Motorhead - Kiss of death

Το πάρτι καλά κρατεί, τα riff τα χώνουν, τα τύμπανα τα σπάνε, το δάπεδο σείεται και η οροφή ξεχαρβαλώνεται. Το "Kiss of death" είναι ό,τι απαιτεί ένας fan των Motorhead από την αγαπημένη του μπάντα... εφόσον δεν έχει υψηλές απαιτήσεις! Έτσι είναι, φίλοι: Οι Motorhead του 21ου αι. -τουλάχιστον από το "Inferno" και μετά- δεν εντυπωσιάζουν, δεν καινοτομούν, αλλά εμμένουν στη γνωστή φόρμουλα, ικανοποιώντας τους παλιούς οπαδούς, δίχως να κάνουν την παραμικρή προσπάθεια να κερδίσουν καινούργιους.

\r\n\r\n

Κι όμως, στη Γερμανία έγινε κι αυτό, αφού το "Kiss of death" έφτασε στην υψηλότερη θέση που είχε φτάσει ποτέ δίσκος της μπάντας στα γερμανικά charts! Είναι κι αυτό ένα σύμπτωμα της ρετρίλας που ταλανίζει το κοινό της ροκ την τελευταία δεκαετία -ναι, μιλάω για το κοινό που γεμίζει σήμερα τις αρένες των AC/DC και των ZZ Top (!), ενώ το 1993 προσποιείτο ότι τέτοιες μπάντες δεν υπάρχουν κι ότι το ροκ έχει πεθάνει.

\r\n\r\n

Δεν έχω να πω και πολλά για το "Kiss of death". Γουστάρετε τα rock n’ roll parties, τις μαύρες μπίρες και τις ξανθιές αιθέριες υπάρξεις; (απευθύνομαι και στα δύο φύλα) Τότε δοκιμάστε το. Όσοι ζητάτε και το κάτι παραπάνω, αγκαλιάστε σφιχτά το αντίτυπό σας του "Orgasmatron".

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Κων/νος Χρυσόγελος
\r\n 

\r\n