Shadow Gallery - Shadow Gallery

~~               Τεράστια μπάντα οι Shadow Gallery και με πλούσια δισκογραφική κληρονομιά. Τους απολαύσαμε ήδη 2 φορές στην χώρα μας και όσοι ήτο παρόντες κατάλαβαν το εξής: Ότι ακούν στουντιακά, μπορούν να το παίζουν και ζωντανά, ακόμα πιο παθιασμένα, ακόμα πιο περίπλοκα, ακόμα πιο δυνατά, ακόμα με μεγαλύτερη ευκολία. Οι τυπάδες είναι πολυοργανίστες και συνθετικά ιδιοφυίες, άσε που οι περισσότεροι είναι και μηχανικοί ήχου. Μια μπάντα που ιδρύθηκε το αρχαίο 1985 (ναι, μπάντα 30ετίας) και πήρε το όνομα της από την νουβέλα ‘’V for Vendetta’’ του Alan Moore. Στα πρώτα τους βήματα ήταν πιο μελωδικοί, λιγότεροι προοδευτικοί. Είχαν και μια κιθάρα μόνο, κουαρτέτο στο σύνολο (με drum machine μεν, τέλεια προγραμματισμένο δε). Ο ομώνυμος δίσκος κυκλοφόρησε το 1992 και είναι ένα πανδαιμόνιο αισθήσεων. Ο ήχος ταξιδεύει στον Ήλιο και όχι μόνο δεν καίγονται τα φτερά του αλλά αράζει πάνω ανενόχλητος. Προσδεθείτε…
\r\n                Εδώ δεν θα μιλήσουμε για την κορυφαία εκτελεστική δεινότητα των τότε Shadow Gallery. Όλοι είναι υπέρμετρα ΤΕΛΕΙΟΙ, σε οτιδήποτε παίζουν. Θα μιλήσουμε για συναισθήματα που προκαλούν οι ύμνοι τους.  Για μια ώρα θα νιώσεις το κορμί σου να τρέμει σύγκορμο σε πολλές στιγμές. Θα νιώσεις τρέμουλο από την αισθαντική φωνή του Baker (μας λείπεις πολύ, πάρα πολύ), θα έχεις πλήρη επίγνωση κάθε ηχητικής αλλαγής που θα λαμβάνουν τα αυτιά σου. Κάθε όργανο ακούγεται τόσο αυτόνομο μα και κλαδί του ίδιου δέντρου που ονομάζεται ‘’Shadow Gallery’’.  Εξέγερση της ψυχής και ταξίδι στο ηχητικό ηλιοβασίλεμα της μελωδίας. Πραγματικά, προκαλώ οποιονδήποτε που θα κάνει μια πλήρης ακρόαση αυτού του δίσκου, να βάλει μετά να ακούσει κάτι άλλο με το χααρακτηριστικό συνοδευτικό του Prog και να κάνει συγκρίσεις. Οι Shadow Gallery είναι απεριόριστα τεχνικοί, αλλά ούτε στιγμή επιδειξίες ή εγωιστές. Όλα γίνονται από την Μουσική, για την Μουσική, δεν τους ενδιαφέρει η λέξη ‘’μουσικοί’’. Απλοί μεταφραστές συναισθημάτων είναι, και η νέα γλώσσα που χρησιμοποιούν είναι με την χρήση του Ιερού Βιβλίου της Μούσας.
\r\n              Μια ώρα διαρκεί ο δίσκος και οι επτά συνθέσεις που τον αποτελούν είναι η μια πιο άριστη από την άλλη. Τα πάντα ξεχειλίζουν από μελωδίες, το πηγάδι της έμπνευσης είναι γεμάτο και οι κουβάδες ανεβοκατεβαίνουν γεμάτοι ιδέες. Τεράστια ποικιλία σε ήχους και αλλαγές. Σε καλωσορίζουν αμαρτωλά με τις αισθήσεις σου να εθίζονται σε κάθε ήχο που ξεπροβάλλει από το μουσικό τους δάσος. Λατρεμένες αλλαγές αποκαλύπτονται διαδοχικά και δεν σε αφήνουν ούτε δευτερόλεπτο να νιώσεις κάποιου είδους μετριότητα. Ακόμα και το drum machine τους, ένα Alesis HR-16, εξανθρωπίζεται και προσφέρει την ζεστασιά του. Ειδική μνεία σε δυο τραγούδια που λατρεύω. Το πρώτο είναι το ‘’Questions At Hand’’ . Μια σύνθεση που αναπνέει αρμονίες και διοχετεύει την ανάγκη εκφράσεως, μουσικού και ακροατή.  Ένα ρέμα από σκέψεις αναβλύζει όσο η Μουσική του σε καταλαμβάνει ολοκληρωτικά. Με τις ακουστικές κιθάρες στην μέση του τραγουδιού να λοβοτομούν το εγκεφαλικό σημείο της απόλαυσης. Το δεύτερο είναι το ‘’Say Goodbye To The Morning’’. Από τις πιο σκληρές εισαγωγές τους, με στροφή 180 μοίρες σε ακουστικές κιθάρες, πλήκτρα και φλάουτα. Με την παραδεισένια φωνή του Baker να σου ταλαντεύει τα φτερά και να σε ωθεί με τον άνεμο της πνοής του. Ένα βήμα πριν το δάκρυ, χωρίς να καταφεύγουν σε μελαγχολικές μουσικές ή στίχους. Απλά είναι η ευκολία που μεταδίδουν το αγνό, αυθεντικό συναίσθημα. Απόλυτη τελειότητα. Με μια επωδό που σε αυτουποχρεώνει να συνοδεύεις με την δική σου φωνή, όσο όλο το σώμ σου λικνίζεται στην κούνια των Ωδών με νταντά την Ευτέρπη….
\r\n                   

\r\n\r\n

\r\n