ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΥΣ PIRANHA

Το όνομα των Piranha δεν είναι άγνωστο στου φίλους της Ελληνικής σκηνής και του Underground. Μέσα στου πρωτοπόρους τότε στα τέλη των 80's στον εγχώριο thrash/death ήχο χάραξαν τη δική τους πορεία. Το 2017 σηματοδοτεί την μεγάλη επιστροφή. Ο Γιάννης και ο Κώστας απάντησαν τις ερωτήσεις του metalzone.gr.

Οι Piranha επανεμφανίζονται μετά από πολλά χρόνια τι παίχτηκε ;

Είχαμε σταματήσει απότομα το 2001 μετά την συναυλία με τους Malevolent creation . Αναγκαστήκαμε να σταματήσουμε λόγω του οτι όλοι εργαζόμασταν, η μουσική δεν ήταν κύρια ασχολία και έπρεπε να αποφασίσουμε πως θα κατανέμουμε το χρόνο μας. Όλο το θέμα έπαιρνε πολύ μεγάλο μέρος του χρόνου μας και αποφασίσαμε οτι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε σαν Piranha o drummer μας συνέχισε με τους Fragile vastness και εμείς είπαμε να αποσυρθούμε σιγά σιγά. Μέσα στα χρόνια είχε μείνει ένα απωθημένο για ένα live όλοι μαζί και με την παρότρυνση από τον Αύγουστο του κιθαρίστα μας του Ντένη (Acid death) πάρθηκε η απόφαση να παίξουμε στο Extreme Assault festival για να κάνουμε μια επετειακή συναυλία. Όλα πήγαν καλά. Είχαμε βεβαία μια αμφιβολία πως θα αποδώσουμε πάνω στη σκηνή.

Το προετοιμάζατε καιρό;

Ξεκινήσαμε μέσα Σεπτέμβρη για να έχουμε ένα playlist 10 κομματιών.

Το ζητούσε ο κόσμος;

Υπήρχαν άτομα όπως νέοι μεταλάδες που είχαν ακούσει αλλά δε μας είχαν δει στο παρελθόν το οποίο συνδυάστηκε με το θέλω των φίλων του γκρουπ αλλά και την όρεξη τη δική μας.

Υπάρχει υλικό καινούργιο;

Υπάρχει υλικό που δεν είχε κυκλοφορήσει τότε. Τώρα θα μπούμε στο studio να ετοιμάσουμε 2 κομμάτια από αυτά ως promo για κάποιες άλλες καταστάσεις;

Επομένως η μπάντα θέλει να μείνει ενεργή και να κινηθεί εκ νέου δισκογραφικά.

Ναι αλλά βασικά μας ενδιαφέρει να κάνουμε κάποια live για να επανέλθουμε. Είναι πολλά τα χρόνια απουσίας.

Αναμνήσεις: Τα παλιά . Μεταλ στην Ελλάδα τέλη 80 κτλ Πείτε τα !

Να ξεκινήσουμε από την συναυλία στο maxim 89 μια προσπάθεια από τα ελληνικά γκρουπ της εποχής για να αναδεχθεί η σκηνή. Ήταν όλη η Ελληνική σκηνή εκεί : deatη courier, acid death, epidemic, septicemia.... Δεν υπήρχαν χώροι τότε.

Αλληλεγγύη υπήρχε ;

Nαι γιατί ήταν πολύ δύσκολο για τα συγκροτήματα κάνουν κάποια δουλειά.

Όσο περνάγανε τα χρόνια άρχισε να χάνεται αυτό ; Έχουμε ακούσει πολλές ιστορίες για ίντριγκες και παρασκήνιο.

Ήταν αναμενόμενο με το χρόνο κάποιοι να πουν κάτι για κάποιων. Δεν τα αφήνεις να σε επηρεάσουν ο καθένας έχει τη γνώμη του.

Έξαλλου τα 90's ήταν το μπαμ των Ελληνικών συγκροτημάτων .Τα σχήματα είχαν αποδοχή από τον κόσμο και μοιραία ακούστηκαν και ειπώθηκαν πράγματα υπήρξαν έχθρες. Με το καιρό εξαλείφτηκαν. Πιο πολύ αυτή τα σκηνικέ παίχτηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 90.

Αν μπορούσε να γυρίσει ο χρόνος πίσω τι θα αλλάζατε;

Πολύ πιθανόν να μην είχαμε σταματήσει αλλά όλα αυτή είναι υποθετικά. Εκείνες οι εποχές ήταν παρά πολύ δύσκολες για τις μπάντες δεδομένου οτι δεν υπήρχαν τα μέσα όπως πχ το facebook ή το twiter και πολλές εταιρίες. Υπήρχαν μόνο 2 εταιρίες molon lave και wipe out και πρακτικά δύο studio για να γράψεις τα πάντα πληρώνονταν από τα συγκροτήματα αρα και λιγότερος χρόνος δεδομένου οτι πλήρωνες, χώροι δεν υπήρχαν για live πέρα από το Aν και κάποια άλλα που έβγαιναν κατά καιρούς και το τρέξιμο ήταν παρά πολύ. Απαιτούσε πάρα πολύ χρόνο για μια συναυλία σκέψου έπρεπε να κάνεις και αφισοκόλληση για να το μάθει ο κόσμος. Έβγαιναν 2 δυο περιοδικά άλλα και ευτυχώς πολλά fanzines που βοήθησαν πολύ το undreground με μεγάλο κόπο από τα παιδιά που τα έβγαζαν και που ήθελαν να προσφέρουν στη σκηνή.

Οι κυκλοφορίες των Piranha;

Ξεκινήσαμε με το πρώτο μας demo to "The excorcist"  το 1988.

Αποδοχή ;

Πάρα πολύ καλή δεδομένου οτι τα πρώτα 2 demo ήταν δίκια μας παράγωγης και διανομής. Φαντάσου οτι το πρώτο έφτασε 1200 κόπιες. Το "Τhe gate" 2ου βγήκε to 89 έφτασε τις 1500 κόπιες σε Ελλάδα και εξωτερικό. Αυτό μας έδωσε το έναυσμα να μιλήσουμε με την τότε δισκογραφική εταιρία την molon lave με την οποία κάναμε και τον πρώτο μας δίσκο το worlds grave και το cancer 7" ενώ ανεξάρτητα κυκλοφόρησε το reborn. Τελευταία μας δουλειά ήταν από την floga το 2015 όπου δώσαμε τα δικαιώματα και έβγαλε το "Τhe gate" σε δίσkο και cd στη συλλογή long live the past.

H μπάντα κινήθηκε στo thrash /death. Επειδή έχει γίνει κουβέντα για την υποδοχή αυτού του ήχου τότε στη χώρα μας τι σήμαινε να παίζει κάποιος thrash/death τότε στην Ελλάδα;

Στον άσχετο κόσμο με το metal ήμασταν δακτυλοδεικτούμενοι. Στη σκηνή υπήρχε άνθηση και απήχηση, ήταν το Undeground αυτό που δεν είναι για πολύ κόσμο αλλά για αυτούς που το γούσταραν Με το καιρό απόκτησε απήχηση στo ευρύτερο κοινό του metal. Αλλά όπως και να το κάνεις ήταν μια δύσκολη αρχή αφού δεν ήταν κάτι βατό. Δεν είχε βοήθεια από πουθενά.

Βλέποντας τη σκηνή του σήμερα τι εντύπωση σας αφήνει;

Έχει ωριμάσει πάρα πολύ. Οι παραγωγές είναι πολύ καλές πάνε έξω γράφουν... Και οι παλιοί έχουν πάει καλά Rotting christ ,Septic flesh ,Acid death. Xαιρόμαστε που έχουν ανταπόκριση σε Ελλάδα και εξωτερικό. Δεν πήραν ψηλά τον αμανέ είναι μπάντες ισορροπημένες παίζουν πολύ ωραία και κράτησαν το επίπεδο ψηλά. Βέβαια είναι πολύ εύκολο να κάνεις κάτι στη μουσική δε μας αρέσει η ψηφιακή παράγωγη, είμαστε του αναλογικού ήχου. Φαντάσου το "Reborn" γράφτηκε σε 24 κάναλο με μπομπίνα.

Η μπομπίνα απαιτούσε και καλύτερο προβάρισμα ;

Ναι βέβαια... Πλέον δεν υπάρχει... μόνο Γερμανία και Φιλανδία υπάρχει ακόμα αυτή η δυνατότητα. Αλλά η υποδομή είναι πολύ πιο καλή υπάρχουν περιοδικά υπάρχουν εκπομπές σταθμοί χώροι για συναυλίες τα πάντα είναι πολύ πιο εύκολο από τότε για όλους και για μας. Το βλέπουμε και εμείς τώρα που ξεκινήσαμε ξανά  πολύ πιο εύκολα διοργανώσαμε συναυλίες όπως την επόμενη που διοργανώνουμε στις 6/1 στο remedy, το δεύτερο μας live, με Jack's Full, Dracondia, Condemantion, Piranha. 

Όλο αυτό σας βγάζει μια μελαγχολία ή νοιώθετε την ικανοποίηση οτι ζήσατε μια ηρωική εποχή ;

Κάθε εποχή αξίζει για αυτό που είναι. Μας άρεσε που παλέψαμε από το 1987 ως το 2001 που κάναμε όλη τη δουλειά για κάνουμε αυτό που θέλαμε με οποίες δυσκολίες υπήρξαν. Η σημερινή εποχή λογικό να είναι έτσι κάθε δεκαετία αλλάζει. Την επόμενη δεκαετία θα είναι ακόμα πιο εύκολο για τις μπάντες. Τότε οι μπάντες ήταν πολύ λίγες τώρα πάρα πολλές και αξιόλογες και βγαίνουν συνέχεια και καινούργιες που αξίζουν την προσοχή του κοινού.

Μιλήσατε για την επομένη δεκαετία πως βλέπεται το μέλλον του metal στην Ελλάδα τον κόσμο ;

Θέλω να πιστεύω οτι θα συνεχίσει για τι είναι μια μουσική που την ακούς γιατί σου αρέσει όχι γιατί είναι μόδα. Ίσως με την πάροδο του χρόνου προστεθούν παρακλάδια αλλά όπως και να χει θα παραμείνει. Η μόδα φεύγει η μουσική μένει.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει η τάση να γυρνάμε τα παλιά το παλιό thrash,death, black κτλ.O κόσμος θα θελε να ακούσει παλιό καλό thrash. Το thrash ειδικά έχει μια μεγάλη άνθηση τα τελευταία χρόνια και το καταλαβαίνω γιατί όπως λέγαμε πάντα στις συνεντεύξεις μας παίζουμε για να εκτονωθούμε και όχι για να βάλουμε 10.000 riffs και σόλο μέσα. Ωμό γρήγορο δυνατό.

Θα μπορούσαμε να πούμε οτι ο κόσμος γουστάρει μουσικές που έκρινε ως αληθινές;

Ο  κόσμος έρχεται στα live για να ακούσει κάτι αληθινό. Να ακούσει οτι παίζεις στo δίσκο να το παίζεις και στο live. Δεν μπορείς να είσαι στο δίσκο ένα γκρουπ δέκα μεγατόνων και στη σκηνή γκρουπ να είσαι κιλά. Και σίγουρα θέλει να βλέπει στη σκηνή έναν οπαδό και μουσικό.

Τόσο για κάποια νέα κυκλοφορία όσο και για επανακυκλοφορίες θα αναζητήσετε συνεργασία με κάποια εταιρεία η με όπλο τα σύγχρονα μέσα ίσως κινηθείτε και πιο αυτόνομα ;

Θα ψάξουμε κάποια εταιρεία ώστε οτι βγει αν είναι κάποιας καλής ποιότητας. Εαν δε βρούμε κάποια εταιρεία θα σκεφτούμε να κάνουμε εμείς κάποιο παράγωγη. Προς το παρόν κοιτάμε τις εταιρείες.

Τα τελευταία χρόνια κυκλοφορούν δουλείες σε βινύλιο ακόμα και σε κασέτα. Πως το βλέπετε όλο αυτό ;

Μεγαλώσαμε με το βινύλιο. Είμαστε φίλοι του βινυλίου δε μας αρέσει ο ήχος του cd όπου συμπιέζονται τα πράγματα. Η βελόνα δείχνει την αλήθεια της μουσικής. Όταν θα κυκλοφορήσουμε κάποια δουλεία θα κοιτάξουμε να κυκλοφορήσει και σε δίσκο ώστε ο νέος κόσμος να έχει την ευκαιρία να μάθει το μαύρο αυτό πράγμα που βάζαμε στα πικ απ.

Στο artwork πολλές μπάντες επιλέγουν καλλιτέχνες που πέρα από το αισθητικό αποτέλεσμα θα παραπέμπουν α σε άλλες εποχές πιο ένδοξες για τη μουσική μας. Έχετε κάποια σκέψη πάνω σε αυτό ;

Το υλικό που θα γραφτεί και το στυλ που θα θέλαμε να ακολουθήσουμε είναι το παλιό καλό thrash που παίζαμε με ποιο παλιό ήχο. Μας αρέσουν οι αναβαθμίσεις στον ήχο μας. Θα κρατήσουμε στα live μας την απλότητα και τον αναλογικό ήχο εκτός από κάποια ηχογραφημένα μέρη που χρειαζόμαστε στα ατμοσφαιρικά κομμάτια αλλά θα προσπαθήσουμε να κρατήσουμε αυτόν τον απλό ήχο και στυλ να ακούγεται καλά στο αυτί του ακροατή και να του μεταδίδει τη δύναμη που θέλουμε. Θα κάνουμε μια πιο μοντέρνα επεξεργασία του ήχου αλλά το στυλ μας θα έχει ρίζες από το παρελθόν.

Άσο για το λογότυπο, το world's grave to  έκανε ο Παντέλης που εξελίχτηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους γραφίστες μακετίστες δούλεψε για τον Gigger για την Marvel. Το συγκεκριμένο το είχε συμπεριλάβει στην έκθεση του όταν έφυγε στη Αμερική. Κάτι συγκεκριμένο δεν έχουμε σκεφτεί ακόμα.

Το metalzone.gr εύχεται στους Piranha τα καλυτέρα. Κλείστε τη συνέντευξη όπως θέλετε !

Να μείνει το μεταλ ζωντανό και αγνό. Να μπορέσουμε να έχουμε τη δύναμη να αποδίδουμε στη σκηνή αυτό που θέλουμε και να μεταδώσουμε στον κόσμο και να μπορέσει και ο κόσμος να το αντιληφθεί.

Copyright 2024. All Right Reserved.