Doomsword - Doomsword

Doomsword - On the March

Doomsword - Doomsword

Την ατάκα που λέει γάλατα υπάρχουν πολλά, νουνού όμως ένα την έχετε ακούσει όλοι.
\r\nΚάτι παρόμοιο ισχύει για τους Doomsword, και το επικό Heavy/Doom, που υπηρετούν από το πρώτο μαρσάρισμα τους πίσω στο μακρινό 1997. Δύο χρόνια αργότερα ιαχές  θριάμβου ακούστηκαν για πρώτη φορά από τους ιερούς Ιταλούς πολεμιστές του Heavy Metal.
\r\n  Το μουσικό μέρος περικλείεται σε οχτώ κομμάταρους, που η πολεμοχαρής τετράδα διόγκωσε χάρη στην θεματολογία και της εκτέλεση τους. Τα πρώτα στοιχεία που σε συνεπαίρνουν είναι οι πενιές του “Deathmaster”, που δένουν αρμονικά με τα εξαίσια φωνητικά του “Nightcomer” η κοινώς Gabrielle Grilli. Το Sacred Metal προλογίζει την αιματοχυσία που ακολουθεί, ατσαλένιο solo που σε συνδυασμό με τα φωνητικά του Gabrielle βοηθούν στην διαμόρφωση του επικού χαρακτήρα. Το κλίμα με το Warbringers γίνεται λίγο πιο βαρύ, με την κιθάρα να αποτελεί για ακόμη μία φορά το έναυσμα για ανεβασμένη διάθεση. Το drumming του Guardian Angel ίσως ακούγεται απλό, η και κάπως στρωτό αλλά ευτυχώς έχει και αυτό τα ξεσπάσματα του.
\r\n  Μαγικά solos σε βυθίζουν σαν δίνη, ολοένα και περισσότερο στον χαμό που προκαλούν οι στρατιώτες του Saruman  υπερασπίζοντας το ιερό δαχτυλίδι. Τα γνωστά παντρολογήματα της κιθαριστικής δεινότητας του Deathmaster με τους δύο “μεταλλωρύχους” στα φωνητικά και  drums αντίστοιχα, έκαναν για ακόμη μία φορά το θαύμα τους.
\r\nΤο κάπως “ατσούμπαλο” drumming στο One Eyed God δεν νομίζω πως θα σας χαλάσει και τόσο μιας και αυτό που θέλουν το καταφέρνουν και με το παραπάνω, με δυο λέξεις επικός ήχος. Αλλάζουν ταχύτητα στο Return To Imrryr και με κορυφαίο τον Guardian Angel ο οποίος έπαιξε παππάδες, βάζει υποψηφιότητα για το καλύτερο κομμάτι του δίσκου. Το σολάρισμα στην κιθάρα του γνωστού υπόπτου, με άφησε άναυδο παρόλα αυτά. Το album κλείνει με το κομμάτι που φέρει τίτλο On The March και δεν είναι καθόλου τυχαίος. Τα φωνητικά εδώ ακούγονται σαν πολεμικά προστάγματα που ωθούν την μπάντα σε όλο και ανοδική απόδοση με κάθε δευτερόλεπτο που περνά η βιαιότητα να μεγαλώνει. Ίσως και προφητικό για την μεταγενέστερη πορεία τους που ήταν κατακόρυφη.
\r\n  Στα αρνητικά του δίσκου είναι σίγουρα η φτωχή παραγωγή αλλά και η ακούσια συνύπαρξη του μπάσου του Dark Omen. Ακόμα και έτσι δεν θα μπορούσε να μην είναι “ανυψωτικό”(kinky χαρακτηρισμός*) σαν άκουσμα.
\r\n  Κυκλοφόρησε στις 9 Μαρτίου από την Underground Symphony..Up the hammers!!!
\r\n
\r\nΥ.Γ: «Ελάχιστος φόρος τιμής στους Αμερικανούς ομοϊδεάτες Cirith Ungol με το Nodsokor..μαλλιοτραβήχτηκα και παρουσιάζω ήδη μια μικρή αραίωση 

\r\n\r\n

\r\n

Copyright 2024. All Right Reserved.