Hammerhead - Destroyer

Αναρωτιέμαι πόσες και πόσες μπάντες υπηρξαν στο επονομαζόμενο N.W.O.B.H.M. και δεν βρήκαν το δρόμο τους σε μια δισκογραφική εταιρία ώστε να κυκλοφορήσουν τις δημιουργίες τους. Το σίγουρο είναι ότι το Ηνωμένο Βασίλειο είχε πάρει φωτιά στα τέλη των 70ς-αρχές 80ς. Οι Hammerhead ήταν μια από αυτές τις μπάντες. Τέλη 70ς λοιπόν, μέλη από τις άγνωστες τοπικές μπάντες Judas, Bitter Harvest και 8 Hertz αποτελούν πλέον τους Hammerhead. Ήδη το 1978 είχαν δημιουργήσει το δικό τους υλικό. Έδωσαν αρκετές συναυλίες, το όνομα τους ακούστηκε αρκετά αλλά καμιά εταιρία δεν ενδιαφέρθηκε. Τελικά αυτοχρηματοδότησαν το πρώτο τους 7’’ single, ‘’Time Will Tell’’ (1981). Τελικά βγάζουν και άλλο demo το 1984, καταφέρνουν να μπουν με το τραγούδι  και σε μια συλλογή της Sane Recods με τίτλο ‘It’s Unheard Of’’ με αντίστοιχα άγνωστες hard rock/metal μπάντες της εποχής. Αφού η δικαίωση δεν ήρθε, το 1986 διαλύθηκαν. Πλέον η μπάντα είναι και πάλι ενεργή, έχουν κυκλοφορήσει 2 ολοκληρωμένους δίσκους ενώ πριν μπει το φθινόπωρο, η High Roller Records κυκλοφόρησε μια συλλογή με το αρχαίο τους υλικό, διαθέσιμο σε cd (500 κόπιες) και βινύλιο (300 κόπιες) με τίτλο ‘’Destroyer’’.

Η συγκεκριμένη συλλογή εμπεριέχει ότι κυκλοφόρησαν σε demos αλλά και τα δυο τραγούδια όπως τα ακούσαμε στο 7’’ του 1981. Οι Hammerhead έχουν βαθιές επιρροές σε Black Sabbath και αν παρατηρήσεις τις λεπτομέρεις, θα το καταλάβεις με ευκολία. Το ίδιο και ισχύει και για τους 70ς Judas Priest. Βέβαια παίζουν λίγο πιο γρήγορα, πιο σκληρά. Το ‘’ Lonely Man’’ μυρίζει Σαμπαθίλα, μυρίζει και είναι 70ς, μυρίζει γνησιότητα και αυθεντικότητα. Το ακούς στα όργανα που χρησιμοποιήθηκαν, στην τότε τεχνολογία, στον τρόπο παιξίματος. Αγνό, πρωτόλειο HEAVY METAL. Τα πάντα δομούνται πάνω στα riffs, οι ρυθμοί στηρίζουν το όλο οικοδόμημα, η φωνή είναι εκφραστική και άμεση με απλά νοήματα. Η ώρα του σολαρίσματος είναι πάντοτε η μαγευτική στιγμή του τραγουδιού, το moog δημιουργεί την δική του μοναδική ατμόσφαιρα και το συνθετικό και εκτελεστικό τρίο είναι παραπάνω από αρκετό για να μεταδώσει κάθε συναίσθημα. Συνέχεια με το ‘’ Devil's Soldier’’, moog που θυμίζει Rush και ιππικός ρυθμός που θα ζήλευαν και οι Manowar. Αγαπημένο τραγούδι των Hammerhead το ‘’ Lochinvar’’. Δεν το βαριέμαι ποτέ και το έχω ακούσει μύριες φορές. Το κιθαριστικό του θέμα πάντοτε με μαγνητίζει. Το μπάσο στέλνει τους σωστούς παλμούς και σύντομαι παίρνει και αυτό μια σαμπαθική μορφή. Ένας μελαγχολικός τόνος πλανάται πάνω στις χορδές και αντικατοπτρίζεται πάνω στο μεταδιδόμενο συναίσθημα. Ένα κιθαριστικό πέρασμα θυμίζει ελαφρά Judas Priest (με θεματική πριν καν τη δημιουργήσουν οι Priest) και όλο το τραγούδι δονείται από εσωτερική δύναμη. Το επόμενο είναι ίσως και το πιο πράο τραγούδι του δίσκου, συνθετικά, διότι όταν αρχίζει το σόλο η κιθάρα παίρνει φωτιά.  Χωρίς ιδιαίτερες διαφοροποιήσεις, ακούμε ενεργητικό, οργανικό heavy metal που πατά το ένα πόδι στους Πατέρες του είδους και με το άλλο το πάει ένα βήμα πιο μπροστά στο (τότε) μέλλον. Ααααχ αυτές οι κιθάρες...Πόσο μου έχουν λείψει από το σημερινό metal.