέστατα υποδεέστερο από τα "Headless cross" και "Tyr".

\r\n\r\n

Τελικά, η σύνθεση του "Mob rules" θα αποδεικνυόταν το ίδιο βραχύβια με την πρώτη φορά. Οι τέσσερις μουσικοί ηχογράφησαν μόνο το "Dehumanizer" και ύστερα γύρισαν στα παλιά: o Dio στο προσωπικό του σχήμα, ο Iommi στους Black Sabbath με τον Tony Martin, αλλά και τον Geezer Bulter, αν και μόνο για έναν δίσκο ακόμα. Έτσι, το πείραμα του "Dehumanizer" έμεινε λειψό, αφήνοντας όμως ως παρακαταθήκη έναν αξιοπρεπέστατο δίσκο.

\r\n\r\n

Κων/νος Χρυσόγελος

\r\n