WatchTower - Energetic Disassembly

\r\n                 Καποιος, κάποτε περιέγραψε το’’Energetic Disassembly’’ σαν το ’’2012’’ των Rush παιγμένο από τους Metallica. Θα συμφωνήσω, πολύ επιτυχημένη η περιγραφή του. To ’’Chinese Democracy’’ των Guns ’n’ Roses ήταν μέχρι προσφάτως ο πιο πολυαναμενόμενος δίσκος για τους απανταχού rockers. Ε λοιπόν, ο ’’νεός’’ δίσκος των  Watchtower είναι το αντίστοιχο για τους prog metallers. Ένα σινγκλάκι προ πενταετίας έδωσε πολλές ελπίδες για την ποιότητα που θα είχε μια νέα τους κυκλοφορία αλλά ακόμα το περιμένουμε. Και αυτό διότι οι Watchtower κατάφεραν με μόλις δυο δίσκους να σπάσουν πολλά στεγανά όπως επίσης να επιδείξει σε μια εποχή (1985) που το thrash Metal ήτο στο μεγαλύτερο ποσοστό του πολύ ουγκανό, ότι μπορεί να παιχτεί αντίστοιχα και πολύ τεχνικό. Για Progressive Metal το 1985, δεν γίνεται καν λόγος. Ψήγματα σε πιο ροκ καταστάσεις σαφώς υπήρχαν, οι Fates Warning και οι Queensryche ξεκινούσαν και αυτοί να προσθέτουν κάποια τέτοιου είδους στοιχεία. Τόσο τεχνική, προοδευτική και σκληρή μπάντα όμως δεν είχε ξεβράσει ακόμα το Metal Σύμπαν...

\r\n\r\n

\r\n\r\n

                     Μια από τις πιο τεχνικές μπάντες που θα ακούσεις. Δυναμική όμως όσο δεν πάει και όποιος αντέχει. Στα όρια του thrash. Ταχύτατοι, δεν σταματούν λεπτό, με βαρέα ανθυγειινά στο γκάρισμα και βαθιά ηδονιστικά στο παικτικό σκίρτημα. Τυμπανιστής-χταπόδι με ιδιαίτερο ήχο και θυμίζει τον Neil Peart των Rush. Αλλόφρονες ήχοι, με αλλεπάληλες αλλαγές και εχθρότητα προς τα  κρουστικά του σύνεργα. Μπάσο που μασά σίδερο και φτύνει πλαστελίνη. Παλμική καταστροφή. Ενστικτώδες, ενθέτει περίσσιο όγκο και δύναμη, ολμοβόλο.  Ε ναι, με δυο τέτοιους εξαγνιστές πίσω από το ρυθμικό μέρος, δεν μπορεί παρά να μετατρέψεις τον σβέρκο σου σε κορδέλα. Στεγνή επίδειξη παικτικής υπερτερότητας σε σχέση με τους περισσότερους συναδέλφους τους, τα κιθαριστικά τους θέματα βαπτίζονται στο μεταλλικό πηγάδι της ποιότητας και της ικανότητας. Ρητορεύουν με υπερβολικό ζήλο και προθυμία. Τα πάντα σε συσφιγκτήρες, από φωνή μέχρι τον ήχο. Όλα σε τεντωμένο σχοινί. Μια φωνή που ακροβατεί ανάμεσα στην κορυφή και στην παραλίγο βλάβη. Που μπορεί να μην έχει εύρος στην χροιά τους αλλά ουρλιάζει σαν τα μεταλλικά του είδωλα και γονατίζει πολλά τρυφερά αυτιά. Ακανθώδης, θα δυσαρεστήσει όσους δεν αρέσκονται σε τέτοιου είδους φωνητικά αλλά θα ξετρελάνει τους υπέρμαχους.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

                       Οι οκτώ συνθέσεις του ’’Energetic Disassembly’’ είναι μια εξίσωση που δεν έχει λυθεί ακόμα. Σε κάθε άκουσμα το αποτέλεσμα είναι διαφορετικό. Πιάνοντας μόνο έναν άγνωστο της εξίσωσης, ένα γεννημένο για να μείνει στην ιστορία τραγούδι είναι το ’’Tyrants In Distress’’. Μαθηματικά σε ηχητική ανάλυση. Καλύτερος τρόπος να μάθει κανείς για την περιοδικότητα δεν θα βρει εύκολα κανείς. Αν υπάρχει διχογνωμία περί προτίμησης τεχνικής ή μελωδίας σε κάποιο άλλο τραγούδι, εδώ δεν ισχύει. Όλα δουλεύουν ελβετικό ρολόι αλλά αυτή τους η τεχνική αφοσίωση πλένεται συχνά με μελωδικά παιξίματα. Ακούραστοι εργάτες, με θέρμη ξεφορτώνουν όλη την πνευματική τους μαστοριά και σε αφήνουν άλαλο. Εξάγνιση με χορδές και κρουστά. Παλμικό σκέβρωμα και διατριβή. Και κάθε λεπτομέρεια ακούγεται ξεκάθαρα χάρη στην θαυμάσια παραγωγή του δίσκου που έλαβε μέρος ένα ιδιαίτερο παγωμένο χειμώνα στο Τέξας.

\r\n\r\n

\r\n