SOBER ON TUXEDOS, FULL HOUSE BC, SHOW US THE IMMINENT

Από τη στιγμή που πέρασε στο newsfeed του facebook είδηση ότι οι Full House BC θα παίξουν μαζί με τους Sober On Tuxedos ήμουν σίγουρη ότι αυτή η συναυλία θα ήταν από τις καλύτερες και διασκεδαστικότερες που θα πραγματοποιηθούν το 2018. Αμέσως ενδιαφέρθηκα να την στηρίξουμε και επικοινωνιακά, φιλοξενήσαμε τα μπουμπούκια στο διαδικτυακό ραδιόφωνο του Metalzone (Ακούστε τους ΕΔΩ) λίγο πριν τη συναυλία και τελικά στις 21.00 το βράδυ του Σαββάτου 24 Μάρτη είμασταν εκεί.

Ως άψογοι οικοδεσπότες έβαλαν όλους ανεξαιρέτως τους χορηγούς επικοινωνίας στον εξώστη, μαζί με τους μουσικούς guest και τα μέλη της ευρύτερης οικογένειας των συγκροτημάτων. Μια από τις πιο γλυκές κουβέντες που άκουσα να λένε εκεί πάνω για το Σάκη Τόλη που ήταν εκεί, «θέλω να πάω να του φιλήσω το χέρι, αν δεν ήταν αυτός θα παίζαμε όλοι μπουζούκια στην Ελλάδα». Μια ακόμη λεπτομέρεια που στοιχηματίζω ότι εκτίμησαν οι φωτογράφοι ήταν τα κιγκλιδώματα μπροστά στη σκηνή ώστε να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους. Ομολογώ ότι βλέποντας το στήσιμο της σκηνής πριν την αρχή της συναυλίας σκέφτηκα ότι αυτή είναι μια διοργάνωση που πιστεύει στην δυναμική της και στον κόσμο που θα προσελκύσει. Έχουν βάλει έξτρα φωτισμό, μηχανήματα καπνού, backdrops, κάγκελα. Μπράβο τους! Τα φρόντισαν με πολύ προσωπικό κόπο και χρόνο και αυτό το λέω γιατί έτσι φάνηκε, δεν ρώτησα καν.

Ακριβώς στις 21.30 όπως είχε ανακοινωθεί εμφανίζονται στη σκηνή οι Show Us The Imminent. Με μια εντυπωσιακή ατμοσφαιρική εισαγωγή που μας κεντρίζει το ενδιαφέρον και εκεί που περιμένουμε να ακούσουμε το πρώτο τραγούδι σταματούν για να μας πουν το όνομα τους. Οκ μάλλον λάθος timing, αλλά είναι πιτσιρικάδες και μάλλον άπειροι, τουλάχιστον αυτή την εντύπωση μου έδωσαν. Ορεξάτοι παίξουν το πρώτο τους τραγούδι αποκαλύπτοντας ότι το ύφος τους μάλλον είναι μέσα στο Djent παρακλάδι του metal. Αμέσως μετά το πρώτο τραγούδι τους έκαναν μια διασκευή Bruno Mars που ήταν μάλλον μια ανορθόδοξη επιλογή. Συνέχισαν με δικό τους υλικό ανάμεσα στην αμηχανία, τη λαχτάρα αλλά και τον ενθουσιασμό ότι βρίσκονταν σε μια συναυλία που σε λίγη ώρα θα γινόταν sold out.

Στο τελευταίο τραγούδι αποκάλυψαν ότι βιντεοσκοπούσαν την εμφάνιση τους προκειμένου να φτιάξουν βίντεο κλιπ και ζήτησαν από τον κόσμο να τους βοηθήσει επιδεικνύοντας ενθουσιασμό για την κάμερα. Word of advice και δεν το γράφω ως δημοσιογράφος αλλά ως fun. Μη μου ζητάς να υποκριθώ ότι περνάω καλά, κάνε με να περάσω καλά. Μην σε ενδιαφέρει περισσότερο το πως θα φανεί στις φωτογραφίες αυτό που κάνεις, δούλεψε μαζί μου που είμαι εκεί και σε παρακολουθώ, κέρδισε το ενδιαφέρον μου. Δεν θα γίνεις με κάποιο μαγικό τρόπο ο επιτυχημένος σταρ που θαυμάζεις, βάλε το ταλέντο σου σε σειρά και δούλεψε για να γίνεις τόσο καλός που δεν θα χρειάζεται να με ρωτήσεις αν περνάμε καλά! Και ειλικρινά δεν εννοώ τίποτα από αυτά που γράφω ως θάψιμο. Αλλά μη βιάζεστε! Η αρχή δεν είναι εντυπωσιακή, αλλά επίπονη και γεμάτη δουλειά. Δεν θα σχολιάσω καν το γεγονός ότι σταματούσαν μετά από κάθε τραγούδι, ότι η φωνή χανόταν και σε κάποιες στιγμές δεν ακουγόταν ή ότι καθένας τους έπαιζε μόνος του, με ότι αυτό σημαίνει. Ελπίζω να έχουμε την ευκαιρία να τους απολαύσουμε καλύτερους στην επόμενη εμφάνισή τους.

Δεύτεροι στη σκηνή οι brutally groovy Full House BC. Μικρή καθυστέρηση από τα τεχνικά προβλήματα που εμφανίστηκαν στην ρύθμιση του μικροφώνου του Βαγγέλη Καρζή και οι heavy weights της Ελληνικής σκηνής πατάνε το σανίδι του ILION PLUS . Πατάνε το σανίδι και το κοινό φουντώνει! Η επιβλητική παρουσία του Βαγγέλη μονοπωλεί το ενδιαφέρον αλλά σίγουρα είναι δεμένοι και φοβερά εκρηκτικοί επί σκηνής. Αξίζει να πούμε ότι οι δύο κιθάρες έπαιζαν σε απόλυτο συγχρονισμό, μιλάμε πένα και αυτό γνωρίζοντας ότι έχουν πολύ λίγο χρόνο να προβάρουν μαζί λόγω των περιοδειών του Βαγγέλη με τους Rotting Christ θα τους δώσω έξτρα credits! Μια ακόμη λεπτομέρεια που αγαπώ σε κάθε ντράμερ όταν τη βλέπω, και το είδα στον Αλέξανδρο, είναι όταν πάνω που τα σπάνε γλιστράει η μπαγκέτα απ’το χέρι τους και δεν τα χάνουν απλά πιάνουν μια από τις έξτρα που έχουν δίπλα τους. Το σετ τους είχε πολύ από το νέο υλικό που ακούγεται συμπαγές, ογκώδες, brutal και groove και μας έκαναν να ανυπομονούμε για την κυκλοφορία του. Τα τραγούδια του ντεμπούτο άλμπουμ τους έτσι όπως ακούγονται Live είναι σαν αυτό που ακούς στην ηχογράφηση «με αναβολικά».

Το Last Chance live απλά δεν θέλεις να τελειώσει, τα χτυπήματα στα ντραμς συγχρονίζονται με το σβέρκο σου και θέλεις να κουνήσεις ότι κουνιέται. Δε στο No Retreat θέλεις να ισοπεδώσεις ότι είναι σε ακτίνα βολής! Εννοείται ότι σε όλη τη διάρκεια του σετ φάνηκε ξεκάθαρα ότι τα κάγκελα στη σκηνή ήταν απολύτως απαραίτητα και πέρασαν δύσκολες ώρες με τον  πυρήνα του συγκροτήματος να δοκιμάζει τις αντοχές τους. Η απόδοση του συγκροτήματος ήταν σε πολύ υψηλό επίπεδο και σίγουρα για μια μπάντα που έχει τόσο λίγες ώρες πάνω στη σκηνή με την παρούσα σύνθεσή, καλύτερη από το αναμενόμενο. Μοναδικό αρνητικό που πιστεύω ότι με το χρόνο θα ξεπεραστεί είναι ο ογκόλιθος Βαγγέλης Καρζής που πατάει το σανίδι και το κάνει δουλάκι του. Πιστεύω όσο παίζουν περισσότερο μαζί τόσο θα γίνεται «μεγαλύτερη κυκλοφορία της μπάλας». Άντε να τελειώνουμε γιατί από ότι ακούσαμε έρχεται κυκλοφορία οδοστρωτήρας!  

Set List 
Bury me In
Black shade
We cannot be judged
Hard to tell
Last chance
Not again
Black empty box
Bring the chaos in
No one's safe
Hollow God
Me against you
No retreat

Με τους FHBC να αποχωρούν από τη σκηνή και με τις απαραίτητες αλλαγές, ανεβαίνουν στη σκηνή τα «αλητόμουτρα» με τα σμόκιν… Sober On Tuxedos και το ΙΛΙΟΝ PLUS με το ζόρι μπορεί να χωρέσει τόση ενέργεια. Αυτά τα «μούτρα» ανεβαίνουν στη σκηνή με τέτοια άνεση που αρχικά δεν περιμένεις αυτό που έρχεται. Όταν τους είδα πρώτη φορά στο release live των Rusty Bonez μου έπεσαν τα σαγόνια στο πάτωμα. Τώρα το περίμενα οπότε είχα και μια επιφύλαξη ότι ίσως να μην είναι εξίσου καλοί. Ανεβαίνουν στη σκηνή και μας ανακοινώνουν με συγκίνηση και χαρά ότι μετά από 5 χρόνια σκληρής δουλειάς έκαναν το πρώτο τους sold out. Με ειλικρίνεια ο Στέλιος λέει «Δεν ξέρω πως να τη διαχειριστώ αυτή τη χαρά που σας βλέπω να έχετε γεμίσει το χώρο».

Παίζουν με χαρακτηριστική άνεση και μας λένε ότι μας έχουν ετοιμάσει εκπλήξεις. Όντως μετά από τρία τραγούδια ανεβαίνουν στη σκηνή δύο χορεύτριες και οι Sober διασκευάζουν Black Stone Cherry Me and Mary Jane! Αργότερα ανεβάζουν στη σκηνή τoν Πάνο  τραγουδιστή των Pulse R. Τραγουδούν παρέα, η φωνή του Πάνου δεν ακούγεται και ο Στέλιος κάνει σήμα στον ηχολήπτη να τον ανεβάσει και όταν ακούγονται τραγουδούν σε άψογο συγχρονισμό σα να χορεύουν αν και έμοιαζαν απλά να τζαμάρουν.

Συνεχίζουν το σετ και ο Στέλιος δεν αφήνει το κοινό σε ησυχία «πιαστείτε με τους διπλανούς σας, όλοι και μόλις σας πω θα πηδήξετε πάνω κάτω… καθίστε όλοι κάτω, όοοολοι κάτω, όοοολοι κάτω και μόλις σας πω θα πηδήξετε στον αέρα… στο επόμενο θέλω να χωριστείτε και μόλις σας πω θα τρέξετε (ναι έκανε wall of death στο ΊΛΙΟΝ)» και όταν κλείνει το κενό γίνεται πανδαιμόνιο. Διασκευάζουν Slipknot Before I Forget και «στο τελευταίο τραγούδι θα μείνει όποιος θέλει να δει αληθινό ξύλο». Μια ακόμη συνύπαρξη με τον Πάνο των Pulse R για να διασκευάσουν Audioslave προς τιμήν του Chris Cornell.

Στο σετ τους παίζουν και το καινούριο τραγούδι Best Of Me που έχουν παρουσιάσει με ένα βίντεο πριν λίγο καιρό και υπόσχονται όπως μας είπαν και στη συνέντευξη «το καινούριο άλμπουμ θα σας σηκώσει την τρίχα». Ο τρόπος που παίζουν οι Sober έχει αλητεία, άνεση και party διάθεση. Τα σπάνε και φτιάχνουν ατμόσφαιρα με το κοινό το οποίο κάνουν πέμπτο μέλος τους. Ακόμη και αν γίνονται τεχνικά λάθη κανείς δεν δίνει σημασία. Τελευταίο τραγούδι της βραδιάς (αυτό με το αληθινό ξύλο) και ανεβάζουν στη σκηνή το Βαγγέλη από τους Full House BC. Ο Βαγγέλης παίρνει την κιθάρα του και παίρνει θέση μπροστά από το δεύτερο μικρόφωνο, ο Στέλιος λέει ότι «αυτό που θα κάνουμε δεν έχει ξαναγίνει από Ελληνική μπάντα..» και ο Βαγγέλης αρχίζει να παίζει τις πρώτες νότες του Walk των Pantera και στο κοινό ανάβουν και καπνογόνο…. Γήπεδο το κάναμε το ILION.
Set List
Hey you
Outcome
Tomorrow
Me and mary Jane_ Black stone cherry – cover
For me
The swagger
Best of me
Before I forget– Slipknot – cover
Lucy
Cochise – Audioslave – cover
Walk- Panter - cover

Αυτή η συναυλία τα είχε όλα, συγκίνηση, διασκέδαση, δύναμη και απίστευτη ενέργεια. Κλείνοντας θέλω να μοιραστώ μια σκέψη που για μένα δείχνει τη χημεία των δύο συγκροτημάτων αλλά και το αίσθημα που μας πλημμύρισε το βράδυ του Σαββάτου. Αν έχεις αρκετή πίστη στον εαυτό σου και τη μπάντα σου ώστε να τα ποντάρεις όλα (Bet It All) ανακαλύπτεις και ξεπερνάς τον καλύτερό σου εαυτό (Best Of Me).

Report Hell1 Μιχαηλίδου
Photo report (mission imposible) Νώντας Εμμανουήλ Photorocking