Persian Risk - Rise Up

                             Άλλη μια φορά την ίδια ιστορία να την εμπεδώσουμε οι μεγαλύτεροι και να την ακούσουν οι  μικρότεροι. Τέλη 70ς, αρχές 80ς. ένα μουσικό κίνημα γεννιέται στην Βρετανία. New Wave Of British Heavy Metal ή αλλιώς N.W.O.B.H.M. Εκατοντάδες μπάντες ξεπηδούν από κάθε γειτονιά της Αγγλίας και παίζουν heavy metal όπως αυτοί νόμιζαν ότι έπρεπε να παιχτεί. Το τότε heavy metal συγγενεύει πολύ με το Hard Rock μιας και όλες οι επιρροές ήταν από τέτοιες μπάντες, απλά ήταν πιο σκληρός ο ήχος. Στα λίγα χρόνια που κράτησε αυτή η ακμή, βγήκαν πολλά διαμάντια αλλά λίγα ήταν τα συγκροτήματα που επιβίωσαν και έκαναν όνομα με τους Iron Maiden και τους Saxon να θεωρούνται πλέον από τους μακροβιότερους. Μια μικρή μπάντα που έβαλε και αυτή το πετραδάκι της με τον μοναδικό της δίσκο (μέχρι την επανασύνδεση του 2012), το τρομερά εκπληκτικό ’’Rise Up’’ του 1986. Λογικά κάτι δεν πήγε καλά και επήλθε άμεση διάλυση. Ο τραγουδιστής τους Carl Sentance του ξανάφερε στο προσκήνιο και τους κρατά ζωντανούς εώς και σήμερα, έχοντας κυκλοφορήσει άλλους 2 δίσκους που δυστυχώς δεν έχω ακούσει για να κρίνω αν υπήρξε ποιοτική συνέχεια.

\r\n\r\n

                          Mid tempo κουνιστοί ρυθμοί, κιθάρες που απλώνουν μελωδίες και ροκάρουν σκληρά. Αυτό είναι το πρώιμο heavy metal. Και πολύ ειλικρίνεια, πολύ όρεξη και νέοι δρόμοι να ανοιχτούν. Οι Persian Risk ξεκινούν με ένα αρμονικό, μα συνάμα σκληρό τραγούδι και σύντομα περνούν σε ένα πολύ πιο ενδιαφέρον. Το ’’Jane’ ακούγεται σχεδόν AORάδικο, με τις κιθάρες να στάζουν μελωδίες και μια τρομερή φωνή να αλυχτά για τον έρωτα. Αδέσμευτες οι κιθάρες, προσφέρουν δισολιές που κλέβουν καρδιές. Στο ομώνυμο τραγούδι μας συστήνουν με το Heavy Metal. Ναι, αυτός είναι ο σωστός ήχος.  Με ελευθερία στις κιθάρες να ξεσαλώσουν και το ρυθμικό ντουέτο να σε υποχρεώνει σε ανελέητο headbanging. Με μια φωνή που ακούγεται τόσο δυναμική και χωρίς να έχει τις σημερινές δυνατότητες της τεχνολογίας. Με λυσσασμένα drums και  μανιασμένες κιθάρες συνεχίζουν και στο ’’Brave New World’’ (που θυμίζει Saxon στα αυτιά μου). Πιασάρικα melodic leads,  και κολλητικές γέφυρες-επωδοί.  Συνέχεια με το ’’Don’t Turn Around’’ με τα ατσάλινα βάρη στο εξώφυλλο σηκώνονται όσο το δυνατό πιο ψηλά για να στα ρίξουν με δύναμη και να σε συνθλίψουν. Μελωδίες θωπεύουν τα αισθητικά σου νεύρα αλλά πάντοτε με μεταλλική επίστρωση που σε θάβει από κάτω.

\r\n\r\n

                              Η συνέχεια της δεύτερης μεριάς για τους λάτρεις/κατόχους βινυλίων ξεκινά με μια μπαλάντα. Ένα ηχητικό υαλογράφημα βαμμένο στα χρώματα της αγάπης. Οι κιθάρες παίζουν σε ένα διαφορετικό τόνο, στριφογυρίζονται σαν να τα ζώνουν φίδια. Ο ρυθμός είναι εντελώς ερωτικός, ακόμα και για χορό ζευγαριού σε γάμο θα ταίριαζε αν οι στίχοι δεν ήταν του στυλ ’’σε έχασα και μου λείπεις’’.  Συνέχεια με hard  ’n’ metal που αποκαθιστά πλήρως την λατρεία σου στο είδος. Riffs που κυλιούνται μέσα στο κέφι με αποκορύφωμα το ’’Women in Rock’’ που ροκάρει ανελέητα. Τι πιο ταιριαστό να γυρνάς κουρασμένος από την δουλειά, να ανοίγεις  μια μπύρα, τραγούδι στο τέρμα της επιλογής έντασης  και κραυγές όπως....Women And Rock, I Said To You....

\r\n\r\n

\r\n