Celtic Frost - Monotheist

Έχουν περάσει δεκαπέντε χρόνια και κάτι μήνες από τότε που κυκλοφόρησε το ‘’Monotheist’’ των Celtic Frost. Των Celtic Frost του μαχητή με πολλές αιτίες Thomas Gabriel Fischer ή απλά Tom G. Warrior. Του Martin E. Ain (r.i.p. 2017). Το ‘’Monotheist’’ κυκλοφόρησε στις 29 του Μάη του 2006 από την Century Media Records και ήταν το πέμπτο ολοκληρωμένο άλμπουμ της Θρυλικής αυτής μπάντας από την Ελβετία. Είχαν περάσει δεκαέξι χρόνια από το ‘’Vanity / Nemesis’’. Μαζί με τον Warrior, φωνή – κραυγή και κιθάρα και τον Ain, μπάσο ήταν οι Eror Unala στην κιθάρα και Franco Sessa στα τύμπανα.

Τι ακριβώς πρέσβευαν, τι ακριβώς έκαναν, τι ακριβώς έπαιζαν οι Celtic Frost, εδώ στο ‘’Monotheist’’ η απάντηση είναι τα πάντα. Κάπως έτσι πορεύτηκαν σε όλη τους την πορεία, με πάντα να δημιουργούν και να μας δίνουν δίσκους σαν τους ‘’To Mega Therion’’ και ‘’Into The Pandemonium’’ στα μακρινά 1985 και 1987 αντίστοιχα, που και εκεί πρωτοπορούσαν. Όχι για να το παίξουν επαναστάτες, αλλά γιατί αυτό πήγαζε μέσα από την ανήσυχη καλλιτεχνική τους thrash/black/death/heavy/doom/gothic και πάντα metal φύση τους. Εδώ στο ‘’Monotheist’’ επικρατεί μια μαυρίλα. Μια απόκοσμη μαυρίλα. Που σαν κάτι το παράδοξο, γεννά ένα μικρό φωσάκι μες την καρδιά του σκότους. Είναι έτσι η ψυχή του Tom G. Warrior που αναπηδά στα λόγια, στις νότες αλλά και στον τρόπο που αυτές τις προφέρει και τις βγάζει από μέσα του? Έτσι είναι κτύπος που εναρμονίζεται με το στήθος από το μπάσο Martin E. Ain?. Εδώ θα τολμήσω να πω ότι μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει ακούγοντας το, ότι η μουσική βάση εδώ είναι το doom, που περιέχει όμως όλα τα άλλα μουσικά πρόσωπα των Ελβετών. Από το οργισμένα δεικτικό ‘’Progeny’’ και την σπαρακτική κραυγή του Warrior πεσμένη ‘’Ground’’ να ψελλίζει, με την δική του Άθεη πίκρα, τα λόγια του Χριστού πάνω στον Σταυρό, ‘’Oh God, why have you forsaken me?’’. Μέχρι και το φαινομενικά ήσυχο ‘’A Dying God Coming into Human Flesh’’ που όμως αναπνέει και κυρίως εκπνέει παγωμένες φωτιές. Και από το ‘’Drown in Ashes’’ με την φωνητική συνομιλία με την Lisa Middelhauve και το heavy/doom ‘’Obscured’’ με την ονειρική συνύπαρξη με την Simone Vollenweider. Στις δυο πιο νηφάλιες αλλά ομορφες στιγμές του ‘’Monotheist’’ Παρεμβάλλεται το ανατριχιαστικό ‘’Os Abysmi vel Daath’’ με σαφής αναφορές στο ‘’To Mega Therion’’ όπως ακριβώς κάνουν και τα "Ain Eliohim" και ‘’Domain of Decay’’. Το ‘’Monotheist’’ κλείνει με μια τριλογία. Με ένα τρίπτυχο. Με τα ‘’Totengott’’, το δέκα τετράλεπτο ‘’Synagoga Satanae’’ και το τελειωτικό ‘’Winter (Requiem, Chapter Three: Finale)’’ Εδώ οι Celtic Frost θα παίξουν με τα αισθήματα και τις αισθήσεις μας. Θα τα και θα τις ερεθίσουν μουσικά. Εδώ, στο φινάλε, μαζί με μια μουσική ιεροτελεστία ακούγονται τσέλο βιόλα, βιολιά σε μια συγχορδία επιθανάτια και λυτρωτική συνάμα.

Αν θέλαμε να αναλύσουμε λεπτομερώς το τι ακριβώς συμβαίνει στο ‘’Monotheist’’ θα θέλαμε δέκα κείμενα με πολύ μαύρο μελάνι πάνω τους. Απλά το ακούμε, το ξανά ακούμε και πάλι το ξανά ακούμε και πάντα πιάνουμε κάτι καινούριο μουσικά, που δεν το είχαμε μέχρι στιγμής αντιληφθεί. Κάποιο αδύναμο νεύρο του εγκεφάλου ή καμένη αρτηρία της καρδιάς θα αιμορραγήσει και θα δείξει ότι υπάρχουν δίσκοι, υπάρχουν μορφές τέχνης που ξέρουν να βρίσκουν πάντα τον στόχο μέσα μας.