DEFCON 4 FESTIVAL 2nd DAY @ AN Club
\r\n \r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\nDream Long Dead. Είχα ακούσει τη μπάντα μέσω facebook αλλά σε καμία περίπτωση δεν περίμενα να νοιώσω τον ίδιο τον τρόμο μέσα στο ΑΝ club. Κθουλικό, αργόσυρτο, σκατόψυχο death metal με διπλά φωνητικά που προκάλεσε σήκωμα τρίχας στα πρώτα κιόλας λεπτά. Η ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι τύποι ήταν αδιανόητη...νόμιζα πως σε κάποιες σκοτεινές γωνίες του μαγαζιού εντόπισα πλοκάμια να κουνιούνται απειλητικά. Έπαιξαν 3 κομμάτια μέσα σε μισή περίπου ώρα στέλνοντάς με αυτόματα στον πάγκο με το merch απ’όπου και προμηθεύτηκα το πρώτο τους cd. Δείτε τους by all means!\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n Amniac. Η μπάντα για την οποία δε γνώριζα κάτι μέχρι την ημέρα του live. Post doom με ολίγη από sludge και αρκετό χαρακτήρα ταυτόχρονα... Μεγάλα κομμάτια, πληθώρα αλλαγών και συναισθημάτων. Οι πειραιώτες έπαιξαν έχοντας καλή απόδοση, σταθερότατη παρά κάποια τεχνικά που προέκυψαν. Ο κόσμος ήταν λίγο χαλαρός και είναι αλήθεια πως η εμφάνισή τους πέρασε κάπως μουδιασμένα. Ίσως η ώρα, δεν ξέρω τί ακριβώς..Τα παιδά ωστόσο εκτέλεσαν σωστότατα το set τους. Θα τους ψάξω παραπέρα that’s for sure.\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n Aspen. Οι Πορτογάλοι ήταν προσθήκη της τελευταίας στιγμής στην όλη φάση(μετά την ακύρωση των Routes) και ομολογώ πως ήταν ευχάριστη έκπληξη. Ορχηστρικό, οργανικό heavy rock με πειραματική διάθεση(ως προς τις δομές περισσότερο) και πάθος τρελό στο παίξιμο. Βλέποντας και μόνο το βασικό στήσιμο του drumkit τους και ακούγοντας τί βγήκε από το παίξιμο του τύπου καταλαβαίνεις πως είναι μουσικοί που δίνουν βάση στο πάθος. Μεγάλα κομμάτια τα οποία όμως δεν κούρασαν, ίσα-ίσα, καθήλωσαν τον κόσμο που χειροκρότησε ένθερμα τους νεαρούς. Μούσια και χορδές, ωραία πράγματα.\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\nMahakala. Εδώ τα πράγματα είναι απλά και όμορφα. Τριχωτό, ογκώδες, doomy heavy metal με αρχίδια τριών μεγατόνων παρέδωσαν οι Αθηναίοι βρωμιάρηδες κι εμείς το χαρήκαμε όπως κάθε φορά. Το "νέο" πρόσωπο της μπάντας μου αρέσει πολύ. Τίμιο και in your face, παράλληλα έπεισε πολλούς από τους παρεβρισκόμενους. Βαριές κι ασήκωτες κιθάρες, τραγούδια με λαηβάδικο χαρακτήρα ό,τι ήθελες για να γουστάρεις ήταν εκεί. Η φωνή του Δημήτρη μου φαίνεται όλο και πιο μεστή όσο περνάει ο καιρός και σε συνδυασμό με τον κρυστάλλινο ήχο(ο καλύτερος του 2μέρου) το set των Μαχακαλέων κύλισε με party mood. Άντε και το album στα χέρια μας κάποια στιγμή.\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n Sun Of Nothing. Έχω δει το αθηναικο σχήμα ουκ ολίγες φορές ζωντανά και πλέον είμαι σίγουρος πως δεν παίζει να βαρεθώ να τους βλέπω any time soon. Μουσική καθαρκτική, που σε καμία περίπτωση δεν μπαίνει σε κατηγορία και κάτω από ταμπέλες. Τέτοια κι άλλα πολλά μας πέταξαν πάλι στη μούρη με περίσσια κάβλα και σκατένια διάθεση. Οι σπασμωδικές κινήσεις του Ηλία, η βρωμιά στον ήχο, το τσιμεντένιο drumming, όλα δημιούργησαν την ιδανική ατμόσφαιρα, το ιδανικό αστικό γκριζαρισμένο τοπίο για το trip που ζήσαμε. Χάρηκα που είδα ένα πιο στιβαρό "fan base" που παρ’όλο το περασμένο της ώρα έκατσε κι ευχαριστήθηκε και το τελευταίο κομμάτι(μιλάμε για 2 το βραδι) της μπάντας.\r\n
\r\n
\r\n 
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\nΣτο σύνολο το Defcon μου άφησε τις καλύτερες των εντυπώσεων, ποικιλία σε μουσικά σχήματα, στρωτή διοργάνωση και ωραίος κόσμος από όλες τις απόψεις. Άντε και του χρόνου!\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n
\r\n(Σε ευχαριστώ Ηλία που μου δίνεις κάθε φορά ωραίες λήψεις...! Όσο για την χειρονομία το ξέρεις ότι κι εγώ σε αγαπάω...! Δημήτρης Χ.) \r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n
\r\nReport: Γιάννης Νάκος
\r\nPhotos: Δημήτρης Χατζημωυσής / Jim Hatzimoisis, Photography\r\n
\r\n
\r\n \r\n
\r\n