Recon - Behind Enemy Lines

~~                Αν είσαι από αυτούς που λατρεύουν Sacred Warrior, τότε οπωσδήποτε πρέπει να τσεκάρεις και τους Recon και τον μοναδικό τους δίσκο. Όταν λέμε Sacred Warrior και Recon, μιλάμε για μπάντες που έπαιζαν σαν Queensryche εποχής ‘’The Warning’’ με χριστιανικό στίχο.  Μπάντες κόπιες των Queensryche υπάρχουν εκατοντάδες αλλά λίγες είναι αυτές που ξεχώρισαν για την τρομερή μουσική τους και το ‘’Behind Enemy Lines’’ του 1990 είναι ένα από αυτά.  Όσο για την ιστορία, η μπάντα δημιουργήθηκε το 1987 στο Hollywood όταν ο κιθαρίστας George Ochoa έψαχνε μέλη για να φτιάξει μια νέα μπάντα. Από την διάλυση των Seventh Thunder βρήκε τον άνθρωπο πίσω από το μικρόφωνο, από κοινό φίλο τον drummer,από την παλιά του μπάντα Prophet τον μπασίστα   και από την τοπική..εκκλησία τον κιθαρίστα και πληκτρά. Και βαπτίστηκαν στο όνομα του πατρός και της αγίας έμνευσης, Recon. Κατόπιν, έπεσαν πολλές πρόβες και γράψιμο υλικού στην εκκλησία και μετά συναυλίες σε κλαμπς. Λίγο αργότερα , ο πάστορας Bob Beeman τους ζήτησε να συμμετάσχουν στη συλλογή California Metal 2 πράγμα που έκαναν. Πρώτες αλλαγές στην σύνθεση την μπάντα και σύντομα ο βασικός συνθέτης και κιθαρίστας μπαίνει στην σύνθεση των άλλων White Metallers, Deliverance και τους ακολουθεί σε περιοδεία. Τελικά το 1990 θα βγει το ‘’Behind Enemy Lines’’ αλλά και να διαλυθεί η μπάντα.
\r\n                  Πολλοί μουσικοί βρίσκουν την έμπνευση τους στο αλκοόλ, στις γυναίκες, στο σεξ, στα ναρκωτικά. Αυτοί από το φως του Κυρίου. Μιλάμε για ηλιοστάσιο. U.S. Power Metal, γεμάτο μελωδίες χωρίς να απέχει η αιχμηρότητα. Δισολιές, η μία στο ρόλο της ρυθμικής και η άλλη στα leads, να υμνούν με το παίξιμο των χορδών. Ανεξάντλητη φλογοδέουσα μελωδομάνα η μουσική τους, οπερατικά, λυρικά φωνητικά αλλά Tate, πλήκτρα που διασπείρουν αμαρτωλές συγκινήσεις α λα Sacred Warrior, παθιασμένο ρυθμικό ντουέτο που φέρνει την ροκ στην Χριστιανική νεολαία της εποχής. Τα σόλος δεν πασχίζουν, έχουν απύθμενη όρεξη και ιδέες και με μια εκφραστική διάθεση εκτελούν την ομορφιά τους. Οι συνθέσεις διογκώνονται χάρη στις ηλεκτρικές παραμορφώσεις αλλά κατά βάθος είναι Ύμνοι προς των Σωτήρα (μας,τους,;;). Δεν ξέρω πόσο ενοχλεί στιχουργικά κάποιους (εμένα καθόλου) αλλά μόλις ακούσετε το ‘’Choose The Day’’ νιώστε το μεταλλικό αίμα να ρέει σαν μεταλαβή στο στόμα.  Αν στο ‘’Rage For Order’’ δεν γινόταν Prog (και πολύ καλά κάνανε), κάπως έτσι θα θέλαμε να ακούγονται ακόμα οι Queensryche τα τέλη των 80ς.
\r\n                          Μα πόσο δύσκολο είναι να γράψει κανείς τέτοιες συνθέσεις την σήμερον ημέρα; Δηλαδή τι μαγικό έχει το ‘’Dreams’’ και ενθουσιάζομαι τόσο στην ακρόαση του; Οκ, έχει εκστατικά φωνητικά, έχει κιθάρες που αγκαλιάζουν την σύνθεση και την προσφέρουν γλυκό έρωτα, έχει ρυθμό για να σε μετακινήσει από την καρέκλα του υπολογιστή σου ρε γμτ. Τόσο δύσκολο είναι να παίξεις πλήκτρα που να μαγνητίζουν δελεαστικά σαν το ‘’Take Us Away’’; Η να ακούσεις μια μπαλάντα, τόσο ελκυστική και θελκτική, μια που να την νιώθεις κάτω από την επιδερμίδα σου; Και ας είναι ο έρωτας και η μοναδική τους αγάπη ο Θεός και να μην σου πάει η καρδιά να την βάλει σε κασετοσυλλογή για την θηλυκή ύπαρξη που σε ιδρώνει τις νύχτες. Τι και αν το ‘’Eternal Destiny’’ ζέχνει ‘’The Warning’’ ; Μιλάμε για ένα από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου και από τα παθιασμένα που βγήκαν από την Καλιφόρνια. Οι καμπάνες της ποιότητας χτυπούν εκκωφαντικά και μόνο κουφοί θα μιλήσουν για αντιγραφές. Πάρε και το πιο σκληρό του δίσκου για το τέλος, το ομώνυμο. Θερίζει, βρέχει riffs,  μαζεύει Reconσεβούμενους. Ακούστε το και ευλογείστε τα αυτιά σας.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n