Paradise Lost - Tragic Idol

\r\nΟι Paradise Lost στα 22 χρόνια δισκογραφικής πορείας απέδειξαν πως δεν φοβήθηκαν να πειραματιστούν με στοιχεία που ήταν ’’ξένα’’ προς το metal είδος, μιας και ήταν η πρώτη metal μπάντα που εισήγαγε gothic στοιχεία με τη κυκλοφορία του ομώνυμου ’’Gothic’’. Στις μετέπειτα κυκλοφορίες τους συνέχισαν να εξελίσουν τον ήχο που δημιούργησαν, περνώντας μάλιστα και από αμφιλεγόμενα μονοπάτια με δίσκους όπως το ’’One second’’, ’’Host’’, και ’’Believe in Nothing’’, ξεφεύγοντας από το στενό πεδίο του παραδοσιακού metal και υιοθετώντας πιο ηλεκτρονικά και rock στοιχεία από μπάντες όπως οι Sisters of Mercy. Πάντα όμως κατάφερναν να έχουν το χαρακτηριστικό ήχο που τους καθιέρωσε, με μοναδική παραφωνία ίσως το ’’Believe in Nothing’’, το οποίο το θεωρώ ως τη χειρότερη τους κυκλοφορία.     \r\n

\r\nMετά από 3 χρόνια δισκογραφικής απουσίας, λοιπόν, οι Paradise Lost επιστρέφουν με το 13ο album της καριέρας τους, ονόματι ’’Tragic Idol’’.  Σαν οπαδός της μπάντας από εποχές ’’Gothic’’ και ’’Shades of God’’, περίμενα με ανυπομονησία το καινούριο εγχείρημα τους στο χώρο του ατμοσφαιρικού metal.\r\n

\r\nΤο "Tragic Idol" αποτελείται από 10 κομμάτια, με πρώτο το "Solitary One". Όμορφη εισαγωγή με πλήκτρα, αργοί ρυθμοί και η πανδαισία ξεκινά. Ένα κομμάτι βγαλμένο από την εποχή του "Icon" με εναλλαγές καθαρών και semi brutal φωνητικών από τον Nick Holmes. Ακολουθεί το "Crucify", ανεβάζοντας ταχύτητες, με όμορφα solos και μελωδίες. Τρίτο κομμάτι, και ίσως το καλύτερο του δίσκου για μένα, το "Fear of impeding hell". Mελωδία, συναίσθημα που σε πλημμυρίζει, doom αναφορές, και στίχοι βγαλμένοι από άλλο μουσικό σύμπαν.  Όλα όσα για τα οποία οι Paradise Lost έγιναν γνωστοί. "Honesty in death" το τέταρτο κομμάτι του δίσκου, το οποίο γυρίστηκε και σε video clip. Mid paced ρυθμοί, με τη κιθάρα του Greg Mackintosh να βγάζει καπνούς και τη μελωδία για άλλη μια φορά να δένει απίστευτα με τον metal ήχο της μπάντας. Δυνατά drums και γρήγοροι ρυθμοί για το "Τheories from another world" που ακολουθεί. "In this we dwell" το έκτο κομμάτι του δίσκου, το οποίο συνεχίζει στους ρυθμούς του προηγούμενου. Solid ήχος, και άψογα riffs μαζί με το σφυροκόπημα στα drums από τον Adrian  Erlandsson δένουν το μουσικό σύνολο.\r\n

\r\nΟι ρυθμοί παραμένουν σε υψηλά σχετικά επίπεδα και με το επόμενο track "To the darkness" μέχρι τη μέση του κομματιού όπου μπαίνουν για άλλη μια φορά έντονα τα doom στοιχεία της μπάντας. Με μια υπέροχη εναλλαγή στο τέμπο το κομμάτι συνεχίζει στους γρήγορους ρυθμούς με τους οποίους ξεκίνησε. Υπέροχο κομμάτι πραγματικά.Ακολουθεί το ομώνυμο τραγούδι "Tragic Idol" χαμηλώνοντας ταχύτητες, με υπέροχους στίχους από τον Holmes, αποτελώντας ίσως το πιο μελωδικό track του album φανερώνοντας τα gothic στοιχεία της μπάντας με τα ατμοσφαιρικά περάσματα. Προτελευταίο κομμάτι το "Worth Fighting For" με τα drums του  Adrian  Erlandsson να δίνουν την εκκίνηση. Μid paced και με τα πλήκτρα να δίνουν το ρυθμό, αποτελεί άλλο έναν καλό λόγο να ακούσετε αυτό το album. Τελευταίο κομμάτι το "The Glorious End". Καθαρό doom metal, με το συναίσθημα της μελαγχολίας να σε πλημμυρίζει, και όμορφα solo από τον μετρ του είδους Greg Mackintosh. Ότι καλύτερο για να κλείσει αυτό το δίσκο όπως άλλωστε δηλώνει και η ονομασία του.\r\n

\r\nΕίναι από τις λίγες φορές που ειλικρινά δεν ήθελα να τελειώσει ένας δίσκος. Το "Tragic Idol" αποτελεί μία από τις καλύτερες δισκογραφικές δουλειές των Paradise Lost, και σίγουρα συγκαταλέγεται ανάμεσα στα κορυφαία "Icon" και "Draconian Times".\r\n

\r\nΑυτό και μόνο απο μόνο του λέει πολλά για την αξία αυτού του album. Ένα must have για όλους τους φίλους του σκληρού ήχου. \r\n

\r\n \r\n

\r\n \r\n

\r\nΒάιος Παπάγγελος \r\n

\r\n \r\n

\r\n \r\n

\r\n
\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n \r\n

\r\n \r\n

\r\n \r\n

\r\n \r\n

\r\n \r\n