Fleurety - Min tid skal komme

~~                    Το Black metal είναι από τα υποιδιώματα της Metal μουσικής που άνοιξε τα σύνορα της νωρίς και σε εξωγενείς παράγοντες και μπόρεσε και εξελίχτηκε. Εδώ και πάνω από δυόμιση δεκαετίες  κυριαρχεί μουσικά, ποσοτικά και ποιοτικά, όσο και να μην θέλουμε να το ασπαστούμε οι περισσότεροι. Πολλά τα ‘’κύματα’’ του  black metal και όλα άφησαν ιστορία. Το πρώτο με μπάντες που γέννησαν το black σαν βάψιμο, στίχους, attitude. Το δεύτερο ξέβρασε το ωμό black metal, με απόλυτη αφοσίωση στα ριφς. To τρίτο και πλέον είμαστε χρονολογικά στα μέσα των 90ς, πρόσθεσαν είτε αρκετά στοιχεία είτε απλά παίξαν διαφορετικά από τα μέχρι τότε συνηθισμένα. Μια τέτοια μπάντα υπήρξε και οι Fleurety που με το ντεμπούτο τους ‘’Min Tid Skal Komme’’ το 1995, έδωσε μια διαφορετική πνοή στο είδος. Νορβηγοί, όπως και οι περισσότεροι εκείνο τον καιρό, δυο άτομα, με πολλές ιδέες και όρεξη  που τις  μοιράζονταν εξίσου.  Η συνέχεια άργησε 5 χρόνια, ήταν πολύ διαφορετική και κατά πολύ κατώτερη και ανάξια γραφής. Τα τελευταία 6-7 χρόνια δίνουν συχνά κάποια σημεία ζωής κυκλοφορώντας eps αλλά τίποτα δεν είναι όπως τότε.
\r\n                      Το ‘’ ’Min Tid Skal Komme’’ δεν είναι ο κλασσικός black metal δίσκος. Για την ακρίβεια απέχει έτη φωτός. Είναι το black των Ved Buens Ende, των In The Woods. Δεν ξέρεις πότε θα σου επιτεθεί μουσική. Και όταν το κάνει είτε δεν το παίρνεις είδηση ή σου έρχεται γλυκά αλλά μόλις καταλαγιάσουν τα καπνοσκεπάσματα, οι ουλές είναι πολύ βαθιές. Ο δίσκος ξεκινά με πολύ ήρεμες διαθέσεις. Μελωδικές κιθάρες, μπάσο (σπάνιο φαινόμενο για black metal, και μάλιστα πολύ μπροστάρικο από τον sessionά Solberg), πλήκτρα και τεχνικό παίξιμο στα drums. Όλα είναι Αντιblack στοιχεία. Η ένταση αυξάνεται, η προσμονή κορυφώνει το ενδιαφέρον και σε μια απότομη στροφή το τοπίο αλλάζει.  Βλοσυρά φωνητικά, μισολεξούν στην μητρική τους γλώσσα. Οι κιθάρες εκτροχιάζονται για λίγο και βράζουν τα ριφς πριν μας τα σερβίρουν. Οι εναλλαγές και οι διαθέσεις ακούγονται στους Fleurety σαν χαρακτηριστικά σχιζοφρενή. Σαν διπλή προσωπικότητα που δεν ξέρεις πότε είναι ποιος. Κάποι  γυναικεία φωνητικά από την Νορβηγίδα Pop Star, Marian Aas Hansen κάνουν και αυτά την δήλωση τους στο περίεργο συντρόφεμα σκέψεων των δυο καλλιτεχνών που απαρτίζουν το συγκρότημα. Και τα καλύτερα είναι ακόμα να έρθουν…..
\r\n                    Αυτός ο συγκερασμός black metal με άσχετα καν με την Metal μουσική είναι πολύ δύσκολο να είναι επιτυχημένος. Αν όμως κάτι τέτοιο επιτευχθεί όπως στην περίπτωση των Fleurety, τότε μιλάμε για κάτι μνημειώδες. Μια ταπεινή και περιοριστική περιγραφή της μουσικής τους θα κατέληγε κάπως έτσι: Progressive/Psychedelic Black Metal. Και το πιο βασικό, δεν ακούγεται ποτέ και σε κανένα σημείο, αναμενόμενο. Ίσως θέλει κάποια επιπλέον ακούσματα αλλά θα σας ανταμοίψει. Δεν είναι μουσική που απευθύνετε σε όσους ακούνε μουσική μόνο στο αμάξι για να περνάει η ώρα ή στο μπαράκι για να κατεβαίνει η μπύρα. Τίποτα δεν είναι ευκόλως προσβάσιμο, τίποτα επαναλαμβανόμενο, τίποτα βατό.  Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές έχω ακούσει το ‘’Englers Piler Har Ingen  Brodd’’ στη ζωή μου. Θυμάμαι όμως με απόλυτη σιγουριά πως το έχω εντρυφήσει και απολαύσει εξίσου τον ίδιο αριθμό. Σε βυθίζει συστηματικά σε ένα πνευματικό λαβύρινθο που κάθε αδιέξοδο περιέχει και μια έκπληξη, καλή ή άσχημη. Ψυχωτικές τάσεις μεταβολής και κατεύθυνσης , μικρές δόσεις νέκταρ από τους Μουσικούς Θεούς. Αυτό λέγεται καλλιτεχνία.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n