Monuments
Αγαπάμε 70ς-80ς-90ς αλλά δεν πρέπει να μένουμε εκεί. Το heavy metal δεν σταματά να παράγεται από νεότερα συγκροτήματα και μάλιστα ήδη κάποιες μπάντες έχουν ξεχωρίσει, κερδίσει τις καρδιές των νεότερων οπαδών και σίγουρα θα αφήσουν ιστορία. Μια από αυτές είναι οι Γερμανοί Powerwolf. Το συγκρότημα ήδη γράφει 20 χρόνια αντοχής και μάλιστα με ένα δυνατό οπλοστάσιο στις αποθήκες τους. Συμβόλαιο εξ' αρχής με την Metal Blade, θεματολογία γύρω από τους Λύκους, συμφωνικό Power Metal και μάλιστα μελωδικό χωρίς χρήση πλήκτρων αλλά ...organ.
Το metal γεννήθηκε και μεγάλωσε στις μεγάλες χώρες της Υφήλιου, φυσικά με τις περισσότερες χώρες του πλανήτη να συνεισφέρουν άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο. Πλέον βρίσκεις συγκροτήματα από κάθε γωνιά της Γης και αυτό το εννοούμε κυριολεκτικά. Με αφορμή τα παραπάνω πηγαίνουμε πίσω πάνω από δυο δεκαετίες και στα νησιά Φαρόε (νοτιοδυτική της Ισλανδίας, ανήκουν στη Δανία, σύμπλεγμα 18 νησιών με συνολικό πληθυσμό κάτι παρπάνω από πενήντα χιλιάδες). Συγκεκριμένα, το 1998 δημιουργούνται οι TYR από μέλη που έμεναν στη Κοπεγχάγη.
Μια από τις πιο φημισμένες και εμπορικά επιτυχημένες glam metal μπάντες είναι οι Ratt. Με πλούσια δισκογραφία, κάποια από τα οποία έφτασαν να γίνουν πολυπλατινένια για να μπορέσετε να πιάσετε τους σωστούς αριθμούς στο μυαλό σας. Υπάρχουν πολλά που μορούν να γραφτούν για τη ίδια τη μπάντα, τη δισκογραφία της, τα μέλη της και χίλια δυο άλλα, αλλά ας περιοριστούμε στα πολύ βασικά.
Οι Venom υπήρξαν προπάτορες και οδηγοί στα ακραία ήδη του metal που ακολούθησαν. Δοθάστηκαν και τιμήθηκαν όπως τους αξίζει και αντιγράφτηκαν από εκατοντάδες άλλες νεότερες μπάντες. Υπάρχει και μια μπάντα που θυμίζει έντονα τους Venom, είναι σχεδόν συνομίλικη της, δισκογραφικά καταπληκτική και όμως δεν είχαν την ίδια απήχηση. Ο λόγος για τους Ιταλούς Bulldozer που αν και οι ίδιοι ξεκίνησαν σαν power trio το 1980 δεν κατάφεραν να προχωρήσουν γρήγορα και άμεσα.
Δεν υπάρχουν πολλές περιπτώσεις με συγκροτήματα της δεκαετίας του 80' που άλλαξαν εντελώς το μουσικό τους ύφος και συνέχισαν το ίδιο επιτυχημένα ή και καλύτερα. Δεν το επέτρεπε και ο κόσμος σε πολλές περιπτώσεις. Τα 90ς υπήρξαν πιο πειραματικά και πιο ανοιχτόμυαλα για τα συγκροτήματα αλλά και τους οπαδούς. Ο(ι) Bathory υπήρξαν μπάντα-σταθμός.
Κάποιες μπάντες υπήρξαν άτυχες και δεν τους δόθηκαν ευκαιρίες για κάτι καλύτερο, είτε αυτό λεγόταν συμβόλαιο, είτε γεωγραφική θέση, είτε σταθερή σύνθεση, είτε εποχή. Κάποιες πάλι, είχαν το μερτικό τους στην τύχη αλλά και πάλι δεν τα κατάφεραν. Για παράδειγμα οι Pan Ram, μια Γερμανική Heavy/Progressive Metal μπάντα των 90ς. Έδρα του συγκροτήματος το Βερολίνο που σημαίνει μεγάλες ευκολίες για στούτνιος, εταιρίες, συναυλίες, οπαδούς. Και όμως, δεν κατάφεραν να βρουν ένα συμβόλαιο σε εταιρία. Ίσως και να μην ήθελαν (που δεν το νομίζω) αλλά δεν το ξέρω κιόλας.
Όταν ακούς ή διαβάζεις αναφορές για Omen, το μυαλό σου αυτόματα πάει στους Αμερικανούς και πολυ καλά κάνει (https://www.metalzone.gr/monuments/omen-curse). Υπάρχει όμως ακόμα μια συνονόματη μπάντα που αξίζει την προσοχή μας μιας και έρχεται από τα βάθη του παρελθόντος, έχει κυκλοφορήσει πολλούς και ωραίους δίσκους και δυστυχώς τείνει να χαθεί στη λήθη στις μέρες μας. Ο λόγος για τους Ουγγαρούς Omen που δημιουργήθηκαν το 1990 και δισκογραφούν και τυραννούν το σανίδι ακόμα και σήμερα.
To black Metal έχει ωριμάνσει και αλλάξει κατά πολύ σε σχέση με τις πρώτες τους μέρες. Πολλές αλλαγές έγιναν στο στιχουργικο/θεματολογικό περιεχόμενο αλλά και στο εικαστικό, θέματα σημαντικότατα για το συγκεκριμένος είδος. Πειραματισμοί και προσθήκες έγιναν φυσικά και στο μουσικό κομμάτι. Το black metal ενώθηκε με το death metal, με το thrash metal, το post rock, το industrial και δεκάδες άλλες διαφορετικές μορφές της μουσικής γενικότερας. Το blackgaze είναι το κράμα black metal με post rock/metal και οι Γάλλοι Alcest θεωρούνται πιονέροι του είδους.
Δεν υπάρχει περίπτωση να έχεις ακούσει το ομώνυμο τραγούδι κάπου και να μην σου έχει σηκωθεί η.. τρίχα. Στο ράδιο, σε κλαμπάκι, σε συναυλία, στο σπίτι σου. Κάπου θα το έχεις ακούσει. Μπορεί το βίντεο κλιπ του συγκεκριμένου τραγουδιού να είναι γραφικό αλλά το τραγούδι είναι από τα καλύτερα τραγούδια που υπάρχουν στο heavy metal από γεννησιμιού του. Δεν υπερβάλλω, νομίζω ότι συμφωνεί πολύς κόσμος μαζί μου.
Φιλοξενώ μια ιδιαίτερη θέση για τους Slough Feg στην καρδιά μου μιας και είναι μια πολύ ξεχωριστή μπάντα, σαν ήχος και νοοτροπία και κράτησαν το λάβαρο του heavy metal sta 90s στην Αμερική που το είδος θεωρούνται παρωχημένο. Από το 1998 και μέχρι το 2004, στο πλευρό του Mike Scalzi (κιθάρες/φωνή) ήταν ο John Cobbett (κιθάρα). Την ίδια περίοδο οι δυο τους (μαζί με τον drummer Chewy Marzolo) είχαν ξεκινήσει και ένα άλλο μουσικό προτζεκτ, τους Unholy Cadaver, σαφέστατα πιο ακραίο (είτε μιλάμε για φωνητικά, είτε ταχύτητες, παραμόρφωση κτλ αν και με heavy metal βάση).