Judas Priest - Killing machine / Hell bent for leather

Judas Priest - Killing machine / Hell bent for leather

Το 1977 οι Judas Priest κυκλοφόρησαν το "Sin after sin", ένα αρκούντως heavy album, το οποίο ωστόσο παρουσίαζε προβλήματα παραγωγής. Γι’ αυτό τον λόγο, ο επόμενος δίσκος των Priest, το κλασικό "Stained class" (1978), διέθετε έναν λιγότερο πληθωρικό ήχο, αφήνοντας το κομμάτια να αναπνεύσουν, κερδίζοντας έτσι σε διαύγεια, χάνοντας, όμως, λίγο σε δύναμη και όγκο. Η ηχητική προσέγγιση του "Stained class" είναι πολύ παρόμοια με την αντίστοιχη του "Killing machine / Hell bent for leather", που κυκλοφόρησε στην Ευρώπη με τον πρώτο τίτλο το 1978 και στις ΗΠΑ με τον δεύτερο (ως υποτίθεται λιγότερο "ακραίο") το 1979, αν και το δεύτερο ακούγεται κάπως πιο συμπαγές.

\r\n\r\n

Αυτά ως προς την παραγωγή. Σε επίπεδο κομματιών, ο δίσκος είναι αυτό ακριβώς που περίμενε να ακούσει κανείς από το συγκρότημα εκείνη την εποχή: Αιχμηρά riff, ταχύτητα, πυγμή και αυτοπεποίθηση. Στο "Killing machine" ακούμε μία κατασταλαγμένη μπάντα, που έχει βρει τον ήχο της, να διδάσκει μαθήματα σκληρού ήχου. Παρότι οι blues αναφορές δεν έχουν εντελώς εξαλειφθεί από την ταυτότητα της μπάντας (τις ακούμε στο ομώνυμο κομμάτι, όπως και στο "Evil fantasies"), η γενική αίσθηση που αποπνέει το "Killing machine" είναι εκείνη του ακραιφνούς heavy metal. Ακόμα και οι δύο μπαλάντες του, τα "Evening star" και "Before the dawn" κινούνται μακριά από τις prog εμμονές παλαιοτέρων κομματιών (βλ. "Dreamer deceiver" και "Last rose of the summer").

\r\n\r\n

Στιγμές που ξεχωρίζουν; Νομίζω ότι δεν υπάρχει πραγματικός οπαδός των Priest που δεν θα προσκυνούσε κομματάρες, όπως τα "Delivering the goods", "Running wild", "Burnin’ up" και "Hell bent for leather". Ειδικά το τελευταίο αποτελεί ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα τραγούδια της μπάντας. Από την άλλη, στο "Take on the world" οι Priest για πρώτη φορά αναφέρονται στον κόσμο του heavy metal, ζητώντας του τη στήριξη και την εμπιστοσύνη του. Πρόκειται για ένα μοτίβο που θα γίνει της μόδας στην επόμενη δεκαετία από διάφορες μπάντες, ενώ και οι ίδιοι οι Priest θα το χρησιμοποιήσουν περαιτέρω (βλ. "United" και "Heavy duty").

\r\n\r\n

Πριν κλείσουμε, πρέπει το δίχως άλλο να κάνουμε ξεχωριστή μνεία στην υποδειγματική διασκευή του "Green manalishi" των Fleetwood Mac, το οποίο στα χέρια των Priest μεταμορφώνεται από υποχθόνιο ξόρκι στον απόλυτο heavy metal ύμνο. Τόσο πετυχημένη ήταν η προσέγγιση στο κομμάτι, που η μπάντα συνεχίζει να το εντάσσει στα setlist των συναυλιών της ακόμα και σήμερα. Σημειώνεται ότι το "Green manalishi" περιλαμβανόταν αποκλειστικά στην αμερικανική έκδοση του δίσκου.

\r\n\r\n

Συμπερασματικά, το "Killing machine / Hell bent for leather" κινείται ποιοτικά σε πολύ υψηλά επίπεδα, καθώς διαθέτει μία πλειάδα από καταπληκτικά κομμάτια, τα οποία, κατά τη συνήθεια των Priest, προφήτευαν τη μεγάλη έκρηξη του heavy metal που συντελέστηκε από το 1979 κι εξής. Από καλλιτεχνική και ιστορική σκοπιά, λοιπόν, δηλώνει ακόμα μία κατάκτηση κορυφής από τη σπουδαία βρετανική μπάντα. Και υπήρχε και συνέχεια!

\r\n\r\n

Κων/νος Χρυσόγελος

\r\n

Copyright 2024. All Right Reserved.