Megadeth - Peace Sells... But Who's Buying?

Megadeth-Peace Sells...But Who's Buying?[HQ and LYRICS]

PEACE FOR SALE…PEACE FOR SALE NO PROBLEM

Megadeth, ένα από τα συγκροτήματα του BIG4 του Αμερικάνικου thrash. Dave Mustaine, ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους στην γέννηση του thrash, αυτής της μουσικής ως ένα από τα αρχικά μέλη των Metallica, και ως ο δημιουργός των Megadeth, όταν οι Metallica των έδιωξαν με αυτόν τον ευγενικό τρόπο που όλοι ξέρουμε. Και έτσι το ‘’Killing Is My Business…And Business Is Good’’ έγινε τρόπον τινά το μότο του, αλλά και το πρώτο full length των Megadeth το 1985, σε μια μνημειώδη προσπάθεια της μπάντας να χωρέσει σε ένα πολύ μικρό μπάτζετ, την παραγωγή του δίσκου, και τις πολλές τρέλες που συνόδευσαν την δημιουργία του.

Τότε πέρα από τον Dave Mustaine, κιθάρα, φωνή, songwriting, αφεντικό των πάντων ορατών και αοράτων, ο κλασικός μπασίστας Dave Ellefson, ο έτερος κιθαρίστας Chris Polant, και ο τώρα πια μακαρίτης Car Samuelson στα τύμπανα, συμπλήρωναν το line up των Megadeth.

΄Έτσι οι Megadeth προχώρησαν στην δημιουργία του δεύτερου τους δίσκου, αφού πρώτα υπέγραψαν στην Capitol Records, και αυτό ήταν ένα τεράστιο βήμα για την επιτυχία τους. Έτσι στις 19 του Σεπτέμβρη το 1986 κυκλοφόρησαν το δημιούργημα τους με τον τίτλο ‘’Peace Sells…But Who’s Buying?’’. Κάπου διάβασα ότι υπάρχει ένας μύθος για κάθε τίτλο δίσκου ή κομματιού των Megadeth που υπάρχουν αποσιωπητικά σε αυτόν. Και είναι ένας μύθος και μια πραγματικότητα καλών μαντάτων για την ποιότητα, αλλά και την ευτυχία που περιέχουν αυτοί οι τίτλοι.

Το ‘’Peace Sells…But Who’s Buying?’’ είναι και η αρχή της συνεργασίας της μπάντας με τον εικαστικό Ed Repka (Edward J. Repka), αλλά και την εξέλιξη του θρυλικού Vic Rattle head, που σε πιο πρώιμη μορφή υπήρχε και στο ντεμπούτο της μπάντας. Ο ίδιος ο Dave Mustaine έκανε την παραγωγή του δίσκου.

Τα κομμάτια που μπήκαν στο άλμπουμ, και τα οκτώ, δείγμα το πώς όριζαν το full length τον καιρό εκείνο, από τα πιο δυνατά και χαρακτηριστικά του ακόμα νέου και εντυπωσιακού thrash ήχου. Στην πρώτη πλευρά το ‘’Wake Up Dead’’  δείγμα ανελέητων τυμπάνων και έξυπνων riffs. To "The Conjuring" απόδειξη δεξιοτεχνίας, όλων, αλλά κυρίως του Mustaine, ειδικά στην πολιτική τοποθέτηση, που του έγινε συνήθεια στο μέλλον, συνήθεια αγαπημένη πάντως.  Θρυλική είναι και η ειρωνεία, η κάπως αφελής ειρωνεία, που απορρέει από τα λόγια των κομματιών, αλλά και από τον τρόπο που ο Dave Mustaine τα προφέρει. Και έτσι έρχεται το ‘’Peace Sells’’, προσωπικό αγαπημένο. Από που να πρώτο πιαστείς. Από τον τρομερό υποτιθέμενο διάλογο. Από τις κιθάρες, μπάσο και τα τύμπανα που καλπάζουν μαζί με την μελωδία. Από την μανία του επαναλαμβανόμενου ρεφρέν. Δείτε και τον τρομερό τύπο και ηθοποιό Michael Wincott να το ουρλιάζει μπροστά στον  Eric Bogosian, από την ταινία ‘’Talk Radio’’, σκηνή που μπήκε στο dvd ‘’Arsenal Of Megadeth’’. Και είναι κάτι που ανεβάζει το επίπεδο cultίλας και πώρωσης. Η πλευρά κλείνει με το ‘’Devils Island’’ με την μπασογραμμή που χτυπά στην καρδιά, και το ρεφρέν που χτυπά στο μυαλό.  Το καταιγιστικό thrash του ‘’Good Mourning / Black Friday’’ με πολλές αναφορές στην εποχή του Mustaine στους Metallica, ανοίγει την δεύτερη πλευρά. Και μετά το πιο τεχνικό thrash "Bad Omen". Έχουμε και την blues meet thrash διασκευή στον Willie Dixon και ‘’I Ain’t No Superstitious’’. Και μετά όλοι ακροβατούν στο όριο παρουσιάζοντας το τελευταίο της δεύτερης πλευράς και του δίσκου, ‘’My Last Words’’.

To ‘’Peace Sells…But Who’s Buying?’’ ήταν ένα τεράστιο βήμα για τον Dave Mustaine και τους Megadeth. Καλλιτεχνικά τους ανέβασε, ακόμα και στα μάτια όσων τους είχαν χαμένους, και κυρίως τον Mustaine. Εμπορικά φυσικά τους ανέβασε, λόγω και της εταιρίας, Capital Records. Κυρίως όμως τους ανέβασε στην συνείδηση των thrash οπαδών, αλλά ανέβασε και την δική τους αυτοπεποίθηση.

Εγώ τους γνώρισα με την κασέτα του ‘’So Far, So Good…So What!’’, και τους αγάπησα με το ανεπανάληπτο ‘’Rust In Pease’’. Αλλά ανακαλύπτοντας λίγο αργότερα το  ‘’Peace Sells…But Who’s Buying?’’, έγιναν και τα τρία σύντροφοι ζωής, αλλά και συνταξιδιώτες στην wannabe επαναστατική μου φύση. Δεν επαναστατούμε, αλλά τουλάχιστον τραγουδάμε την αντίθεση μας στην κοινωνία, την πολιτική, τον πόλεμο, τη θρησκεία. Καλά το τελευταίο μην το παίρνετε και της μετρητής.

                                                                             

 

Copyright 2024. All Right Reserved.