Black Sabbath - Paranoid

Το τεράστιο άλμα μπροστά ή άλλιώς: "Πώς το heavy blues του ντεμπούτου μεταμορφώνεται σε ακραιφνή (σχεδόν) μεταλλικό ήχο". Από πολλές απόψεις, το "Paranoid" είναι ένας από τους σημαντικότερους δίσκους στην ιστορία του σκληρού ήχου, κυρίως επειδή αποτελεί την πρώτη ολοκληρωμένη μεταλλική πρόταση στην ιστορία της rock. Το "Black Sabbath" είχε ρίξει το πρώτο σπέρμα, η μπάντα όμως παρέμενε δέσμια των blues επιρροών της. Στη δεύτερη εμφάνισή της, πετάει από πάνω της το βαρύ πέπλο των Cream, αφήνοντας μερικά μόνο ίχνη σε μία σύνθεση ("Hand of doom"), αλλά ακόμα κι αυτά πρόκειτο να εξαφανιστούν από την επόμενη κυκλοφορία της κι εξής.

\r\n\r\n

Ήδη απ’ το εναρκτήριο "War pigs" τα πράγματα είναι σαφή: Ακούμε τον ήχο του πολέμου και της Αποκάλυψης, αν και στιχουργικά το συγκρότημα συνέχιζε να γράφει χριστιανικής θεματολογίας στίχους, οι οποίοι προέρχονταν κυρίως από την πέννα του Geezer Butler. Ο συνδυασμός αυτών με τις riff-based δομές των συνθέσεων δημιουργούσε ένα άκρως γοητευτικό και ρηξικέλευθο αποτέλεσμα, που υποστηριζόταν με τον καλύτερο τρόπο από τα τύμπανα του Bill Ward και τις παθιασμένες ερμηνείες του Ozzy Osbourne.

\r\n\r\n

Χωρίς πάντως να θέλω να αδικήσω τους τρεις κυρίους, η μαγεία του "Paranoid" βρίσκεται πρωτίστως και κυρίως στα ανεπανάληπτα riff του ιδιοφυούς Tony Iommi. Αλήθεια, πόσες φορές δεν έχετε κάνει air-guitaring με τα riff του "War pigs", του "Electric funeral", του "Iron man" και του "Fairies wear boots"; Αμέτρητες υποθέτω, όπως κι εγώ. Και βρισκόμαστε μόλις στα 1970! Δίχως πολλές περιστροφές λοιπόν, μπορούμε να δηλώσουμε με απόλυτη βεβαιότητα ότι ο Iommi έχτιζε τον ήχο του μέλλοντος στο πεδίο του σκληρού ήχου. Ας αναλογιστούμε μονάχα ότι οι έτεροι μεγάλοι πρωτοπόροι του heavy metal, οι Judas Priest, θα κυκλοφορήσουν τον πρώτο ουσιαστικά "σκληρό" δίσκο τους μόλις το 1976.

\r\n\r\n

Πέρα από τη μουσική (που παραμένει φρέσκια και προκλητική ακόμα και 45 χρόνια μετά), ενδιαφέρον έχει κι η ιστορία πίσω από τη δημιουργία και την ηχογράφηση του album: Ο αρχικός τίτλος του ήταν "War pigs", κάτι που φαίνεται κι απ’ το εξώφυλλο, που απεικονίζει έναν ψυχεδελικό στρατιώτη, τελικά όμως άλλαξε σε "Paranoid", όταν το ομώνυμο single έγινε ανέλπιστα τεράστιο hit. Και σύμφωνα με τον θρύλο, το τραγούδι ηχογραφήθηκε σε μόλις 15 λεπτά και μάλλον εσπευσμένα, διότι το συγκρότημα χρειαζόταν 3 επιπλέον λεπτά για να γεμίσει την πρώτη πλευρά! Αξιοσημείωτη είναι επίσης η ιστορία του "Fairies wear boots", που αφορά στο ξυλοκόπημα των Sabbath από μία συμμορία skinheads.

\r\n\r\n

Ας κλείσουμε με το μεγάλο βασανιστικό ερώτημα που αιωρείται πάνω από κάθε σπουδαίο δίσκο: Πόσο επιδραστικό ήταν το "Paranoid"; Θα αρκεστούμε σε μία και μόνη παρατήρηση: Το riff μετά το κουπλέ στο "War pigs" είναι ίδιο με το εισαγωγικό του "Master of puppets" των Metallica, ενώ το εξόδιο riff του "Fairies wear boots" το ακούμε ελάχιστα παραλλαγμένο στο "For whom the bells tolls"... και πάλι των Metallica. Χρειάζεται να συνεχίσω;

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Κων/νος Χρυσόγελος
\r\n 

\r\n