\r\n
\r\nΟι L’ALBA DI MORRIGAN αποτέλεσαν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για μένα, καθώς με το “The Essence Remains” βρίσκονται μόλις στην αρχή κι όμως καταφέρνουν να ξεχωρίσουν και να σε γοητεύσουν με τρόπο εθιστικό μάλιστα. \r\n
\r\n
\r\nΚατάγονται από την Ιταλία, μετρούν πολύ λίγα χρόνια από τη δημιουργία τους και αυτές τις μέρες πρόκειται να κυκλοφορήσει το πρώτο τους album. Η μουσική τους βασίζεται στα πρότυπα των Katatonia, Anathema, Porcupine Tree και συνδυάζει ψυχεδέλεια, ατμόσφαιρες, Post Rock νοοτροπία, Dark/ Progressive Rock ήχους και, εν γένει, έναν alternative χαρακτήρα, που δε μπορεί να προσδιοριστεί εύκολα, εφόσον δεν περιορίζεται και δεν εγκλωβίζεται σε συγκεκριμένα πλαίσια, γεγονός που την καθιστά ακόμα πιο ενδιαφέρουσα και άξια προσοχής. \r\n
\r\n
\r\nΥποτονικό και σκοτεινό, αινιγματικό αλλά ταυτόχρονα άμεσο και εύηχο σε όλη του τη διάρκεια, το “The Essence Remains” μπορεί να μην καινοτομεί από πλευράς πειραματισμών, όμως αποτελεί ένα πολύ σημαντικό πρώτο βήμα για τους L’ALBA DI MORRIGAN, αφού καταφέρνει στο σύνολο του να κερδίσει τις εντυπώσεις.\r\n
\r\n
\r\n
\r\n\r\n
\r\n
\r\nΝικολέτα Σαράντου \r\n
\r\n
\r\n
\r\nUgo Ballisai (Vocals,guitar) \r\n
\r\n
\r\nAlessio Caruso (Bass) \r\n
\r\n
\r\nLuca Costanzo (Drums)\r\n
\r\n
