Lamb Of God - As the Palaces Burn

To 1994 me 1999 υπήρχε μια μπάντα με το εμπρηστικό όνομα Burn The Priest. Κυκλοφόρησαν και ομώνυμο άλμπουμ το 1999. Μετά συνετίστηκαν και το 1999 μετονομάστηκαν σε Lamb Of God. Μετά το πρώτο τους full length ‘’New American Gospel’’ το 2000 έρχεται στις 6 του Μάη του 2003 το τιμώμενο εδώ άλμπουμ με τον τίτλο ‘’As The Palaces Burn’’. Και κυκλοφόρησε μέσω της Prosthetic Records και έκτοτε επανακυκλοφόρησε αρκετές φορές σε διάφορα format.

Οι Lamb Of God αντιπροσώπευαν το καινούριο. Το καινούριο στο metal. Και ενδεχομένως για πολλούς ακόμα και σήμερα, πάνω από είκοσι χρόνια, ακόμα έτσι ως κάτι το νέο στο metal θεωρούνται. Και έδωσαν και δίνουν ζωή στο metal. Και φέρνοντας νέους οπαδούς. Και δίνοντας νέα ενδιαφέροντα και ακούσματα σε παλιούς οπαδούς.

Εδώ στο ‘’As The Palaces Burn’’ δίνουν ρυθμό, νέες σκέψεις ζυμωμένες σε απόλυτη ελευθερία, οργή αλλά και ευαισθησία με την μουσική και με τα λόγια. Και κυρίως με τον τρόπο που εκφέρει τον έμμετρο λόγο ο Randy Blythe, με τις ανάσες του, τους βρυχηθμούς του, αλλά και με την κίνηση., την διαρκή κίνηση του κορμιού του, που δεν την βλέπεις αλλά την αφουγκράζεσαι ακούγοντας τον και την βιώνεις βλέποντας τον πάνω στην σκηνή. ‘’Ruin’’, ένα κομμάτι σαν σύνθεση και σαν εκτέλεση, πολύ καλό, αλλά ακούγοντας, αφουγκραζόμενος την ενέργεια που εκπέμπουν όλοι μαζί αλλά κοιτώντας άναυδος το video clip, βάζει το μπουρλότο από τα θεμέλια και έτσι μπαίνει αγέρωχο το ομώνυμο ‘’As The Palaces Burn’’. Τα αδέλφια Alder, Willie στην κιθάρα και Chris να βαράει τα τύμπανα, είναι ακόμα δύο μπουρλοτιέρηδες αλλά και ο έτερος κιθαρίστας Mark Morton και ο John Campbell στο μπάσο ακολουθούν δαιμονισμένοι. Όχι δεν πουλάνε ικανότητες και δεξιότητες. Εδώ βάζουν βασανισμένες ψυχές, μέσα από τις μουσικές τους καύλες και έτσι αν και δεν βγαίνει κάτι το περισπούδαστο, αλλά απλά οι αλήθειες τους, του καιρού εκείνου και ίσως κάποιες παντοτινές. Για αυτόν τον λόγο βρήκαν επαφή και με παλιούς metalheads αλλά και με όσους αναζητούσαν το κάτι νέο να τους εκφράζει και να γίνει το εμπρηστικό soundtrack της ζωής τους. Τα ‘’Purified’’ και το υπέρλαμπρο ‘’11th Hour’’ μπαίνουν πάνω στα δυναμικά riffs και στα αλύπητα χτυπήματα το Chris. Σε αυτό το στυλ και κρατώντας ηθικό και ταχύτητες σε υψηλά στάνταρς τα ‘’For Your Malice’’, ΄΄Boot Scraper’’ και ‘’A Devil In Gods Country’’ δεν κάνουν καμιά κοιλιά, αλλά το κρατάν εκεί που πρέπει. Οι αμνοί του Θεού πρέπει να δείχνουν καλοί και έτσι με πυγμή, δυναμισμό και μπόλικο groove μας λένε ότι ‘’In Defense Of Hour Good Name’’. Μια πολύ καλή επιλογή των Lamb Of God εδώ είναι η κάτι λιγότερο των 40 λεπτών διάρκεια. Έτσι το ‘’As The Palaces Burn’’ κυλάει σαν νερό. Πολύ αγριεμένο νερό που στην διάβα του παρασέρνει όλα τα στραβά που θέλουν – θέλουμε να βγουν από μέσα τους – μέσα μας. Αλλά φέρνει μαζί του και το καινούριο, έτσι ήταν όταν κυκλοφόρησε, καινούριο και αρκετά πιο αισιόδοξο και ευοίωνο. Και ας το κλείσιμο έρχεται με το ‘’Blood Junkie’’ και το πιο σκοτεινό ‘’Vigil’’. Για δείτε και το official video clip.

Όλα εδώ στο ‘’As The Palaces Burn’’ έχουν κυλίσει κάπως άγρια, αλλά όμορφα. Ενδεχομένως να μην θεωρείται από πολλούς ο καλύτερος Lamb Of God δίσκος, για κάποιους άλλους να είναι. Πάντως από εδώ οι Lamb Of God πέτυχαν την ένωση με παλιούς και νέους metalheads και μάλλον ήταν τόσο ισχυρή η φωτιά του ‘’As The Palaces Burn’’ που η ένωση αυτή κρατά ως και σήμερα, ακόμα και μετά από κάποιες πιο μέτριες δημιουργίες – κυκλοφορίες τους.