Screamer - Target: Earth

          Είσαι λάτρης των πρώτων δίσκων Queensryche; Αγαπάς το progressive power metal όπως το μάθαμε από τους Crimson Glory και τους Heir Apparent με τόνους λυρισμό; Εδώ είσαι. Σε περίπτωση που δεν το έχεις ακούσει αυτό το θεούργημα, ετοιμάσου για μεγάλη ήττα. Οι Screamer θα σε βρουν, έχουν στόχο να εξαπολύσουν την θανατηφόρα τραγουδοποιία τους στους μεταλοκάτοικους του πλανήτη Γη. Δισκογράφημα για διδασκαλία. Όσο επαίσχυντο και αν είναι που μείναν στην αφάνεια και άδοξα χάθηκαν (όπως και πολλοί άλλοι εκείνης της εποχής). Τα μέλη της μπάντας δεν ξανασχολήθηκαν με την (σκληρή) μουσική παρά μόνο δυο δεκαετίες αργότερα ξαναμαζέυονται οι τρεις από αυτούς και κυκλοφορούν ακόμα ένα δίσκο αλλά αυτός ο ήχος και το συναίσθημα έχουν απωλεθεί ανεπιστρεπτί. Πάντως κακός δίσκος δεν είναι….

\r\n\r\n

\r\n\r\n

                 Ας αφήσω τις μετριότητες να ασχοληθούμε με συνθέσεις που θα σε ανταμείψουν ολότελα και παντοτινά. Ο λυρισμός ξεχειλίζει και ασελγεί πάνω στο μυαλό μου. Από το πρώτο τραγούδι ‘’Visionary’’ (παρεπιπτόντως τσεκάρετε την ομώνυμα συγκροτηματάρα) μέχρι το κλέισιμο του ‘’Heir To The Throne’’ οι συνθετικές ιδέες κατρακυλούν ασταμάτητα και με τεράστια φόρα. Στην φωνή του Bill Carter πρέπει να απονεμηθεί κάποιο διαστρικό βραβείο για την φλεγόμενη χροιά του.  Διπλή κιθαριστική δίνη  πελεκά φρενιτιωδώς και ξεκουμπώνει κρυφά, φιλήδονα συναισθήματα. Καμμιά στιγμή δεν μετριάζει το αποτέλεσμα. Θα χορτάσετε μουσική. Ατελείωτες ιδέες συμπλέκονται μεταξύ τους και ο τελικός ηχητικός κυκεώνας υπερβαίνει της κορυφής. Το ρυθμικό μέρος της μπάντας κρατά ένα μεσαίο ρυθμό, πάντα ζωντανό και δυναμικό που επιβάλλει το διδακτικό κομμάτι των υπολοίπων.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

                Το  να ξεχωρίσεις κάποια σύνθεση ανάμεσα στα οκτώ θαύματα του δίσκου, είναι το λιγότερο απρεπές και σπάταλο σε ώρα. Σε όλες τις συνθέσεις θα ακούσεις σκαρωτικές μελωδίες από τις κιθάρες και τα φωνητικά, σε ένα ατελείωτο διαγωνισμό με μοναδικό νικητή τον ακροατή και έπαθλο τραγούδια που θα σε συντροφεύουν για πάντα στην ιστορία αυτής της μουσικής. Τα χνάρια των σολαρισμάτων δεν σβήνουν σύντομα από το μυαλό μιας και σκαρώνουν επιβλητικούς ηχοργασμούς. Και αυτή η φωνή δεν λυπάται κανέναν, δεν προσπαθεί να καταπραύνει αυτό το μεταλλικό λάξευμα, απλά το στολίζει με υψηλές οκτάβες και φανταστικούς στίχους. Το πάθος όμως που βγάζουν αυτοί οι μουσικοί στην… μουσική τους, διογκώνει ακόμα περισσότερο την νοστιμάδα αυτού του δίσκου και την εγκεφαλική ευχαρίστηση αυτού που θα του αφιερώσει λίγο χρόνο από την ζωή του. Αξίζει κάθε λεπτό, πιστέψτε με.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Υ.Γ. Η αρχή του ‘’Future World’’ δεν θυμίζει το  ‘’To Tame A Land’’ των Iron Maiden στον τρόπο που τραγουδά;

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n