Gates of Ishtar - A Bloodred Path

~~                         Η Σουηδική metal σκηνή δεν γιγαντώθηκε στα 90ς με λόγια και φανφάρες. Ορδές από νεαρούς μουσικούς έδωσαν χρόνο και πάθος σε αυτό που αγάπησαν και δημιούργησαν την δική τους μπάντα και κυκλοφορίες. Πολλές από αυτές χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου, κάποιες σαφώς δίκαια μιας και δεν ήταν πολλά υποσχόμενες. Οι Gates Of Ishtar δημιουργήθηκαν το 1992 και μέχρι το 1998 κυκλοφόρησαν τρεις δίσκους μελωδικού death metal. Και όταν λέμε μελωδικό, το εννοούμε στο μέγιστο βαθμό. Μελωδικό όμως, όχι σιροπιαστό, μαλθακό ή χαζοχαρούμενο. Death Metal με τιμές στις ρίζες τους. Απλά πιο πριμαριστά φωνητικά και αφθονία σε ρυθμικά riffs. Όπως αγαπήθηκαν από μπάντες σαν τους Sacrilege, τους παλιούς In Flames/Dark Tranquillity, τους Ablaze My Sorrow, Ebony Tears κτλ. Ίσως να είναι και λίγο πιο σκληροί από τις προαναφερθέντες μπάντες αλλά γνώριζαν πώς να γράψουν τραγούδια που να σου καρφώνονται στο νου χωρίς χρήση πλήκτρων, γλυκών φωνητικών και άλλα κολπάκια. Και μιας και το ντεμπούτο τους κλείνει φέτος 20 χρόνια και πριν λίγους μήνες επανασυνδέθηκαν με την αρχική σύνθεση, ας ξαναπολαύσουμε το ‘’A Bloodred Path’’.
\r\n                        Ρυθμική ορχηστρική εισαγωγή σε μεταφέρει κατευθείαν στο κλίμα τους. Οι δημιουργίες τους διακρίνονται από την τέλεια ισορροπία. Οι αρμονίες δεν λειτουργούν εις βάρος της ακραιότητας αλλά αλληλοεξαρτιούνται από αυτή. Κουμπώνουν ταχύτητες, συλλαμβάνουν μελωδίες, σκαλώνουν ρυθμούς, αρκούνται σε ουρλιαχτά. Τα τραγούδια δεν τραβάνε σε χρόνο και είναι ευχάριστα σε κάθε ακρόαση. Αγγίζουν το σκοτάδι με κάθε  ευλάβεια χωρίς να παιδιαρίζουν και δρασκελίζουν ανάμεσα του με κάθε όργανο που απαρτίζει την μπάντα. Δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να μην σε στοιχειώσουν οι καταρράκτες μελωδίας που επικαλύπτουν κάθε σύνθεση. Δοκιμάστε το με όποια από τις οκτώ δικές τους συνθέσεις. Γλυκιές κιθαριστικές ωδές αργοκαίγονται πάνω στα μαγκάλι του Death Metal. Ακούστε τα ‘’Tears’’ , ‘’The Dreaming Glade’’ και το ομώνυμο.
\r\n                 Η μουσική είναι γραμμένη από όλους και οι στίχοι από τους Sandorf και Johansson. Ομαδική δουλειά. Προσθέστε και μια παραγωγή στα Tico Tico από τους ίδιους και καταλαβαίνουμε ότι τα πράγματα βγήκαν αρκετά κοντά στον ήχο που θέλανε. Ήχο που να σε γονατίζει με τις επιθετικές τους γραμμές και τις δελεαστικές τους εκτελεστικές αλλαγές. Κολασμένες θύελλες δηλητηριώδης οργής κοιτώντας κατάματα τις heavy metal επιρροές τους. Δεν είναι τυχαία η διασκευή σε W.A.S.P. και συγκεκριμένα στο ‘’I Wanna Be Somebody’’ αυτών. Αχρείαστη βέβαια και γιατί χάνει από το νάζι του αυθεντικού αλλά τους συγχωρούμε για το μοναδικό ατόπημα του δίσκου.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n