Enchant - A Blueprint of the World

                      Αμαρτία να είναι λιγοστός ο κόσμος που ασχολείται με το progressive metal και να έχει όρεξη να γράψει δυο λόγια για ανάλογες κυκλοφορίες. Μπαίνεις στο ‘’Encyclopaedia Metallum ‘’ και βρίσκεις χιλιάδες παρουσιάσεις-κριτικές για ακραία είδη και ελάχιστες για τα πιο ‘’ήρεμα’’. Τσεκάρεις τους Enchant, μια αμερικάνικη progressive metal/rock μπάντα, μπάντα από το 1989 παρακαλώ, με ΟΚΤΩ δισκάρες στην δούλεψη τους και καμιά αναφορά παρά μόνο στο ντεμπούτο τους και αυτό με μια ειρωνική διάθεση-θάψιμο. Ε λοιπόν, ας διορθώσουμε αυτό το κακό.
\r\n                          Στο ‘’ A Blueprint Of The World’’ του 1993 βρίσκουμε τα 3/5 της σημερινής σύνθεσης. Ο ένας βασικός συνθέτης και στιχουργός των Enchant είναι ο κιθαρίστας τους που παραμένει ακόμα στην μπάντα. Ο άλλος ήταν ο drummer του συγκροτήματος μέχρι και το 2000, Paul Craddick. Από κει και πέρα, χεράκι βοηθείας στις συνθέσεις βάζουν και άλλοι. Παραγωγή από τον Steve Rothery, ο πασίγνωστος κιθαρίστας των Marillion, ο οποίος προσφέρει τις παικτικές του ικανότητες και σε διάφορα σημεία του δίσκου. Όχι όταν τον χρειάζεσαι να σε βοηθήσει όταν ο κιθαρίστας σου λέγεται Douglas Ott…
\r\n               ’’Thirst’’ αρχή και ξεδίψασμα με μελωδίες. Καταρχήν, αν δεν έχεις ακούσει ποτέ την φωνή του  Leonard, ετοιμάσου για πολλές πληγές. Απίστευτες φωνητικές μελωδίες που στραγγαλίζουν τις λέξεις με ένα νοσταλγομελαγχολικό τόνο. Μουσική για εσωτερική χώνεψη, δεν είναι για μπύρες και συναυλίες (όχι ότι δεν ταιριάζει). Απλά είναι ταξιδιάρικη. Οι νότες, σαν αποδημητικά πουλιά που φτερουγίζουν, χάνονται στον ορίζοντα. Μένει όμως μια γλυκιά εικόνια, ένας θαυμαστός ήχος, μια ενδιαφέρουσα σκέψη. Η μουσική τους λειτουργεί ως ηχητική κάθαρση. Ότι ακούσματα και να προηγήθηκαν, μετά από το ’’ A Blueprint Of The World’’ θα νιώσεις μια εσωτερική γαλήνη, μια ψυχική πλήρωση, μια ανάγκη να πραγματοποιήσεις κάτι θετικό.
\r\n                     Για τις ικανότητες τους πάνω στα παιχνιδάκια τους, ούτε λόγος. Ακούστε το πως βασανίζει το drum kit του ο Craddick στο ’’Oasis’’ και θα καταλάβετε.  Η κιθάρα λειτουργεί σαν ένα αστείρευτο πηγάδι ιδεών και διεργετήριο αισθήσεων όσο τα πλήκτρα μετατρέπονται σε μια καρποφόρα μήτρα αρμονιών. Το μπάσο ανοίγει κρυφές πόρτες για να ξεπηδήσουν παλμοί που θα σε αγγίζουν όσο το Θείο Δώρο του Ted σε συγκινεί απανωτά. Όσες φορές και να ακούσω το ’’Acquaintance ’’στην ζωή μου, δεν είναι αρκετές. Πάντα μου προκαλεί ρίγος με τις ταιριαστές μελωδίες που σφηνώνονται στο νου και με τους πανέμορφους στίχους. Εννιά τραγούδια (εκ των οποίων το ένα ορχηστρικό) , εννιά πνοές πάνω στο ιστιοφόρο των Enchant. Κάθε τραγούδι, τόσο διαφορετικό αλλά συνάμα στο ίδιο μοτίβο, όλα ικανά να σε γητέψουν με τα ξόρκια τους. Πάνω από 20 χρόνια συντροφιά, πάντοτε με τα ίδια ευεργετικά αποτελέσματα και έχεις τον άλλον να σου γράφει/μιλά για ξεπερασμένες μουσικές.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n