Metallica - Load

Metallica - Load

Δεν υπάρχει ίσως καλύτερη απόδειξη ότι η υπερβολική επιτυχία κάνει κακό, από την περίπτωση του "Black album" (1991), που κυριολεκτικά έριξε τους Metallica στο χειρότερο δυνατό τέλμα, αφού πρώτα τους έκανε ισόθεους, γεμίζοντάς τους με τόσο χρήμα και δόξα, όσο δεν θα δει ποτέ όλος ο ελληνικός λαός μαζί. Το αποτέλεσμα: Οι τέσσερις μουσικοί περιόδευσαν κοντά τρία χρόνια για την προώθησή του, περισσότερο  απολαμβάνοντας την ηδονή της κυριαρχίας, παρά ανησυχώντας για τις πωλήσεις του παιδιού τους. Κι όταν ήρθε η ώρα να κάνουν το επόμενο βήμα... αποσύνθεση! Τρία χρόνια σιωπής και εσωτερικής σαπίλας (που θα εκδηλωθεί πολλά χρόνια αργότερα, με τον χειρότερο δυνατό τρόπο), αλλά και αλλεπάλληλων ηχογραφήσεων, που τελικά θα γεννήσουν έναν από τους πιο παράδοξους δίσκους στην ιστορία του σκληρού ήχου.

\r\n\r\n

Ακούγοντας το "Load" κανείς, τουλάχιστον εκπλήσσεται. Κατ’ αρχάς, η μουσική δεν θυμίζει σε τίποτα σχεδόν το (ένδοξο) παρελθόν της μπάντας. Κατά δεύτερον, το είδος στο οποίο ανήκει το LP παραμένει κάπως ασαφές. Ολίγη από το απερχόμενο grunge, μία καλή τζούρα από το εκκολαπτόμενο alternative, κάμποσοι Sabbath εποχής Ozzy, μπόλικη 70s ρετρίλα... και αυτό είναι το "Load". Στα χαρτιά ακούγεται ενδιαφέρουσα η συνταγή, την ώρα της ακρόασης όμως δεν μπορείς παρά να σαστίσεις. Και σαν να μην έφτανε ο πειραματισμός, υπάρχουν ακόμα δύο προβληματάκια: Πρώτον ότι ο δίσκος ξεχνά να τελειώσει, αφού πηγαίνει κοντά μιάμιση ώρα και δεύτερον ότι πολλά από τα 14 (!) τραγούδια ακούγονται σαν πρόβες που δεν πρόλαβαν να γίνουν τελειωμένα κομμάτια (χαρακτηριστικά παραδείγματα τα: "Cure" και "Poor twisted me").

\r\n\r\n

Αν θέλουμε πάντως να είμαστε δίκαιοι, το "Load" περιέχει αρκετές καλές στιγμές, όπως το εισαγωγικό "Ain’t my bitch", το τέρμα Sabbath-ικό "2x4" (riff από το "Symptom of the universe"), αλλά και το επιλογικό "Outlaw torn". Επίσης, εδώ βρίσκουμε και δύο αναμφισβήτητα αριστουργήματα, το εκστατικό "Until it sleeps" και το όργιο έμπνευσης του "Bleeding me". Όλες αυτές οι συνθέσεις δείχνουν ένα πράγμα για εμένα, ότι το "Load" θα μπορούσε να είναι ένας πολύ καλύτερος δίσκος, αν είχε πέσει λίγο ψαλίδι στην επιλογή των κομματιών.

\r\n\r\n

Η υστεροφημία του album κινείται σε πολύ μέτρια επίπεδα. Όταν είχε πρωτοκυκλοφορήσει, πολλοί είχαν ξενερώσει. Ακόμα και σήμερα, κάποιοι μιλούν για την Αχίλλειο πτέρνα της μπάντας. Προσωπικά, θα μετρίασω τα αρνητικά σχόλια και θα μιλήσω για έναν άνισο, αλλά καθόλου άσχημο δίσκο, που θα είχε να δώσει πολύ περισσότερα, αν η μπάντα ήταν ψυχικά υγιέστερη. Όπως και να ’χει, είκοσι χρόνια μετά, συνεχίζει να γεννά περισσότερα ερωτήματα απ’ όσα απαντά.
\r\n 

\r\n\r\n

Κων/νος Χρυσόγελος

\r\n

Copyright 2024. All Right Reserved.