The Crown - Royal Destroyer

Οι The Crown (Crown Of Thorns από το 1990-98) είναι από τα παλιότερα συγκροτήματα του επονομαζόμενου Swedish Melodic Death Metal. Σαν Crown Of Thorns έβγαλαν δυο δισκάρες που θα μνημονεύονται εσαεί. Αφού άλλαξαν το όνομα τους μια και υπάρχει μια Christian hard rock μπάντα με το ίδιο όνομα, υπέγραψαν με τη Metal Blade και μια νέα καριέρα ξεκίνησε. Πολλοι εξαιρετικοί δίσκοι (αν και υπήρξαν ανάμεσα τους και μετριότητες), νέα στοιχεία στη μουσική τους εξέλιξη, κάποια νέα μέλη κτλ. Τριάντα χρόνια μετά, οι βετεράνοι επιστρέφουν με το νέο δέκατο τους άλμπουμ, ‘’Royal Destroyer’’. Το υλικό άρχισε να γράφεται μετά την εκτεταμένη περιοδεία τους το 2019 μα οι ηχογραφήσεις ξεκίνησαν τον Οκτώβρη του 2020. Παραγωγάρα από τον Fredrik Nordström στο γνωστό στούντιο Fredman στο Gothernburg ενώ το εξώφυλλο ανατέθηκε και αυτή τη φορά (όπως και την προηγούμενη) στον Christian Sloan Hall. Το ‘’Royal Destroyer’’ κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες σε πολλά και διάφορα φορμάτς (cd, βινύλιο, διπλό digipak, digital) και σας καλεί να το ακούσετε. Οι The Crown επέστρεψαν.

Ίδια σύνθεση, ίδιος ήχος, ίδια εταιρία. Ομάδα που νικάει δεν αλλάζει. Ξεχάστε τα ατοπήματα των The Crown πριν κάποια χρόνια. Εδώ, όπως και στο ‘’ Cobra Speed Venom’’ παίζουν ποιοτικό, μελωδικό death metal. Ένας ηχητικός σίφουνας.Αλλά ας ξεκινήσω κάπως ανάποδα με το αγαπημένο μου τραγούδι από το δίσκο, το ‘’ We Drift On’’. Το συγκεκριμένο τραγούδι θυμίζει Dark Tranquillity εποχής μεταξυ ‘’The Gallery’’ και ‘’Projector’’. Αυτό σημαίνει ότι περιέχει τρομερές μελωδίες στις κιθάρες, όμορφες αλλαγές στους ρυθμούς και λιγάκι μελαγχολογικό τόνο στα ακραία του φωνητικά. Απορώ που τέτοιες δισκάρες δεν έχουν επηράσει δεκάδες μπάντες που θα μπορούσαν να παίζουν ανάλογα. Μάλλον δεν μπορούν να πιάσουν το συναίσθημα, τι να πω. Ευτυχώς υπάρχουν οι βετεράνοι The Crown που γνωρίζουν πως παίζεται το παιχνίδι και το κάνουν στρατηγικά και όμορφα. Στο σύνολο τώρα, γενικότερα προτιμούνται αποδοτικά επιθετικοί ρυθμοί και φωνητικά-τιμωροί. Το αίμα θερμαίνεται, οι μυες τεντώνονται αλλά και πάλι θα προτιμήσω το προαναφερθέν τραγούδι που με αγγίζει περισσότερο ψυχικά. ‘’ Let the Hammering Begin!’’,  ‘’ Scandinavian Satan’’, το πιο mid tempo ‘’ Glorious Hades ‘’ και ‘’ Beyond the Frail ‘’ είναι στιγμές που θα σας τυλίξουν με νοσταλγία για το είδος. Χωρίς περεταίρω εξαιρευνήσεις και πειραματισμούς, παίζουν στακάτο, μελωδικό με βάση τις κιθάρες death/thrash metal που θα σας ταρακουνήσει. Όλη η ουσία του Gothenburg σε μια σειρά riffs (και την ανάλογη παραγωγή).