Dream Theater - Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory

Ιούλιος 92 και οι ‘’παλιοί’’ John Petrucci , John Myung, και Mike Portnoy μαζί με τον πληκτρά Kevin Moore και τον νεότευτο τραγουδιστή James LaBrie στον δεύτερο δίσκο των Dream Theater Images And Words. Ένα από τα κομμάτια που έκαναν αίσθηση ήταν το Metropolis – Part I ‘’The Miracle And The Sleeper’’. Επτά χρόνια μετά κυκλοφορούν ένα κόνσεπτ άλμπουμ θέλοντας να αναπτύξουν την ιστορία με τίτλο Metropolis Part II: Scenes From A Memory. Εδώ έχουμε μια βασική αλλάγή στο line up της μπάντας με τον Jordan Rudess να έχει πια την θέση στα πλήκτρα των Dream Theater, κάτι που ισχύει μέχρι και σήμερα.\r\n\r\n Η ιστορία χωρίζεται σε δύο πράξεις...η πρώτη έχει να κάνει με τον Nikolas μια διαταραγμένη προσωπικότητα που υπνωτίζεται και βλέπει ότι στην προηγούμενη ζωή του ήταν μια κοπέλα η Victoria η οποία δολοφονήθηκε, ή από τον εθισμένο στο αλκοόλ, τα ναρκωτικά και τον τζόγο αγαπημένο της Julian η τον αδελφό του Edward για λόγους πάθους και ζήλιας και συνηδιτοποιεί ότι πρέπει να λύσει αυτόν τον φόνο. Στην δεύτερη πράξη καταλαβαίνει ότι ο Julian δολοφόνησε και την Victoria και τον αδελφό του, κατανοεί και απαντά σε αναπάντητα ερωτήματα για το μετά και πως το πνεύμα συνεχίζει και νιώθει πια ελεύθερος.\r\n\r\n.\r\n Ο δίσκος είναι ένα μνημείο από μόνος του, καθώς και στα εβδομηνταπέντε λεπτά του ο ένας ύμνος διαδέχεται τον άλλον. Ένα εκρεμές πάει πέρα δώθε η φωνή ενός υπνωτιστή, ‘’Regression’’ που μετρώτας αντίστροφα υφαρπάζει όλη την ενέργια αυτής της ζωής και πάμε σε μια άλλη ζωή, καλύτερη δεν ξέρω αλλά γεμάτη λυρισμό και μελωδία...γεμάτη έντονα συναισθήματα που εκφράζονται πλουσιοπάροχα από όλους. Από τις κιθάρες του Petrucci ακουστικές και ηλεκτρικές, που μιλούν και αυτές, μαζί τα πλήκτρα του Jordan Rudess βάζοντας την μελωδία και με τα τύμπανα του Portnoy και το μπάσο του Myung οριοθετούν τις αλλάγές των ρυθμών, της διάθεσης, της μίας ζωής με την άλλη. Αλλά όλα αυτά και πολλά παραπάνω δίνει ο LaBrie με την δυναμική, ζεστή και βαθιά συναισθηματική ερμηνεία του, στον τέταρτο του δίσκο με τους Dream Theater.\r\n\r\n Μετά το συγκηνιτικό Regresion και το ορχηστρικό μεγαλείο Overture 1928 που πλήκτρα και κιθάρες ζωγραφίζουν έρχεται το Strange Deja Vu με τον γρήγορο ρυθμό και το Through My Words που με την απαλή υφή του συνεχίζει όμορφα την ιστορία, και το Fatal Tragedy που θα ήταν ύμνος και αν στεκόταν μόνο του, που μέρα από την φοβερή σύνθεση έχει και απίστευτο ρεφρέν...και όταν σκάει και το απίστευτο solo, όλα ομορφαίνουν. Beyond This Life και Through Her Eyes και έχουμε άλλες δύο μνημιώδεις συνθέσεις, και τον LaBrie να μεταφέρει άψογα τα λόγια και τα συναισθήματα. Με την αισθαντική αρωγή της Theresa Thomason Και κάπως έτσι τελειώνει η πρώτη πράξη.\r\n\r\n Η δεύτερη πράξη αρχίζει ακουστικά με το δεκατριάλεπτο Home, που μετά ανεβάζει τον ρυθμό, κοιτώντας μελωδικά λίγο προς ανατολή και μετά ορχηστρικό The Dance Of Eternity που πέρα από Rudess, Petrucci εδώ έχουμε και τα τύμπανα του Portnoy σε πρωταγωνιστικό ρόλο. One Last Time και μια μπαλάντα που σηματοδοτεί ότι φτάνουμε στο τέλος που είναι σκοτεινό αλλά και αισιόδοξο...Spirit Carries On, με το χιλιοτραγουδισμένο ρεφρέν και μαζί με το φινάλε Finally Free ένα από τα καλύτερα πιο συναισθηματικά, μελωδικά κλεισίματα ιστορίας – δίσκου.\r\n John Petrucci, John Myung, Jordan Rudess, Mike Portnoy…όλοι τους παικταράδες – μουσικάρες...αυτό όλοι το ξέραμε, και το χαιρόμαστε και στο Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory. Εδώ όμως ο James LaBrie που είχε δείξει ποιος είναι και στους προηγούμενους δίσκους , εδώ κάνει ερμηνεία ζωής - καριέρας...και μόνο αυτό να είχε κάνει θα ήταν για μένα προσωπικά από τους πιο αγαπημένους.\r\n\r\n Το Metropolis Part II είναι από τους δίσκους που τους ακούς και καταλαμβάνουν μόνιμη θέση σε μυαλό, καρδιά, στην ζωή μου ολόκληρη...στην σκέψη μου πριν κοιμηθώ... [The Hypnotherapist:]\r\n"Open your eyes,..."\r\n \r\n\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n

\r\n