Σαν σήμερα (26/06) κυκλοφόρησαν και αυτά....

Σαν σήμερα,στις 26 Ιουνίου κυκλοφόρησαν τα εξής καλούδια στα διάφορα είδη metal που αγαπάμε.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Οι Manegarm, με τον τελευταίο τους δίσκο ’’Legions Of The North’’(2013). Συνεχίζουν στο folk/viking/black που παίζουν τόσα χρόνια. Για πρώτη φορά βάζουν και αγγλικόυς στιχους και ακούγονται πιο προσποιητοί, πράγμα που τους κοστλιζει {70}

\r\n\r\n

Οι Gojira, με το ’’L’ Enfant Sauvage’’ (2012). Τα δυο πρώτα τους δεν τα συμπαθώ ιδιαίτερα αλλά από το ’’From Mars To Sirius’’(ο καλύτερος τους) και έπειτα, άλλη μπάντα.Και στο ’L’ Enfant Sauvage χωρίς να εξελλίσονται, παίζουν αύτο που τους έκανε θεμιτούς {80}

\r\n\r\n

Οι Devourment, με το ’’Unleash The Carnovore’’ (2009).Οι Αμερικανοί βιαστές, κατάστρεψαν πολλά μυαλά και αυτια το 1999. Όλες οι προπάθειες τους από κεί και πέρα, δεν ξεχωρίζουν στο είδος {65}

\r\n\r\n

Οι Korpiklaani, με το ’’Karkelo’’ (2009). Πολύ folk,λίγο metal.Ότι πρέπει για κανά Φινλανδικό πανιγύρι {50}

\r\n\r\n

Οι Forgotten Realm, με το ’’Power And Glory’’ (2008).Θα περίμενε κανείς ότι σε ένα συγκρότημα που τραγουδά ο Fefolt (Hawk/σμαράγδι) και παίζει ντραμς ο Rhino (Manowar-The Triumph Of Steel) σε ένα κορυφαίο δημηούργημα.Δεν ήρθε ποτέ {65}

\r\n\r\n

Οι 3 Inches Of Blood, με το ’’Fire Up The Blades’’(2007). Οι 3 Inches Of Blood παίζουν heavy metal, κοινότυπο αλλά ανεβασιάρικο.Η ιδιαιτερότητα τους είναι ότι χρησιμοποιούν 2 τραγουδιστές, έναν με καθαρά φωνητικά και έναν με μη {70}

\r\n\r\n

Οι Amaran’s Plight, με το ’’Voice In The Light’’(2007). Supergroup, ένας και ένας, και το αποτέλεσμα σούπερ, με τραγούδια ένα και ένα {80}

\r\n\r\n

Ο King Diamond, με το ’’Give me your Soul...Please’’(2007). Μα έγραψα, είναι του Βασιλιά. Ζενίθ ή Ναδίρ. Ανήκω πρώτη ομάδα {85}

\r\n\r\n

Οι Korpiklaani, με το ’’Tervaskanto’’ (2007). Ντάξει,πολύ βλαχιά, αν το έκανε Ελληνική μπάντα θα την είχαν θάψει ΟΛΟΙ ενώ τους Βόρειους τους επιτρέπουμε {65}

\r\n\r\n

Οι Symphony X, με το πιο εμπορικά επιτυχημένο άλπουμ τους ’’ Paradise Lost’’ (2007). Μπάντα που δεν απογοητεύει, απλά κάποια είναι καλύτερα από άλλα. {75}

\r\n\r\n

Οι Hammers Of Misfortune, με το ’’The Locust Years’’ (2006).Οι Scalzi και Cobbett (ειδικά αυτός) των Slough Feg σε ένα πιο προοδευτικό πρόσωπο {85}

\r\n\r\n

Οι Σουηδοι Wolverine, με το ’’Still’’(2006). Progressive metal με ένα μελαγχολικό καλούπι.Δικό τους ήχο, πολύ ενδιαφέροντες {80}

\r\n\r\n

Οι Ισραηλινοί Melechesh, με το ’’Djinn’’ (2001). Δείχνουν το πραγματικο πρόσωπο ενός Τζίνι.Κακό, πονηρό πνεύμα βασισμένο στην Ανατολίτικη μυθολογία.Έτσι είναι και η μουσική τους {80}

\r\n\r\n

Οι Charon, με το ’’Tearstained’’ (2000).Ψιλοβαρετό γοτθικό μέταλ, χίλιες φορές Sentenced.Και είναι και από τα δυνατά τους χαρτιά,χαχα{60}

\r\n\r\n

Ο Devin Townsend, με το ’’Psychist’’ (2000).Μακριά από το industrial, κρύο ύφος των Strapping Young Lad, σε ένα μαγειρευτό με πολλά μπαχαρικά μέταλ, αλλά διόλου τυχαία συστατικά. Θα τα ακούσετε όλα εκεί μέσα {80}

\r\n\r\n

Οι Metalium, με το δεύτερο μερος τους ’’State Of Triumph’’ (2000). Δυστυχώς χάνουν τον Caffery από την ομάδα τους μα το ’’μπεμπέ’’ τους είναι άξιο αναφοράς.Μετά χάσανε και άλλα μέλη μαζί με έμπνευση {70}

\r\n\r\n

Οι Sinergy, με το ’’To Hell and Back’’ (2000). Για ένα περίεργο λόγο,το powerάδικο με γυναικεία φωνητικά (ΟΧΙ οπερατικά) Beware The Heavens το ευχαριστιέμαι ακόμα και τώρα,αυτόν όχι και ας μην άλλαξε κάτι {45}

\r\n\r\n

Οι Kataklysm, με το ’’Temple Of Knowledge’’ (1996). Οπως όλοι οι Καναδοί, είναι λιγο βλαμμένοι μουσικά. Πολλές χαοτικές αλλαγ’ες δεν βοηθούν τον ακροατή να εστιάσει. Αντιεμπορικό, αντιμελωδικό, ανοργάνωτο. Ή απόλυτα ευφυές ;;; {75}

\r\n\r\n

Οι Wongraven, με το ’’Fjelltronen’’(1995). Δεν είναι metal αλλά dark folk βαισμένο στην ατμόσφαιρα που σε απορροφά με ευκολία.Εξώγαμο του Satyr και Ihsahn. {80}

\r\n\r\n

Ο{ι) Danzing,με το ’’Lucifige’’ (1990). Δεν τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση στον Danzig αλλά εδώ πρόκειται για την καλύτερη δουλειά του.Heavy/Doom με blues σφηνάκια {75}

\r\n