RHAPSODY OF FIRE - Dawn of Victory

SYMPHONIC METAL ΡΑΨΩΔΙΑ ΕΠΙΚΗΣ ΝΙΚΗΣ

Ο ορισμός της αγαπημένης από πολλούς, αδικημένης από πολλούς άλλους μπάντας είναι οι Ιταλοί Rhapsody. Ή Rhapsody Of Fire. Προσφάτως πάλι Rhapsody συν και το project του Luca Turilli που έχει μαζέψει δίπλα του το μεγαλύτερο μέρος της μπάντας. Άρα και οι ίδιοι έχουν κάνει κακό και έχουν αδικήσει την μπάντα. Όμως έχουν – είχαν τις καλές τους στιγμές που έχουν δώσει τους καλύτερους τους και γενικά εξαιρετικούς δίσκους. Ο τρίτος τους δίσκος ‘’Dawn of Victory’’ κυκλοφόρησε μέσω της Limb Music στις 30 του Οκτώβρη του 2000. Είκοσι χρόνια και κάτι ψιλά σε μήνες πριν. Τότε η παρέα ήταν μαζεμένη και προσηλωμένη στα όνειρα της. Να φτιάξει ένα δικό της ήχο στο europower ή αν θέλετε symphonic power ήχο, κάτι που είχε κατορθώσει να δημιουργήσει το κάτι το ιδιαίτερο από το θρυλικό ντεμπούτο του 1997 ‘’Legendary Tales’’ και το ‘’Symphony of Enchanted Lands’’ του 1998.

Η παρέα του 2000 ήταν ο Luca Turilli στην κιθάρα, ο Fabio Lione στην αγγελική φωνή, ο Alex Staropoli στα πλήκτρα, ο Allessandro Loota στο μπασο, ενώ στα τύμπανα ο Thunderforce. Αρκετοί καλεσμένοι για φωνητικά, ακόμα και οπερετικά και σε διάφορα όργανα όπως βιολί, κάτι που βοήθησε τους Ιταλούς στον ήχο που ήθελαν να καθιερώσουν. Αυτόν που κάποτε το αποκάλεσαν ως cinematic metal θέλοντας να περιγράψουν τα εμφατικά ορχηστρικά σημεία και τα οπερετικά φωνητικά που διάνθιζαν το power metal τους. Αν το ‘’Lux Triumphans’’ ανοίγει αυτόν τον cinematic οπερετικό χορό και την όλη ιστορία, το ‘’Dawn of Victory’’ την οριοθετεί με το υπέροχο ρεφρέν του, το ‘’Triumph for My Magic Steel’’ την ατσαλώνει με αθάνατα metalικά στοιχεία και το ’’The Village of Dwarves’’ την απογειώνει με την μελωδία, τα riffs και το ρεφρέν να λειτουργούν μεθυστικά στα αυτιά του καθενός μας. Θα μπορούσα κάλλιστα να ολοκληρώσω εδώ την περιγραφή μου, αλλά το ‘’Dawn of Victory’’ σου δίνει και άλλες ακόμα αφορμές να ολοκληρώσεις!!! Η μουσική ακούγεται συμφωνική και επική ταυτόχρονα, αυτός είναι μάλλον ο ορισμός του cinematic ή Hollywood metal του μελλοντός τους. O Lione πάντως δίνει ρεσιτάλ απλότητας και όμορφου χρωματισμού και ζεστασιάς στην φωνή του κάτι που αποτελεί αντίβαρο σε όλα τα άλλα και απογειώνει το αποτέλεσμα. Έτσι ανεβαίνουμε στο κακοτράχηλο ‘’Dargor, Shadowlord of the Black Mountain’’, συναντάμε την αγριεμένη ‘’The Bloody Rage of the Titans’’, καθώς ευχόμαστε η ‘’Holy Thunderforce’’ be with you, μέσα σε συμπληγάδες από επικές μελωδίες και φωνές και heavy riffs. Το ορχηστρικό ‘’Trolls In The Dark’’ μιλάει με τον τρόπο του μέσα από την κιθάρα του Luca, για να ακολουθήσει στο ίδιο τέμπο το ‘’The Last Winged Unicorn’’ και το ‘’The Mighty Ride of the Firelord’’ να κλείσει τον δίσκο και προσωρινά την ιστορία, καθώς έρχεται σύντομα και η συνέχεια.

Προφανώς δεν βλέπαμε ταινία ή κάποιο απίστευτα περίεργο όνειρο, αλλά ακούγαμε το ‘’Dawn of Victory’’ των Rhapsody Of Fire. Δίσκος που του κρατούν καλή σκιά τα δυο Enchanted Lands και το ντεμπούτο, αλλά αυτό κατορθώνει και βγαίνει με την μαγκιά του στον cinematic, Hollywood, symphonic power, οτιδήποτε, κόσμο και τον κερδίζει.

 

 

 

 

 

Copyright 2024. All Right Reserved.