Metallica - Kill 'em all

Metallica - Kill 'em all

Και κάπου εδώ το NWOBHM (New Wave of British Heavy Metal) παραχωρεί ιπποτικά τη θέση του στο thrash metal, το οποίο με τη σειρά του επηρέασε όλη τη μεταλλική σκηνή της δεκαετίας του ’80 και του ’90. Για να μην πούμε περισσότερα απ’ όσα πρέπει, αφού το αντικείμενό μας δεν είναι η ιστορία των ειδών, ας περιοριστούμε στην ειδική σχέση που συνδέει τους Metallica με τους Diamond Head, την καλύτερη και πλέον παραγνωρισμένη μπάντα του NWOBHM. Θα αρκούσε ίσως να παραθέταμε τις δηλώσεις που έχουν κάνει κατά καιρούς τα μέλη των Metallica σχετικά με τους Diamond Head ή να συγκρίναμε τραγούδια όπως το "The four horsemen" και το "Seek and destroy" με τη μουσική των δεύτερων και τότε θα αντιλαμβανόμασταν πόσο πολλά χρωστούν οι Αμερικανοί θρύλοι στη βρετανική σκηνή του πρώιμου μεταλλικού ήχου.

\r\n\r\n

Αυτά για την ιστορία. Όσον αφορά στην ίδια την ποιότητα του "Kill ’em all", τα πράγματα είναι απλά: Ο δίσκος σπέρνει. Ένταση, δύναμη και εφηβικός ενθουσιασμός αναμιγνύονται και ξεχύνονται στους δυναμίτες του "Hit the lights", "Motorbreath", "Whiplash", "Phantom lord", "Seek and destroy" και "Metal militia", ενώ το ταλέντο και ο πειραματισμός μετουσιώνονται σε έπη τύπου "Four horsemen". Βέβαια, τα πράγματα ίσως δεν ήταν έτσι, αν από τις τάξεις των Metallica δεν είχε περάσει ο ταλαντούχος Dave Mustaine, που αποχώρησε λίγο πριν την κυκλοφορία του LP, λόγω στραβού χαρακτήρα. Εκείνο που έχει σημασία πάντως είναι ότι τραγούδια όπως το "Four horsemen" και το "Phantom lord" ουσιαστικά του ανήκουν, ενώ και τα σόλο του Kirk Hammett τελικά βασίστηκαν πάνω στα αντίστοιχα του Mustaine. Επίσης, πρέπει να αναφερθεί η καθοριστική συμβολή του μουσικού παραγωγού Jon Zazula, ο οποίος βοήθησε τα μέγιστα στην προώθηση του εκκολαπτόμενου τότε thrash metal.

\r\n\r\n

Οι προϋποθέσεις ήταν οι καλύτερες δυνατές και η έμπνευση παρούσα. Με τον James Hetfield να γράφει το ένα φοβερό riff μετά το άλλο, τον Lars Ulrich στα drums να ηγείται, τον Kirk Hammett (πρώην Exodus) να θερίζει με τα σόλο του και τον αδικοχαμένο Cliff Burton στο μπάσο να κάνει τα μυαλά των συντρόφων του πιο δεκτικά σε ποικίλα άλλα ακούσματα, το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο από εντυπωσιακό. Αν και στα αφτιά ενός τριαντάρη ακούγεται ίσως λίγο περισσότερο "άγουρο" απ’ όσο θα ήθελε, το "Kill ’em all" θα συγκαταλέγεται εις τους αιώνας των αιώνων στα σημαντικότερα μεταλλικά ντεμπούτα όλων των εποχών.

\r\n\r\n

 

\r\n\r\n

Κων/νος Χρυσόγελος

\r\n

Copyright 2024. All Right Reserved.