PESTILENCE - Malleus Maleficarum

PESTILENCE - Malleus Maleficarum

~~          Οι Ολλανδοί πιονέροι του Ολλανδικού Death Metal έχουν αφήσει πίσω τους τέτοια κληρονομιά, που το όνομα τους θα συζητιέται αέναα.  Φαντάζομαι ότι δεν θα διαφωνήσει κανείς που έχει ακούσει τους τρεις πρώτους δίσκους (για το τέταρτο τα είπαμε, για άλλους διαφορετικός, για μένα Θεικός). Το ντεμπούτο τους ‘’Malleus Maleficarum’’ κυκλοφόρησε το 1988, και μάλιστα από την R/C Records, δηλαδή μια πολυεθνική εταιρία (μυρίστηκαν οπαδούς και χρήμα). Το Death Metal είχε αρχίσει να κορυφώνεται και τα διαμάντια του είδους να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια για την επόμενη πενταετία.
\r\n                  Η τότε σύνθεση της μπάντας είχε αρκετές διαφορές από την σημερινή, ακόμα και από τους επόμενους τους. Καταρχήν πίσω από το μικρόφωνο (αλλά και το μπάσο) καθόταν το αξιοθαύμαστο λαρύγγι που έχει βαπτιστεί ως Martin Van Drunen. Μιλάμε για ζωώδη ουρλιαχτά. Δυστυχώς μετά του ‘’Consuming Impulse’’ αποχώρησε. Ή ευτυχώς; Μιας και σύντομα δημιουργήθηκαν οι Asphyx.  Ε, αν δεν έχεις ακούσει αυτές τις δυο μπάντες (και την μέχρι πρόσφατα μπάντα τους. Hail Of Bullets), δεν έχεις ακούσει (Ολλανδικό) Death Metal.  Επίσης στο ντεμπούτο, την μια κιθάρα κρατεί ο Randy Meinhard και μοιράζει ριφφς ακατάπαυστα. Για το ποιόν του μπορούν να μιλήσουν οι τρεις δίσκοι των Sacrosanct. Θα πάθετε πλάκα με την ευκολία που εκσφενδονίζει τεχνική και πάθος. Αλλά δυο θεοί-κιθαρίστες είναι μάλλον πολλοί σε μια μπάντα και έτσι ο θρόνος έμεινε στον Mameli.
\r\n                Οι Pestilence στο ντεμπούτο τους περιορίζουν πολλά από τα thrash στοιχεία (αλλά δεν τα εξαφανίζουν, είναι ακόμα παρόντα) που είχαν στο παρελθόν και τα ανταλλάζουν με τον Θάνατο.  Καθαρό χαράκωμα με ξυραφένια riffs,  ταχύτητες για πολύ ιδρώτα και αίμα. Το κομπρεσέρ πίσω από το drum kit έχει ανθρωπόμορφη εμφάνιση αλλά εκεί τελειώνουν και οι όποιες ομοιόττες. Παίζει όσο πιο βάναυσα γίνεται, όσο πιο ζωώδη. Θηρευτής από την φύση του. Κραυγές από τα έγκατα της κολάσεως τρομοκρατούν και μονώνουν τους στίχους στην ψυχή του ακροατή.  Η Άβυσσος αποκαλύπτεται μέσω μιας σειράς επιλογής τεντώματος χορδών και την παραμόρφωση αυτών με ηλεκτρισμό και Χάος. Ο σπόρος της δημιουργίας φυτεύεται βαθιά στο ‘’Parricide’’ Και ο γόνος αυτό είναι ένα ηχητικό όν που σπάει κόκαλα και σβέρκους. Κάθε σύνθεση παραδίδει (σωματικό) πόνο και βροχή από ιδρώτα και αίμα. Τα σολαρίσματα κορυφώνουν το εξαιρετικά διαστροφικό τους ταλέντο να δημιουργούν μελωδίες μέσω της καφρίλας. Δεν λείπουν και τα ακουστικά περάσματα και γενικότερα αρμονικές οάσεις ώστε να νιώθεις ακόμα περισσότερο στο πετσί σου το ερχόμενο όργωμα. Στεντόρεια, παραμορφωμένη φωνή βαλσαμώνει το μουσικό κομμάτι κάθε σύνθεσης και όταν ο ακροατής επιλέγει να το ζωντανέψει δίνοντας του την ευκαιρία να ακουστεί, τον κυνηγά μέχρι τελικής πτώσης.
\r\n                   Το ‘’Malleus Maleficarum’’ περιέχει τόση ουσία και επιδόσεις που τα (λιγότερο από) σαράντα λεπτά που διαρκεί είναι υπεραρκετά. Δέκα συνθέσεις, από τις οποίες η μια ορχηστρική (και η μοναδική που ξεφέυγει από τα δόντια της ηχητικής Κόλασης), ζωγραφίζουν την πραγματικότητα με τα πιο μελανά αλλά και ρεαλιστικά χρώματα. Δεν υπάρχει ανέχεια, δεν υπάρχουν όρια, μόνο αυθορμητισμός και εξαγνισμός  μέσω ακραιότητας. Και όμως δεν στερούνται μελωδίας και τεχνικής. Ειδικά για το δεύτερο, ακόμα και το πιο ‘’άνιωθο’’ αυτί, θα συνειδητοποιήσει ότι σπέρνουν όχι μόνο λόγω αυθεντικότητας αλλά και δυνατοτήτων. Έχει ταρακουνηθεί τόσο πολύ το κεφάλι μου γράφοντας και ακούγοντας το αρχικό riff του ‘’Bacterial Surgery’’ ή του ‘’Cycle Of Existence’’,  που το νιώθω απλά να κρέμεται πάνω στο υπόλοιπο σώμα. Όλος ο δίσκος είναι μια ατομική βόμβα που εξαπολύει την απίστευτη εσωτερική του δύναμη μην αφήνοντας τίποτα στο διάβα του. Αν το ακούσεις και δεν σου αρέσει, μην κάνεις άλλη προσπάθεια να ακούσεις Death Metal την ίδια χρονιά.
\r\n                            

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n

Copyright 2024. All Right Reserved.