Cemetary - An Evil Shade of Grey

Cemetary - Where The Rivers of Madness Stream

Cemetary - An Evil Shade of Grey

~~                     Cemetary=Mathias Lodmalm. Ο κιθαρίστας/τραγουδιστής των Cemetary είναι υπεύθυνος και υπαίτιας για της πορεία τους. Λογικό είναι, αυτός έφτιαξε την μπάντα, αυτός έγραφε μουσική και στίχους, αυτουνού τα μουσικά κέφια περνούσαν. Κάθε τους δίσκος και διαφορετικός, μια εξελικτική πορεία με δυστυχώς άσχημο τέλος. Ξεκίνησαν με το ‘’An Evil Shade Of Grey’’ σε death metal φόρμες, συνέχισαν με το ‘’Godless Beauty’’ και ‘’Black Vanity’’ (ωραίοι δίσκοι και οι δυο)  προσθέτοντας πολλά doom στοιχεία και κατέληξαν σταδιακά να χάνουν κάθε σκληρό τους αναγνωριστικό και να μετατρέπονται σε ένα gothic metal ευτράπελο. Ευτυχώς αυτή η παρωδία έλαβε τέλος το 2005 μιας και ο Mathias είχε καταντήσει τους Cemetary σαν ένα κακό αστείο, ακόμα χειρότερο και από τις άλλες τους τιποτένιες μπάντες, τους Sundown και Cemetary 1213. Θα τους θυμόμαστε ΜΟΝΟ για τα 2-3 πρώτα άλμπουμς τους.
\r\n                        Με την αυγή των 90ς, το Death Metal υπερίσχυε των άλλων μεταλλικών παρακλάδιων. Ολόκληρος ο πλανήτης ξέβραζε καφρίλα και αγνή ηχητική βία. Κάποιοι πιο τεχνικά, κάποιοι πιο βάρβαρα, κάποιοι πιο ατμοσφαιρικά. Ηνωμένες Πολιτείες, Αγγλία, Σουηδία, Ολλανδία, Γερμανία και κάπως λιγότερο σχεδόν οι περισσότερες χώρες μαζί τους και οι Ελλάδα (Septic Flesh, Horrified,Selefice κτλ). Κάθε χώρα και ιδιαίτερο ήχο, έτσι και η Σουηδία άφησε το δικό της μουσικό στίγμα. Και το ‘’An Evil Shade Of Grey’’ του 1992, έπαιξε και αυτό τον ρόλο του.
\r\n                       Παραγωγή στα Studio Sunlight από τους Lodmalm και Tomas Skogsberg και ένα πολύ ταιριαστό και όμορφο (για το συγκεκριμένο είδος) εξώφυλλο από τον γκουρού Christian Wahlin εγγυούνται θετικής εντύπωσης. Και μετά χώνεις το βινύλιο ή το δισκάκι να στριφογυρίζει και περιμένεις τον όλεθρο. Και έρχεται ακόμα πιο διαβολικός. Υγρή φωτιά που ξεκινάει από την τριβή των ριφς που δημιουργεί ο Lodmalm και  ο Saarinen (έπαιξε τα πλήκτρα στο Forever Autumn των Lake Of Tears). Πλάκα πλάκα, ακούω κάποια πλήκτρα στο βάθος για ατμόσφαιρα (και ΜΟΝΟ) αλλά δεν βλέπω κάπου να αναγράφεται ότι υπάρχουν. Λογικό, Death Metal το 1992 και πλήκτρα είναι δυο αντίθετοι όροι. Εκτός αν κάνω τεράστιο λάθος και ααυτοί οι ήχοι προέρχονται από τις κιθάρες…
\r\n                     Τα φωνητικά είναι αβυσσαλέα, ένας χείμαρρος από οργή. Το ίδιο εφαρμόζεται παράλληλα και στα riffs που συγκλίνουν σε αυτή την καταστροφική πορεία. Και ανάμεσα ο ακροατής που στριμώχνεται και συμπιέζεται από το βάρος και τις δαγκάνες του ρυθμικών πόλων. Κάθε τραγούδι είναι μιας συνεχής τροφοδότηση βιαίων ενστίκτων με ένα Σουηδικό περιτύλιγμα μελωδίας. Αυτές οι κιθαριστικές μελωδίες οφείλονται πιο πολύ στον εξοπλισμό και την παραγωγή παρά στην διάθεση της μπάντας να μαλακώνει σε στιγμές. Και όμως ακούγονται τέτοιες στιγμές, ειδικά όταν οι κιθάρες μονολογούν σε πιο heavy oriented τόνους όπως στο ομώνυμο ‘’An Evil Shade Of Grey’’. Κάθε σύνθεση χτίζεται, θερμαίνεται και τελικά ενδορρήγνυται ώστε να προκαλέσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ζημιά. Σκοτεινές σκέψεις και φαντασία αγορεύουν ανάμεσα στον κυκεώνα διαφορετικών μεταξύ τους βιαίων ήχων.
\r\n                      
\r\n                    

\r\n\r\n

 

\r\n\r\n

\r\n

Copyright 2024. All Right Reserved.