Ostracist - Epoch

Oρμώμενοι από την πόλη της Κοζάνης, οι Ostracist δημιουργήθηκαν στα τέλη του 2019 από το Μάκη Καβούκα (κιθάρες, πλήκτρα) και τον Αναστάση Καραμιχάλη (άταστο μπάσο) λίγο μετά την αποχώρησή τους από τους Exile of Heaven. Σύντομα προστέθηκε στα φωνητικά ο Πάνος Παπαστεργίου (Ecollapse) και ξεκίνησαν οι ηχογραφήσεις  του πρώτου τους EP. Με επιρροές από γκρουπ όπως οι Paradise Lost, Katatonia, Sentenced κλπ, οι Ostracist κινούνται στα πλαίσια του heavy goth metal με στοιχεία indie rock αλλά και electronica. Το πρώτο τους ep τους με τίτλο “Epoch” κυκλοφόρησε στις 09/04/20 και είναι διαθέσιμο στa παρακάτω λινκ: http://ostracist.bandcamp.com/Fb:Ostracist/https://youtu.be/jRW5V1zySh.  Η μπάντα βρίσκεται ήδη στην διαδικασία ηχογράφησης του πρώτου ολοκληρωμένου άλμπουμ της  ψάχνονατα παράλληλα την εταιρία που θα τους αντιπροσωπεύσει καλύτερα.

Το ep των Ostracist περιέχει τέσσερις αντιπροσωπευτικές συνθέσεις, η καθεμιά  με τον δικό της φιλτραρισμένο χαρακτήρα. Πρώτο το ‘Fake’’ που επιλέχτηκε και για το official lyric video της μπάντας. Έκδηλες Paradise Lost επιρροες σε φωνή και κιθάρες. Οι μελωδίες γλιστρούν πάνω στην ταστιέρα και τα δάκτυλα κατευθύνουν τις πορείες τους. Ρυθμικότατο τραγούδι, όπως και έκαναν και οι Άγγλοι στην μεσαία τους περίοδο (Draconian Times/One Second). Ευλογήμένες συνθετικές ιδέες, γεμάτες γλυκόπικρη θλίψη. Το ‘’ Searching for Water’’ συνεχίζει σε πιο Katatonia φόρμες, με ενδιαφέροντες στίχους και αρμονικό αλάτι που αλείφεται σε ψυχικές πληγές. Τα πλήκρα δημιουργούν την ανάλογη ατμόσφαιρα, τα φωνητικά είναι άκρως εκφραστικά (μέγιστο θετικό πρόσημα στο ότι δεν ακούγονται να κλαψουρίζουν ανούσια). Δυναμικός ήχος από τα έγχορδα με το μπάσο να καταδικάζει κάθε ίχνος φωτός. Τρίτο στη σειρά το ‘’ Gomorrah's Finest’’ . Εδώ υπάρχουν μικροελλατώματα. Η σύνθεση ακούγεται σε σημεία κενή, άδεια μουσικά και μετά από μερικά ακούσματα δεν σε προκαλεί όπως τα προηγούμενα δυο κομψοτεχνήματα. Επίσης η χρήση πολλών λέξεων πολλές φορές ζορίζει τον τραγουδιστή ώστε να προλάβει να τις πει όλες. Εννοείται ότι  και πάλι το τραγούδι ακούγεται ευχάριστο. Το ep κλείνει με το ορχηστρικό ‘’ Requiem for Justice’’. Περιπλανώμενοι ήχοι, νοσταλγικές μελωδίες. Αρκετά πιο αυτόφωτο, εξαγνίζει τις επιρροές του και ελευθερώνεται νιώθωντας τις σιωπηλές κραυγές των δημιουργών του. Ελπίζουμε το ντεμπούτο τους άλμπουμ να είναι το ίδιο δημιουργικό, με ακόμα περισσότερο προσωπικό χαρακτήρα και βελτίωση σε μικρολεπτομέρειες και θα μιλάμε για έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς (αν κυκλοφορήσει φέτος ).