review

Αν ανήκεις σε αυτούς ή αυτές που μέχρι τώρα δεν έχεις ακούσει ποτέ Potergeist σου προτείνω να μην συνεχίσεις την ανάγνωση και να βρείς πρωτα τα προηγούμενα 4 άλμπουμ να τα ακούσεις και να έρθεις μετά να συνεχίσουμε την κουβέντα μας γιατί εγώ σε ασυγχώρητους ακροατές δεν απευθύνομαι. Αν πάλι το θράσος είναι βασικό χαρακτηριστικό σου και παρόλα αυτά συνεχίζεις μια μπυρα την κερνάω γιατί έχεις guts! Πάμε λοιπόν να μιλήσουμε για το πέμπτο άλμπουμ των swampire που περιμέναμε πως και πως και επιτέλους έρχεται να βαλτώσει τα αυτιά μας με τις groovες και τα κολητικά riffάκια του.

Επιτέλους! Μετά από 10 χρόνια, η αγαπημένη μας industrial εξάδα έκανε την μεγάλη της επιστροφή, με τον νέο δίσκο τους ”Rammstein”. Το βασικό concept του δίσκου είναι στην ουσία ένα flashback στην καριέρα τους, το σύνολο αυτό που έκανε τους RAMMSTEIN αυτό που είναι - η ταυτότητά τους, αν θες. Εξ’ ου και ο τίτλος. Και η αλήθεια είναι πως αναμέναμε πώς και πώς, γεμάτοι περιέργεια, να ακούσουμε το καινούριο τους υλικό.

Δεν με λες τον θερμότερο οπαδό των In Flames, αλλά αν κάποιος μου πει ότι δεν του αρέσουν η σχέση μας δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια. Τώρα θα μου πεις ότι ξεπουλήθηκαν παρα έγιναν εμπορικοί, έκαναν «αμερικανιές», τα πρώτα τους ήταν τα καλύτερά τους και η απάντηση μου θα είναι ένα απόλυτα εμπεριστατωμένο «ε και;» Δεν θα σου πω ότι δεν είχα ψιλό απογοητευτεί από τις τελευταίες τους κυκλοφορίες, παρόλο που ακόμη και στο Battles έχω δύο τραγούδια που είναι συνέχεια στα ακούσματα μου.

Σκεφτόμουν πως αν ο Γέροντας Παϊσιος, μεγάλη η χάρη του, έβγαζε μια προφητεία για το νέο άλμπουμ των Behemoth, αυτή θα ήταν η εξής: "Θα είναι extreme metal αλλά δεν θα είναι".

Ω, ναι αυτό ακριβώς. Εντάξει δεν είναι τόσο άκακο όσο το τελευταίο άλμπουμ των Dimmu Borgir, αντιθέτως είναι πιο ενδιαφέρον και έχει περισσότερα να δώσει στο μέσο οπαδό του death/black. Και αυτή είναι η καλύτερη πάσα για να ξεκινήσω να ξεδιπλώνω τις σκέψεις μου για την τελευταία κυκλοφορία των Behemoth: ο οπαδός.  

Είχα χρόνια να ακούσω sleaze rock κυκλοφορία και να παρασυρθώ έτσι. Συγκεκριμένα 18 χρόνια όταν είχα αγοράσει το τότε νέο New Tattoo των Motley Crue. Το νέο άλμπουμ των Hardcore Superstar με τον πομπώδη τίτλο "You can't kill my Rock & Roll" είναι το δικό τους "New Tattoo".

Πιο ξεκάθαρος κιθαρίστας από τον Slash δεν υπάρχει. Ξέρεις τι θα ακούσεις με την καλή έννοια, ξέρεις πως θα νιώσεις όταν ακούς τα τραγούδια του που είναι σχεδόν πάντα διαλεγμένα από το πάνω ράφι. Περίπου έτσι ισχύει και στο νέο του άλμπουμ "Living the Dream", το τρίτο κατά σειρά που έχει ηχογραφήσει με τον τραγουδιστή Myles Kennedy. Γιατί λοιπόν περίπου έτσι;;;

Μας έλειψε αυτό το mindfuck των Monster Magnet. Πέντε χρόνια απουσίας για τη συμμορία από το Νιού Τζέρσεϋ πριν επιστρέψει για να συνεχίσει να παίζει με το μυαλό μας ή όπως λέει ευθαρσώς και ο ίδιος ο τίτλος του άλμπουμ, να μας το πηδάει.

Τα τρία τελευταία άλμπουμ τολμώ να πω πως ήταν ένα μέτριο πήδημα, πως είναι ας πούμε όταν δεν έχεις χημεία με το άλλο σου μισό και τελικά βγαίνει ένα αποτέλεσμα κάπως αδέξιο και κοντά στο μέτριο;

Για να γίνει γευστικό ένα φαγητό λένε πως θέλει αλάτι και πιπέρι. Ιδιαίτερα όταν κάνουμε λόγο για southern κουζίνα τότε το πιπέρι πρέπει να πέφτει με τη σέσουλα. Κάπως έτσι σκέφτηκαν οι Corrosion of Conformity και είπαν να τα ξαναβρούν με την ψυχή της μπάντας, τον Pepper (πιπέρι) Keenan. Οι ανακοινώσεις επιστροφής έγιναν το 2014 και η μπάντα δήλωσε πως την επόμενη χρονιά θα κυκλοφορήσουν ένα άλμπουμ. Όμως κάποιες live υποχρεώσεις και τα προβλήματα του Mullin (drums) με το αλκοόλ, ανέβαλλαν αυτή την τόσο σημαντική κυκλοφορία της επανένωσης.

Όταν ένα άλμπουμ ξεκινάει εκρηκτικά με τους στίχους "Put up your fists & Fight" τότε ενστικτωδώς προετοιμάζεις τις αισθήσεις σου για να "πυγμαχήσουν" με μια κατάσταση τεταμένη. Αυτό είναι το νέο άλμπουμ των Otep με τίτλο "Kult 45" οι οποίοι έφθασαν αισίως τα οκτώ!! Τελευταία φορά που είχα ασχοληθεί σαν ακροατής με την μπάντα ήταν πριν πολύ καιρό και από τότε έχει μπει πολύ νερό στο αυλάκι.

Καλοκαίρι του 2016 και το μεγαλύτερο metal festival του κόσμου φιλοξενεί την κορύφωση μιας δίχρονης live παρουσίασης/προώθησης ενός άλμπουμ που έχει αποδειχθεί το εμπορικότερο για τους μελωδικούς death metallers Arch Enemy!