Typhoon - Take Good Care

Μου αρέσει πολύ να ανακαλύπτω άγνωστες μπάντας που έχουν βέβαια πράγματα να πούνε. Το απολαμβάνω διπλά αν μπορέσω να αποκτήσω και κάποια κόπια από μια τέτοια κυκλοφορία. Μια Γερμανική εταιρία που λειτούργησε στις αρχές των 90ς και έβγαλε πολλά διαμαντάκια που αξίζουν την προσοχή όλων μας, είναι η Gorgon. Δυσεύρετα όμως. Δυστυχώς όσες καλές διαθέσεις να είχε η εταιρία, καμιά μπάντα της δεν έγινε γνωστή και οι λιγοστές κόπιες σε cds τα έχει μετατρέψει σε άγνωστα και ανέγγιχτα.  Βρείτε (έστω ακούστε από youtube) μπάντες σαν τους Salvation, Myrmidion Creed, Lunarchy, Scaffold, Typhoon, Skeptic Sense,Entropy, Getaway. Δεν τις θεωρώ υποτιμημένες. Τις θεωρώ πανάγνωστες απλά. Όποιος ακούσει οποιοδήποτε απο αυτές, λογικά θα ενθουσιαστεί. Όπως και να χει, μια προσπάθεια να γνωρίσουμε λιγάκι μια από αυτές, τους Typhoon, θα γίνει. Δυστυχώς ξέρουμε πολύ λίγα για την Αυστριακή αυτή μπάντα η οποία ξεκίνησε το 1988. Δυο χρόνια αργότερα ετοίμασε το πρώτο της demo, υπέγραψε με την εν λόγω παραπάνω εταιρία και κυκλοφόρησε το ντεμπούτο ‘’Take Good Care’’ το 1992. Το συγκρότημα φυσικά δεν κατάφερε παρά να ακουστεί σε ασφυκτικά μικρό κύκλο και το 1995 διέλυσαν. Η μπάντα επανασυνδέθηκε τρία χρόνια αργότερα και κυκλοφόρησαν άλλους δυο δίσκους, το ‘’Remembering... the Reason For’’ του 2005 και το ‘’ A Matter of Time’’ του 2012 από τα οποία δύστυχώς δεν έχω ακούσει νότα ούτε γνωρίζω αν έχουν βγει σε κάποιο φυσικό φορμάτ. Η τύχη της μπάντας αγνοείται σήμερα.

Τι γνωρίζουμε για την μπάντα και τον συγκεκριμένο δίσκο; Παίζουν τεχνικό power/thrash metal. Με αρκετές ατέλειες αλλά έτσι είναι με τις μικρές μπάντες χωρίς budget. Η παραγωγή έγινε στα Delta Studio/Wilster με παραγωγό τον Ekkehard Strauß. Οι σνθέσεις είναι ομαδική δουλειά ενώ οι στίχοι είναι γραμμένοι από τον Frankie Feutl (βοηθούμενος από τον-την MSD). Οι στίχοι έχουν ανθρωποκεντρικά ή κοινωνικοπολιτικά θέματα  και ευτυχώς υπάρχουν στο δισέλιδο βιβλιαράκι διότι αξίζουν να διαβαστούν-κατανοηθούν. Στο μουσικό κομμάτι τώρα. Η αρχή γίνεται με ένα σύντομο ατμοσφαιρικό πέρασμα πριν το  πρώτο κανονικό τραγούδι μας συστηθεί με βάναυσο τρόπο. Θρασάδικο κοπάνημα  (με δυστυχώς μέτριο ήχο)  πάνω σε αντίζυγες κιθαριστικές μελωδίες.  Περίεργα κοψίματα σε ρυθμούς με το μπάσο να εξαπολύει επίθεση απερίσπαστα. Πάντως σίγουρα δεν είναι από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου.  Συνεχίζουν σε γρήγορο μοτίβο κόβωντας τον ομφάλιο λώρο με κάθε λογική συνέχεια. Σταματούν σε άκυρα σημεία, έχουν γυρίσματα σε απρόσμενους χρόνους, τα φωνητικά ακούγονται τι μια σαν Hetfield, την άλλη πιο μελωδικά και την άλλη για ψυχανάλυση. Ακούγονται επίτηδες συκχεχυμένα και θα δυσκολέψουν πολύ κόσμο στο άκουσμα τους. Παράνοια και ιδιοφυία, ένα τραγούδι των Typhoon δρόμος.

Πιο πολύ οι Progressivάδες παρά οι θρασάδες θα νιώσουν τέρψη στα αυτιά τους. Όταν φτάσει να ακούσουν το ‘’ Wait for Disaster’’ θα τους έρθει στο μυαλό το ντεμπούτο των Depressive Age. Θα αναγνωρίσουν ψυχωτικά riffs, παρανοικούς ρυθμούς, σαλεμένα φωνητικά. Όσο ευπαρουσίαστα και να μας δίδονται, προδίδονται. Επίμοχθες μελωδίες και από τα πέντε μέλη του συγκροτήματος ενεργούν σαν άκρα του ίδιου σώματος...όλα κάνουν διαφορετικές κινήσεις αλλά το αποτέλεσμα είναι αυτό που κινεί το σώμα.  Δεν είναι μουσική για κουβεντολόι. Αποζητά την απόλυτη προσοχή σου για να σου ρυθμίσει κάθε ηλεκτρικό ερέθισμα που θα λαμβάνει για κάποια ώρα ο εγκέφαλος σου.  Άφθονη χορηγία αδρεναλίνης με υπερτάχιστες δύστροπες αρμονίες. Πάντως ο δίσκος πάσχει από ήχο ενώ τα φωνητικά θα μπορούσε να ήταν πολύ, πολύ καλύτερα γι αυτό και ποτέ δεν πρόκειται να γίνει αγαπημένος δίσκος κανενός. Όμως το τελευταιο τραγούδι, ‘’The Message’’ θα μπορούσε να καπαρώσει μια θέση στα αγαπημένα τραγούδια κάποιου. Δεν του λείπει τίποτα.  Γρηγοράδα, τεχνική, μελωδίες, στιχουργικό όφελος του ακροατή, πλούσια ενορχήστρωση, μανιακή εξέλιξη, παρανοική χορηγία σε ήχους. Ειδικά στη μέση του τραγουδιού, όλα συνωμοτούν για να σου κονιορτοποιήσουν κάθε κύτταρο σου καθώς σου ξεριζώνουν το σβέρκο.