PESTILENCE - Spheres

~~                    Οι Pestilence υπήρξαν ευλογημένοι  στο παρελθόν και είναι ένας από τους βασικότερους λόγους που έχουμε συνάψει συνειρμούς Ολλανδίας και Death Metal στην ίδια σκέψη ή πρόταση.  Ξεκινήσανε σαν thrash συγκρότημα και κυκλοφόρησαν 2  ντέμος (που μόλις κυκλοφόρησαν μαζί υπό τον τίτλο ‘’The Dysentery Penance’’) αλλά μπήκαν στις πρώτες αρμάδες του Death Metal το 1988. Τρία παντοτινά Μνημεία είναι σκαλισμένα με τα γράμματα του λογότυπου τους ανάμεσα σε λιγοστές δεκάδες ισάξιων τους παγκοσμίως. Και μετά ήρθε η απογοήτευση  για τους περισσότερους. Το ‘’Spheres’’.  Ποια απογοήτευση μωρέ, εδώ μιλάμε για έναν από τους καλύτερους progressive/technical δίσκους σε όλη της ιστορία της μουσικής μας.
\r\n                    Πάντοτε ξεχώριζαν οι τεχνικές και παικτικές ικανότητες της μπάντας. Ειδικά στο ‘’Testimony Of The Ancients’’ , το προοδευτικό τους μέλλον ανατέλλει. Ε στο ‘’Spheres’’ του 1993 , η μουσική τους λειτουργεί σαν μεταβαλλόμενη άμμος που όσο και να θέλεις δεν μπορείς να πιάσεις, σου γλιστράει όσο σφιχτά και να σφίξεις την γροθιά σου. Αυτή  η ηχητική αλλαγή δεν είναι προιόν κάποιας συνθετικής αλλαγής ή εταιρίας ή κάποιου σημαντικού μέλους του συγκροτήματος. Λέγεται απλά εξέλιξη. Και είναι πραγματική εξέλιξη σε όλους τους τομείς, ένα αριστείο για το κάθε τι που μπορείς να απομονώσεις.
\r\n                 Ας περιγράψω την μουσική του ‘’Spheres’’. Σκεφτείτε μια τετραμελής death metal  μπάντα που ηχογραφεί μέσα σε ένα διαστημόπλοιο ατενίζοντας το αχανές μαύρο του Γαλαξία. Τα ριφς ακούγονται διαστρεβλωμένα , οι synth κιθάρες δίνουν μια διαστημική ατμόσφαιρα ενώ τα φωνητικά ένα  πιο γήινο άγγιγμα, αλλά και αυτό σε πιο ψυχωτικές φόρμες. Η λέξη ‘’Τεχνική’’ ταυτίζεται με το παίξιμο του ρυθμικού ζευγαριού. Οι σπασμοί των μυών του μπράτσου ενεργοποιούν ήχους που το ανθρώπινο αυτί δεν γνωρίζει ότι μπορεί να βγάλει το μπάσο ενώ από τα τύμπανα πετάγονται σε όλες τις μεριές θραύσματα από την ακατανόητη παρέλαση των μπακέτων πάνω στα μεταλλικά, ηλεκτρονικά ή μεμβρανόδετα πλήκτρα εκκινήσεως της αυτόματης καταστροφής του διαστημόπλοιου που επιβαίνουν. Ειδικά στα τρία ορχηστρικά κομμάτια, εκεί χάνεται κάθε γήινη αντίληψη, ένα soundtrack για Sci-fi  κινηματογραφική ταινία  μικρού μήκους.
\r\n                  Η εξάρτηση μου σε συνθέσεις σαν το ‘’Personal Energy’’ ή το ομώνυμο  με βυθίζει σε σκοτεινές σκέψεις. Τέτοια και τόσα ηχητικά γυρίσματα σε συνδυασμό με τον μοναδικό ήχο που είχανε μόνο αυτοί και ελάχιστες άλλες μπάντες (Atheist, Nocturnus, Cynic, Sadus). Οι κιθάρες προκαλούν εσωτερικές ουλές με το νυστέρι της ιδιοφυίας. Ασταμάτητο κοπάνημα με τα οστά των δακτύλων να κάνουν αρθρικούς ήχους από την μεγάλη κλίση που τα αναγκάζω να προβούν. Κάθε σύνθεση και ταξίδι σε άλλη μουσική διάσταση. Στριφογύρισμα και στριφογύρισμα μέχρι να νιώσεις κενός Με δεκάδες στρώσεις συνθετικής αύρας ώστε σε κάθε άκουσμα να σε παρασέρνει μια διαφορετική. Μεγάλη απογοήτευση για τους κουφούς, μεταφορικά και κυριολεκτικά.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n