Winger - Pull

WINGER (R)EVOLUTION PROG METAL

Κάπου στον Οκτώβρη του 2006, φρεσκοπαντρεμένος, μετά από έντονη προτροπή φίλου, νά ‘ ναι καλά, αριβάρισα προς το Gagarin 205 για να έχω μια πρώτη επαφή, πρώτες εντυπώσεις είχα από κακές επιρροές, με του Αμερικάνους Winger. Και οι επιρροές είσαν όντως κακές. Τους δούλευαν στο περιβόητο Beavis and Butt-Head με το φλωράκι να φοράει μπλουζάκι τους. Είχαν και αυτό το poser παρελθόν, που τώρα που αναμοχλεύω αυτήν την εποχή, μια χαρά ήταν. Με δυο καλούς για το είδος δίσκους, ‘’Winger’’ του 1988 και ‘’In The Heart Of The Young’’ του 1990 με το σούπερ χιτάκι και ωραίο κομμάτι ‘’Easy Come Easy Go’’. Τότε το 2006 που τους πρώτο είδα, ήταν η κυκλοφορία του τέταρτου δίσκου τους ‘’IV’’. Δίσκος που είχε μια prog προσέγγιση και διαδεχόταν μετά από δέκα τρία χρόνια το ‘’Pull’’ του 1993. Το ‘’Pull’’ κυκλοφόρησε από την Atlantic στις 18 του Μάη του 1993.

Βάση, ραχοκοκαλιά και ιθύνων νους των Winger ο Kip Winger. Τραγουδιστής, μπασίστας, πληκτράς, βασικός συνθέτης και στιχουργός, σχεδόν τα πάντα, Σχεδόν γιατί η ψυχή της μπάντας για μένα είναι ο κιθαρίστας Reb Beach. Μεγάλη μούρη και μεγάλη καρδιά. Μόνο την μακροχρόνια θητεία του στους Whitesnake δίπλα στον Θείο να δεις το καταλαβαίνεις. Έχει παίξει, μεταξύ άλλων και στους Dokken. Το τρίο συμπληρώνει ο τυμπανιστής Rod Morgenstein. Και οι τρεις τους, μαζί, από την αρχή εώς και σήμερα. Κατακκόκινο και παθιασμένο εξώφυλλο και πάμε. Με το ‘’Blind Revolution Mad’’. Ένα κομμάτι που ξεκινάει ήρεμα και εξελίσσεται, (evolution), σε ένα συγκλονιστικό κομμάτι που σε ξεσηκώνει, (revolution). Η κιθάρα του Reb και η παθιασμένη φωνή του Kip εδώ τα λένε όλα. Bluesάκι για την συνέχεια με την κιθάρα να κεντάει και την φωνή, μαζί με harmonica να ζωγραφίζουν κόκκινα φόντα πάθους, ‘’Down Incognito’’. 'Ηταν και το single του δίσκου. Έρχονται τα ‘’Spell I’m Under’’, ‘’In My Veins’’ που βαφτίζουν την blues και hard rock διάθεση μέσα στην prog κολυμπήθρα βάζοντας τα πρώτα αρχικά βήματα της νέας Winger εποχής. Αυτό ακριβώς το prog/hard rock ανατέλλει με το πιο ανεβασμένο ‘’Junkyard Dog (Tears on Stone)’’, αλλά και το πιο ήρεμο και ακουστικό – κιθαριστικό, αααχχχ ρε Reb ‘’Lucky One’’. Με πιο περίεργο τρόπο μπαίνει το ‘’In For The Kill’’ θυμίζοντας κάπως τον παλαιό εαυτό των Winger και κυρίως τους τότε μέντορες τους Bon Jovi. Μια βαθιά βουτιά στο παρελθόν ενός νέου εαυτού. Και έτσι αγριεμένα, hardrockάδικα, μπουκάρουν τα ‘’No Man’s Land’’ και ‘’Like A Ritual, κρατώντας την νέα τους prog φύση. Το ‘’Who’s The One’’ πάει πάλι πίσω στα ακουστικές – κιθαριστικές, αααχχχ ρε Reb, ομορφιές και έτσι όμορφα κλείνει το ‘’Pull’’. Υπάρχει και το καλούλι και σκληρούλι "Hell to Pay" στις lmt εκδόσεις.

Δίσκος ‘’Pull’’ και μπάντα Winger σαφώς αδικημένοι. Με το ‘’Pull’’ να μην είναι δίσκος που αλλάζει ζωές, αλλά αν απλά το τσεκάρει κανείς, στοιχηματίζω ότι θα υπάρξουν αρκετές ακόμα στιγμές στην ζωή του που θα το ξανά ακούσει, ομορφαίνοντας την δική του ζωή.

 

 

 

Copyright 2024. All Right Reserved.