Drive - Characters in Time

~~                    Όταν λέμε ότι είναι ατελείωτος ο πλούτος σε Power/Prog Metal στην Αμερικάνικη Ήπειρο, το εννοούμε και το αποδεικνύουμε.  Οι περισσότερες από αυτές δεν κράτησαν στον χρόνο, είτε επειδή αντέγραφαν τις μεγάλες μπάντες του είδους, άλλες επειδή δεν βρήκαν ποτέ εταιρία να τους υποστηρίξει, άλλες απλά ήταν άτυχες και το είδος  έπεσε σε δυσμένεια. Δεν μας ενδιαφέρουν αυτά, μας ενδιαφέρει μόνο ότι καλό βγήκε τότε, να φτάσει στα αυτιά μας σήμερα. Μια άξια μπάντα είναι οι Drive από το Houston του Τέξας. Σχηματίστηκαν το 1986 και το ντεμπούτο τους ‘’Characters In Time’’ λατρεύεται από τους οπαδούς του λυρικού Power/Prog metal, θυμίζοντας μπάντες όπως οι Crimson Glory, Queensryche, Heir Apparent και όλα αυτά τα θαυμαρτουγήματα. Το 1992 βγαίνει και ένας δεύτερος δίσκος, διόλου άσχημος, αλλά αρκετά διαφορετικός, πιο hard rock. Είχε αντικατασταθεί και ο ένας κιθαρίστας τους ήδη. Το τέλος για την μπάντα έφτασε λίγο καιρό αργότερα αλλά το ντεμπούτο θα μας θυμίζει πάντοτε πόσο πολύ αγαπάμε αυτόν τον ήχο.
\r\n                     Πρώτες νότες και αμέσως θα κάνεις συγκρίσεις με μπάντες όπως οι Crimson Glory και Queensryche. Η φωνή του David (μας άφησε πριν 7 χρόνια σε αυτοκινητιστικό) θυμίζει τις Σειρήνες-Λατρείες και δεν έχει τίποτα να ζηλέψει παρά το ότι είναι ελαφρά μεταγενέστερος. Η μουσική παίζει σε U.S. Power μονοπάτια, μπολιάζει prog στοιχεία ενώ δεν λείπουν και πιο hard rock εμβολίματα. Τραγούδια σαν το ‘’Kamikaze’’σερφάρουν στα κύματα της οργής, χωρίς να λιγοστεύουν οι μελωδίες τους. Και ακουστικές κιθάρες ακούμε, και πλήκτρα (David DC Castillo) σεργιανίζουν, και οι κιθάρες εισβάλλουν χωρίς προηγούμενο και ουρλιάζουν σαν πεινασμένες ύαινες. Το ‘’Heroes Road’’ είναι ένας λυρικός ύμνος, μια ηχητική θηλιά γύρω από το λαιμό που σφίγγει με κάθε ψιλή που τραβά ο άνθρωπος πίσω από το μικρόφωνο, με κάθε ριφοβελονιά που ακούμε από την διπλή εργατομηχανή δύναμης. Για τα drums, να αναφερθεί ότι αν και άλλος αναγράφεται σαν μέλος την μπάντας, ο Eric Singer (ναι, των Kiss) είναι αυτός που έπαιξε και χαρίζει πορωτικούς ρυθμούς.
\r\n                      Αν και προτιμώ τις πιο metal στιγμές των Drive, δεν μπορώ να απαρνηθώ και τις πιο hard rock στιγμές τους που αφήνονται και ροκάρουν χωρίς δεύτερη σκέψη. Ίσως εξαρχής να ένιωθαν πιο όμορφα με τέτοιους ήχους αλλά εγώ όταν ακούω τραγούδια σαν το ‘’Eternal Mercenary’’ είναι που νιώθω να με ταίζουν αγαπημένες μελωδίες. Έχουν αντίληψη της επιτυχημένης συνταγής που μαγειρεύουν και αφού ανοίξουν τον ασκό της Έμπνευσης, τα αποτελέσματα είναι της αρεσκείας μας. Και το διπλοπράττουν και στην συνέχεια του δίσκου, με αντίποινα ταχυδακτυλουργικά στα έγχορδα και ένα ευαίσθητο και συναισθηματικό λαρύγγι. Ο δίσκος κλείνει με ένα πιο μπαλαντοειδές hard ‘n’ heavy τραγούδι. Αισθητά πιο αργό σε τέμπο, σαφώς με πιο επιτηδευμένο και στοχευμένο στίχο, με μια πιο κλαψιάρικη φωνή και εκρήξεις που τονώνουν την ανάγκη της εξωτερίκευσης συναισθημάτων. Όσοι κατέχουν το ’Characters In Time’’ σε cd, έχουν και ένα δέκατο τραγούδι, το ‘’I Need The Nights’’ από την συλλογή Pure Rock που κυκλοφόρησε ένα χρόνο πρωτύτερα. Καθαρό Hard ‘n’ Heavy εδώ, πιο ταιριαστό για μπυροποσίες σε μπαράκι ή για συναυλιακά κουνήματα. Αφήστε τους Drive να σας …οδηγήσουν στο αστείρευτο πηγάδι τους και να σας ξεδιψάσουν.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n