Metal Church - Metal Church

~~                     Χαράς ευαγγέλια για πολλούς από εμάς που οι Metal Church επιστρέφουν με καινούριο δίσκο και τον Mike Howe πίσω από το μικρόφωνο. Οι πρώτοι πέντε δίσκοι τους είναι ιεροί για τους λάτρεις του Speed Metal και εκτός από την αλλαγή του άλλου Θεού-τραγουδιστή, David Wayne (R.I.P. 2005/γάγγρενα) , η ομάδα παρέμεινε σχεδόν ίδια. Στην δισκογραφία τους έχουν τόσα τραγούδια που έχουν λατρευτεί που αποκλείεται να μη τους ερωτευτεί κάποιος που θα έρθει σε επαφή με την μουσική τους. Δυστυχώς η φυγή του Howe to 1995 και η επιστροφή του Wayne τρία χρόνια αργότερα, δεν κατάφερε να κρατήσει το ποιοτκό σερί δίσκων και το ‘’Masterpeace’’ να είναι κατώτερο των προκατόχων του. Για να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα, ο Wayne αλλάζει στρατόπεδο και μαζί με τον έτερο αρχικό κιθαρίστα Wells κυκλοφορούν δίσκο σαν Wayne και βαπτίζουν τον μοναδικό τους δίσκο…Metal Church. Σύγχυση και άσχημες καταστάσεις. Τουλάχιστον το παρόν τους φαίνεται θετικό αλλά όπως και να χει, θα υπάρχουν πέντε διαμάντια να μας θυμίζουν παντοτινά της ύπαρξη των Metal Church.
\r\n                          Το ‘’Metal Church’’ ντεμπούτο κυκλοφόρησε το 1984 μετά από την ύπαρξη λιγοστών ντέμος και περιέχει 8 ευλογημένα τραγούδια (και μια διασκευή). Τα τέσσερα από αυτά είχαν ακουστεί και αγαπηθεί ήδη μιας και περιέχονταν στις ντεμοκασσέτες των τριών προηγούμενων χρόνων και έτσι δεν τους ήταν καθόλου δύσκολο να αγαπηθεί ο δίσκος από το φανατικό κοινό τους που ήδη αυξανόταν χρόνο με τον χρόνο. Ο δίσκος ξεκινά με καινούριο υλικό και δείχνει αμέσως τα δόντια του. Οι κιθάρες γλιστράνε ασάλιωτες και πλέκουν ριφολογίες τυπολογίες στην Ιερά Βίβλο της Κιθάρας.  Το σκηνικό παραμένει ίδιο σε όλη την Λειτουργία, την ακρόαση ήθελα να γράψω. Στακάτοι ρυθμοί που προσφέρονται προς σπασμωδικές κινήσεις, χορδές που τις χρησιμοποιούν ως νήματα και τα συστρέφουν ασύστολά και μια χαρακτηριστική, εγκωμιαστική φωνή που οι αρετές του είναι αναρίθμητες και τις ζυγίσει όπως και όποτε θέλει προς όφελος του.
\r\n                      Οι συνθέσεις είναι όλες των Wayne, Vanderhoof, Wells και η χημεία μεταξύ τους είναι ανεπανάληπτη. Το ορχηστρικό τραγούδι ακούγεται ανεξέλεγκτο, σαν τραίνο που εκτροχιάζεται και καίει τις μεταλλικές ράγες. Και καπάκι το ‘’Gods Of Wrath’’, ένα από τα τραγούδια που είναι ικανά να σε κάνουν να αγοράσεις ολόκληρο δίσκο για χάρη τους.  Προορισμένο για την κορυφή, με σολαρίσματα που πυρπολούν τα ηχεία και ένα λαρύγγι που ταλανίζει την διάσταση του ήχου. Η συνέχεια του δίσκου δεν υστερεί σε τίποτα και δεν χαρίζεται σε κανέναν. Ταχύτατοι, σαδιστικά περίτεχνα και συνάμα σκληρά, με άφθονη όρεξη και ιδέες. Και κάποια στιγμή, ξεχύνεται το ‘’Battalions’’ με τάγματα από ριφς που εξοστρακίζονται  και σε παίρνουν αμπάριζα. Εδώ πιάνουν συνθετικό ζενίθ, ένα τραγούδι περήφανο για κάθε ηχητικό του δευτερόλεπτο. Εκπέμπουν μεταλλικά σήματα και εκχέουν λιωμένο μέταλλο μέσα σου.  Αγαπημένο ανάμεσα σε αγαπημένα τραγούδια. Το ‘’Metal Church’’ κλείνει με μια αχρείαστη διασκευή σε Deep Purple. Καθόλου άσχημη, αλλά και τίποτα το ιδιαίτερο ή ενδιαφέρον. Με 8 τραγούδια ο δίσκος θα έφτανε το ΑΠΟΛΥΤΟ.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n